Jurassic World 2 jest nieco gorszy od oryginału

Jurassic World: Historia Upadłego Królestwa jest słabsza

Jurassic World: Upadłe królestwo radzi sobie w pewnych sprawach, głównie we wszystkim, gdzie jest to czysta akcja, a zatem w przeważającej mierze polega na J.A. Reżyserskie umiejętności Bayony. Od otwarcia Moasasurus/T-Rex dotknij dwukrotnie do Indoraptor konfrontacji, konstruuje wyszukane, wędrujące scenografie, które świetnie wykorzystują różne lokacje i starannie budują napięcie. Istnieje unikalny styl, którego nie wyczuwano w tej serii od czasów Stevena Spielberga w Zaginiony świat: Park Jurajski (choć z pewnością jest dużo podświetlenia, to wydaje się inne). Bayona zapewnia również najbardziej wzruszający moment serii, rozumiejąc emocjonalne przywiązanie widzów nie tylko do dinozaurów, ale także do konkretnych stworzeń Jurajski seria.

Szkoda tylko, że wszystko to jest oprawione w naprawdę słabą historię. Świat jurajski może i była bieżnikowana, ale wszystkie wątki fabularne miały jasny cel i cel. Historia Jurassic World: Upadłe królestwo

jest zamętem. To tak naprawdę dwie fabuły w jednym – gra akcji-przygodowa gung-ho ratowanie dinozaurów z wulkanu, który niespodziewanie przechodzi w gotycki horror pełen adrenaliny - i chociaż oba te pomysły mają zalety i koncepcje do zbadania, nie do końca się łączą razem; niewielka część pierwszego aktu na Isla Nublar ma jakikolwiek bezpośredni wpływ na to, co dzieje się później w posiadłości Lockwood, a połączenie dwóch efekciarskich pomysłów oznacza, że ​​dysonans tonalny jest wysoki.

Ostrzeżenie: Spoilery dla Jurassic World: Upadłe królestwo w następnym akapicie.

Ten brak prawdziwego kierunku jest potęgowany przez Upadłe królestwo'wysyłanie, który stara się polegać na wszystkim wcześniej, ale ostatecznie rozgrywa się losowo. Bohaterowie stają przed moralną zagadką, czy ratować dinozaury – bezczynność prowadzi do ich wyginięcia – która jest niezdarnie ustalona i opiera się na arbitralnych decyzjach. Kredyt tam, gdzie jest to należne, stara się dać każdemu członkowi rozległy zespół obsada wyraźny łuk, ale ostatecznie dowiadujemy się o nich tak mało, że to, czy uwolnią te stworzenia, nie zależy od ludzkiej decyzji ale wymagania scenariusza: Owen, Claire, Franklin lub Zia mogliby wcisnąć dosłowny przycisk i pasowałoby to do tego, o czym wiedzieliśmy ich. To, że to Maisie, ludzki klon, ma największy sens, oczywiście, chociaż to tylko zwraca uwagę na to, jak niedoceniana jest jej, zmieniająca świat, egzystencja. Ostatecznie jednak ostatni etap wypuszczania dinozaurów nie polega na rozwiązaniu historii, a bardziej na próbie Ustawiać Świat Jurajski 3, samo w sobie mylące, ponieważ film wydaje się pomijać fakt, że tylko kilkanaście prehistorycznych zwierząt zostało faktycznie wypuszczonych w bardzo specyficznej części świata.

Czuję się bardzo, jakby był pomysł na Świat jurajski trylogia, która zaczęła się aktywnym parkiem, a zakończyła dinozaurami na wolności, ale bez spójnego mostu. Upadłe królestwo jest jednocześnie filmem zmieniającym franczyzę i wypełniaczem. I to widać, zwłaszcza patrząc na to, co próbuje powiedzieć.

Jurassic World: Fallen Kingdom nie wie, o co chodzi

Obydwa Świat jurajski filmy mają swoje mocne i słabe strony. Co sprawia, że ​​pierwsze stoisko powyżej Upadłe królestwo to mniej fabuły, a więcej tematów. Jak już ustalono, oryginał miał jasny pomysł, ale po prostu nie był w stanie go w pełni przekazać. W przeciwieństwie, Jurassic World 2 zdaje się nawet nie wiedzieć, co chce powiedzieć.

Kontynuacja dotyczy głównie etycznego pytania o to, co dzieje się po istnieniu dinozaurów, ale nie mogę się zdecydować na podstawy tego. Czy John Hammond jest kapitalistycznym potworem czy egalitarnym konserwatorem? Czy genetycznie modyfikowane dinozaury (które w rzeczywistości nie są dinozaurami, a raczej replikami wykonanymi przy użyciu żabiego DNA, coś Upadłe królestwo całkowicie ignoruje) duży krok naprzód w nauce czy bluźniercza zniewaga dla Matki Natury? Film sugeruje obie te rzeczy zamiennie z tak małą konsekwencją, że nie można wyciągnąć żadnych wielkich wniosków. Zamiast tego przywiązuje się dużą wagę do szerszych tematów: człowiek kontra. natura - dosłownie określona przez Kamea Jeffa Goldbluma - ale dzięki fabuły i łukom postaci, które mają tak mało kierunku, nie można ich zbadać z poczuciem głębi.

Kiedy brakuje Ci jakiegoś nadrzędnego celu z filmem – który również trafia w Trumpa bez końca – cała sprawa ma swoje ograniczenia. To podobny przypadek zasięgu przekraczającego chwyt jak z Świat jurajski, oprócz Upadłe królestwo nie wydaje się rozumieć, po co sięga.

-

Który Świat jurajski film jest lepszy, po części sprowadza się do osobistej teorii krytycznej. Czy film ideologicznie zagmatwany, ale nadający się do użytku jest lepszy czy gorszy niż film bezcelowy, jeśli napędzany? Nie można powiedzieć, że nie było większego filmowego brio włożonego w Jurassic World: Upadłe królestwo, to po prostu nie wystarczyło, aby uratować słaby skrypt.

Mad Max: The Secret Reason Fury Road’s War Boys w sprayu Chrome