1883: 10 najlepszych cytatów z serialu Paramount+

Ostrzeżenie dotyczące treści: Poniższy artykuł zawiera omówienie samobójstw i myśli samobójczych.

Westerny lubią 1883są często szanowani za postacie, fabuły i zdjęcia, które przekształcają piękno Dzikiego Zachodu w majestatyczny krajobraz, który prawie graniczy z nieziemskim. Spacer po linii między legendarnymi opowieściami o pograniczu a brutalnymi rzeczywistościami ludzi, którzy je żyli, seria prequeli hitu Paramount+ Żółty kamieńznajduje swoje centrum w dialogu, który jest poetycki, dziki i uczciwy.

Najlepsze cytaty z serii oscylują między przepiękną transcendentną narracją Isabel May Elsa Dutton do linii ostrych jak miecz kawalerii od siwego szefa wozu Sama Elliota, Shea Brennan.

Elsa Dutton

„Jakby Bóg postanowił zapalić ten dzień świeczkami, mogłem zobaczyć cały Teksas. To była najpiękniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek widziałem”.

Dla Elsy Dutton podróż do Oregonu obiecuje nowe doświadczenia i szansę na opuszczenie starannie skonstruowanych granic uprzejmego społeczeństwa. Pochodząc z obszaru Tennessee z drzewami tak wysokimi, że uniemożliwiły jej zobaczenie prostego zachodu słońca, rozległe przestrzenie Wielkich Równin stają się kuszącym zaproszeniem do lekkomyślnej przygody.

Jej łagodna narracja często oddaje poezję jej naturalnego otoczenia, a po przejechaniu stada bydła z ojcem przez środek Teksasu nie może pomóc, ale jest przytłoczona miłością do Samotnej Gwiazdy Państwo. Zwroty takie jak „Bóg postanowił zapalić ten dzień świecami” nie są tylko pięknymi wyrażeniami, które mają odzwierciedlać wiarę Elsy; podkreślają jej spirytualizm, który w miarę rozwoju serialu staje się coraz bardziej związany z samą ziemią.

Shea Dutton

„Świat może się otworzyć i mnie zjeść. Nic mnie to nie obchodzi”.

Spotkanie postaci Shea Brennan to nieprzyjemne doświadczenie; właśnie spalił dom swojej rodziny z żoną i dzieckiem w środku. Dawno temu zmarł na cholerę, był zmuszony z czcią wnosić ich ciała na górę, a po ostatnim pożegnaniu zamienić cały swój świat w popiół. Później wkłada mu pistolet do ust z nadzieją, że do nich dołączy, ale wydaje się, że nie może pociągnąć za spust.

Trauma tamtego dnia, w połączeniu z czasem spędzonym jako oficer Unii podczas wojny secesyjnej, zmieniła go w człowieka żyjącego na krawędzi, który ma niewiele do stracenia. Jest szorstki w stosunku do pionierów pociągu wozów, z których wielu to imigranci, którzy nic nie wiedzą o przetrwaniu na pograniczu i nie wiedzą, jak zaakceptować delikatne uczucia kobiet. Ale hart ducha innych podczas podróży — zwłaszcza imigrantów — wydaje się inspirować Shea i daje mu powód do życia.

Tomasz

„Kiedy jest dwóch liderów, nie ma lidera”.

Przyjacielem i powiernikiem Shei jest Thomas, weteran wojny secesyjnej, który dołącza do niego w podróży do Oregonu i zapobiega, by Shea stała się zbyt natrętna. Kiedy Shea ściera się z Jamesem Duttonem, Thomas ostrzega go, że reszta wagonu musi go szanować, w przeciwnym razie straci wszelką nadzieję na dotarcie do Oregonu żywi.

