Dickinson Apple TV+ Recenzja

Wszystkich Apple TV+ oryginalny serial dostępne w dniu premiery, Dickinson jest jedynym, którego odcinki trwają 30 minut lub mniej. To ostatecznie działa na korzyść serialu, ponieważ krótszy czas działania dobrze pasuje do jego komediowych ambicji, jego nieco twej wrażliwości i bardzo dodatkowego, tylko czasami wyczerpujące, stosowanie anachronizmów — zwłaszcza dialogów i muzyki — które wyraźnie wybijają silne motywy feminizmu, artyzmu i idealizmu młodzież.

Trudno rozeznać, czy nie Dickinson mógłby nawet działać bez oczywistej niespójności dialogów lub wykorzystania muzyki popularnej, aby podkreślić, do jakiego stopnia nie jest to zwykły utwór z epoki lub nudny dramat kostiumowy. Obydwa odgrywają integralną rolę w jej projekcie i jakimkolwiek sukcesie. Ale czasami może się wydawać, że te zabawne elementy również działają w opozycji do serialu intencje, zmuszając go do zbytniego polegania na hiper-stylizowanym podejściu, które może być zbyt urocze dla dla własnego dobra.

Stworzony i napisany przez Alenę Smith i wyreżyserowany przez Davida Gordona Greena premiera serialu przenosi widza w świat nastolatki Emily Dickinson (

Hailee Steinfeld), w której młoda poetka musi znosić i sprzeciwiać się takim nastoletnim upokorzeniom, jak wykonywanie prac domowych, kiedy wolałaby pisać. Co ważniejsze jednak, młoda Emily skarży się na wysiłki matki (Jane Krakowski), aby ją wydać za mąż, a jej ojca (Toby Huss), aby uniemożliwić jej bycie opublikowanym pisarzem, a tym samym zbrukać dobre imię Dickinson. (Oczywiście ironia polega na tym, że Emily jest jedyną, jaką pamięta historia Dickinsona.) Co więcej, Emily musi poradzić sobie z romantyczną miłością, którą czuje. dla swojej najlepszej przyjaciółki Sue (Ella Hunt), która ma poślubić starszego brata Emily, Austina (Adrian Enscoe), po przedwczesnej śmierci Sue rodzina.

Ogólnie rzecz biorąc, serial jest udaną mieszanką „stomp the patriarchat”, dysfunkcyjnego rodzinnego humoru i znanego rodzaju niepokoju nastolatków. Przez większość czasu jest to zabawne i podnoszące na duchu, w dużej mierze dzięki Steinfeldowi, który w pełni wciela się w rolę utalentowanego, rozważnego, ale także niesamowicie uprzywilejowanego nastolatka. Ale Smith i Green również otoczyli swoją przewagę wspaniałą obsadą drugoplanową, w tym wspomnianymi już Krakowski i Huss, ale także Anna Barysznikow jako Lavinia Dickinson, zapomniana córka Dickinson, która niczego nie pragnęłaby bardziej niż mieć zalotnika swojej siostry problem. Chociaż niekoniecznie zespół, Dickinson ma wystarczającą głębokość w odlewie, aby działać jako taki, co zmniejsza wagę Steinfelda ramiona, co pozwala jej w pełni objąć pełne spektrum wielu atrybutów swojej postaci i słabostki.

Serial tak bardzo stara się oszukać widzów swoimi dusznymi występami w dramatach kostiumowych, że czasami przesadza, wkraczając w swoją modernistyczną wrażliwość z niemal nadpobudliwym sprytem, ​​który może być przytłaczający w jego afektywność. Widać to w niemal każdej scenie, niezależnie od tego, czy intencje bohaterów podkreśla dudniący bas, czy też wiersze wierszy Dickinsona dosłownie wypalają się na ekranie. Szczególnie, gdy wchodzi w interakcję ze swoją prawdziwą miłością, Śmiercią (Wiz Khalifa), która włóczy się po mieście w powóz zaprzężony w duchy i woski filozoficzne z Emily o jej wielu nastoletnich kłopotach i bardziej dojrzałych aspiracje.

We wszystkim, Dickinson jest ciekawa wartość odstająca dla Apple TV+, ponieważ wyraźnie ma na celu zachęcić nastoletnią grupę demograficzną, która może zostać pozbawiona inspiracji przez dramat historii alternatywnej Dla całej ludzkości, szalone sci-fi głupoty Widzieć, czyli aktualność #MeToo Poranny pokaz. A biorąc pod uwagę jego modernistyczną wrażliwość i występy Khalifa i Johna Mulaneya, oprócz obecności przyszłości Gwiazda Disney+ MCU Steinfelda, Dickinson ma szansę stać się pierwszym przebojem dla młodych dorosłych.

Dickinson premiera w piątek, 1 listopada, wyłącznie na Apple TV+.

90-dniowy narzeczony: Tania dzieli się swoją historią z przemocą domową i nadużyciami

O autorze