Spostrzegawczy i bystry Thomas często zachowuje się jak sumienie Shea, analizując takie jednolinijki, które mają w tej chwili dużo sensu, gdyby tylko Shea ich posłuchała. Thomas zdaje sobie sprawę, że pozwolenie Duttonowi na uzurpowanie sobie Shea jako autorytetu na oczach wszystkich jest nie tylko demoralizujące, ale i niebezpieczne.

Shea Dutton

„Jestem mężczyzną szukającym powodu. Czy chcesz być tym powodem?”

Dręczony śmiercią żony i córki, Shea jest mężczyzną, który wita śmierć. To jedna z niewielu rzeczy, które zmuszają go do prowadzenia ogromnego pociągu wozów z Fort Worth w Teksasie droga do Oregonu w jego wieku, poza zobaczeniem stanu po raz ostatni, zanim stanie się całkowicie zadomowiony.

Kiedy jeden z imigrantów konfrontuje się z nim o jego przywództwie, Shea wyzywa go na pojedynek na oczach wszystkich, posuwając się tak daleko, że podnosi ręce do góry, aby ułatwić mu strzał. Zamiast ośmielić mężczyznę, bezczelny sprzeciw Shea przed śmiercią zastrasza go. Tylko Thomas wie, że poczucie winy Shea podsyca pragnienie śmierci, które często sprawia, że ​​jest wojowniczy, szukając kogoś, kto użyje na nim swojej broni i wyrwie go z jego nieszczęścia.

Elsa Dutton

„Nic nie wiedziałem o horrorze, który kryje się w cieniu wolności”.

Po tym, jak zobaczyłem, jak osadnicy umierają na czerwonkę, ukąszenia grzechotnika i przeprawy przez rzekę, jak coś z zachodni horror, optymistyczna soczewka, za pomocą której Elsa widzi wędrówkę, zaczyna tracić swój różowy blask. Z niebezpieczeństwem czającym się za każdym rogiem, zaczyna rozumieć prawdziwą cenę wolności.

Widząc, jak jej kuzynka zostaje postrzelona w plecy tuż przed nią, tracąc ciotkę Claire do samobójstwa, a konfrontacja Ennisa z bandytami sprawia, że ​​Elsa widzi koszt podróży z innej perspektywy. Nagle ludzie, z którymi spędzała tyle czasu, zniknęli i tylko szczęście i szansa oddzieliły jej los od ich losu.

Margaret Dutton

„Gdziekolwiek idziemy, lepiej być rajem, bo kosztuje nas to córkę. A jeśli mnie zapytasz, to s**tty handel”.

Na początku serii fani widzą, jak Margaret Dutton ściera się ze swoją córką Elsą w sprawach niezależność i kobiece zachowanie, co staje się jeszcze trudniejszą walką, gdy Elsa zaczyna uczyć się jeździć bydło. Margaret zaczyna żywić urazę do swojego męża Jamesa za to, że zmusił rodzinę do podróży do Oregonu i zachęcił ich córkę do nagłego zainteresowania zajęciami kowbojskimi.

Obserwowanie, jak jej córka staje się kimś, z kim nie może się utożsamiać, jest bolesne dla Margaret, która sama zmaga się z problemami tożsamości. Jej jedyną nadzieją jest uświadomienie sobie, że kiedy przestanie rzutować na Elsę społeczne regulacje, które na siebie narzuca, mogą mieć szansę na pozytywna relacja matka-córka. Poza tym Margaret zapomniała już o koniach więcej, niż kiedykolwiek będzie wiedziała Elsa.

Elsa Dutton

"Wolność. Dla większości jest to pomysł, abstrakcyjna myśl, która odnosi się do kontroli. To nie jest wolność. To jest niezależność. Wolność szaleje po nieokiełznanej krainie bez wyobrażenia, że ​​jakikolwiek moment istnieje poza tym, w którym żyjesz”.

Powodem, dla którego tak wielu pionierów było chętnych do podejmowania niebezpiecznych wędrówek po amerykańskim Zachodzie, była szansa na poprawę możliwości dostępnych dla nich samych i ich rodzin. Nieokiełznana kraina była dla nich jak syreni śpiew, kusząc niewypowiedzianymi nagrodami, zwłaszcza imigrantami, którzy mieszkali w krajach europejskich, które już dawno rozwinęły się i osiedliły.

Chociaż jest pionierką, Elsa również przyjmuje tożsamość kowboja, a poprzez łapanie dzikiego bydła i prowadzenie stada, zaczyna zdawać sobie sprawę, że jej życiowa pogoń zawsze musi wiązać się z wolnością, jakiej doświadcza w drodze do Oregonu.

James Dutton

„Kiedy zabijasz rzecz, stajesz się trochę mniej mężczyzną, trochę bardziej zwierzęciem. Teraz staramy się znaleźć równowagę między nimi. To wszystko, co jest życiem."

James Dutton dokonał wielu zabójstw w swoich czasach. Jako kapitan Konfederacji był świadkiem — i zaaranżował — okropności wojny i wysłał tysiące młodych mężczyzn na śmierć. Aby to pogodzić, przyjął wyznanie wiary, które kieruje jego moralnym kompasem, który przekazuje swojemu synowi Janowi, gdy wybierają się na polowanie. John pomaga ojcu zabić jelenia, a James instruuje go, aby „podziękował” jelonkowi za oddanie życia, aby mogły żyć.

Chociaż John nie do końca rozumie uczucia swojego ojca — ma dopiero pięć lat — ważne jest, aby to usłyszał. James Dutton nie rozmawia z żadnym ze swoich dzieci jak z dziećmi, ale zamiast tego szanuje je wystarczy, by mówić do nich jak dorośli, w tym udzielać bardziej skomplikowanych lekcji życia, niż można by to zrobić oczekiwać.

Elsa Dutton

„Świat nie dba o to, że umrzesz. Nie będzie słuchać Twoich krzyków. Jeśli krwawisz na ziemię, ziemia ją wypije. Nie dba o to, że jesteś cięty”.

Trudne realia bycia częścią pociągu wozów, których dotarcie do celu zajmie miesiące, mocno obciążają Elsę na w połowie serii i zaczyna zdawać sobie sprawę, jak mało ziemia jest zainteresowana osadnikami, którzy kręcą się na górze to. Na obszarach bezprawia, które często odwiedzają, złej wodzie i głodowi towarzyszy groźba zabicia przez bandytów i Komanczów.

Ten liryczny sposób wyjaśnienia tak zimnego faktu z życia odzwierciedla dojrzewanie Elsy i jej utratę niewinności. Już dziewczęcy entuzjazm, który miała na początku serialu, zaczyna przypominać poświęcenie dla ziemi.

Shea Brennan

„Ten mały kawałek Jego wciąż jest w tobie i możesz użyć swoich oczu, aby zobaczyć świat. Więc zabiorę moją żonę nad ocean i usiądę na plaży i pozwolę jej to zobaczyć.

Po ogromnej stracie Elsa zostaje usunięta z reszty wozu, niezainteresowana rzeczami, które kiedyś przynosiły jej radość. Rozpoznając jej napędzany żalem dystans, Shea opowiada mu historię opowiedzianą mu przez zwiadowcę Apaczów, która daje mu nadzieję: „Wkiedy kogoś kochasz, wymieniasz z nim dusze. Oni dostają kawałek twojego, a ty kawałek ich. Ale kiedy umiera twoja miłość, mały kawałek ciebie umiera razem z nimi. Dlatego tak bardzo boli”.

Scena jest nie tylko pięknie zagrana i wzruszająco uchwycona jej sentyment, ale także prezentuje nowy sposób patrzenia na śmierć bliskiej osoby i dodaje otuchy pozostałym. Nadal mogą żyć swoim życiem, celebrując wszystko wokół siebie w imieniu swoich drogich zmarłych.

Cad Bane pokazuje, jak złe były retrospekcje Boby Fetta z Tusken Raiders

O autorze