Tom Clancy's Jack Ryan Sezon 2 Recenzja
W pierwszym sezonie Jack Ryan. Toma Clancy'ego przedstawiał analityka CIA jako czekającego na niego superbohatera o łagodnym usposobieniu. To tajne podejście do tego, co jest prawdopodobnie najtrwalszą postacią zmarłego autora, spełniło więcej niż jeden z głównych celów serii, dając streamerowi udany kawałek wcześniej istniejącego adresu IPoraz serial telewizyjny przypominający przebój, dzięki któremu mógłby lepiej konkurować z takimi jak Netflix i Hulu, a być może izolować się od agresywnych nowicjuszy, takich jak Disney+ i Apple TV+. W związku z tym nie jest zaskoczeniem, że Jack Ryan sezon 2 spada tego samego dnia, co usługa przesyłania strumieniowego Apple.
To trochę zaskakujące, że sezon 2 ma na celu przedstawienie Jacka Johna Krasińskiego w mniej nadludzkich kategoriach, zamiast tego dostarczyć bardziej wrażliwą – fizycznie i emocjonalnie – gwiazdę akcji, która ma osobisty udział w historii sezonu. Zamiast wzmacniać akcję i umieszczając Jacka w wirze różnych strzelanin, pościgi i walki wręcz, pisarze i współtwórcy Graham Roland i Carlton Cuse zamiast tego przyjmują bardziej ugruntowane podejście do postaci. Wiele z tego ma związek z fabułą sezonu, która obraca się wokół tajnej próby uzbrojenia Wenezueli w broń nuklearną, nieuczciwego niemieckiego zabójcy imieniem Max Schenkel, granego przez
Bardziej osobisty punkt widzenia to mile widziana zmiana tempa początkowego wysiłku serii, który często był ciekawszy i bardziej przekonujący, gdy nie wysadzał rzeczy w powietrze. Nie oznacza to, że sezon 2 jest pozbawiony akcji; to nie jest. W rzeczywistości seria jest prawdopodobnie jeszcze bardziej pełna akcji niż wcześniej. Różnica polega jednak na tym, że akcja wydaje się bardziej znacząca i niesie ze sobą większe konsekwencje dla postaci oraz dla całej historii. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy zabójca Wlaschihy skupia się na Jacku i amerykańskim wysłanniku, który udał się do Wenezueli w poszukiwaniu dyplomatycznego rozwiązania kwestii potencjalny rosyjski transport broni dostarczane do kraju, który jest na skraju stania się państwem upadłym.
Nic dziwnego, że próba dyplomacji nie działa, ale to przynajmniej znak, że być może Roland i Cuse byli świadomi niektórych krytyka pierwszego sezonu, w którym takie uparte przedstawienie jastrzębiej polityki zagranicznej wydawało się niepotrzebnym ponownym uruchomieniem zmęczonego filmu akcji z lat 80. wynalazki. A kiedy dyplomacja nie działa, robi to, dosłownie wysadzając twarze bohaterów, niemal odtwarzając konwój vs. Scena RPG z Harrisona Forda Jasne i obecne niebezpieczeństwo. Powoduje to śmierć kogoś bliskiego Jackowi i naraża prezydenta Wenezueli na wybuch, ponieważ wcześniej odmówił współpracy z amerykańskim śledztwem w sprawie podejrzanej wysyłki broni.
Nowy sezon czerpie wiele korzyści z wysiłków poprzedniego sezonu, aby ustalić (po raz piąty), kim jest Jack Ryan i o co w nim chodzi. Skutkuje to pospiesznym otwieraczem sezonu, który przycina większość zwykłego tłuszczu ekspozycyjnego, przesuwając tytułowy bohater w gąszcz o prawie 30 minut. W związku z tym niewiele widać z życia domowego Jacka (prawdopodobnie już nieistniejącego) – co oznacza, że nie ma Abbie Cornish jako dr Cathy Mueller – co pozwala serialowi na szansa nie tylko na to, aby fabuła potoczyła się znacznie szybciej, ale także na skupienie uwagi i wysiłków na opowiadaniu historii na bardziej uproszczonym i mniej wymyślnym przesłanka.
Daje to również serialowi szansę na przedstawienie Jacka jako bardziej, no cóż, ludzkiego, ponieważ jego działania są zdeterminowane jego emocjami i osobistymi pragnieniami, do znacznie większego stopnia niż w sezonie 1, gdzie czuł się znacznie mniej jak prawdziwa ludzka postać, a bardziej jak militarystyczny ideał zranionego wojownika, który wciąż ma tak wiele do oddania kraj. Bardzo wychwalane poczucie obowiązku Jacka jest nadal widoczne, ale jest stonowane, aby zrobić miejsce dla bardziej satysfakcjonującego portretu postaci. Widzowie prawdopodobnie się domyślili Misja Jacka staje się osobista na wiele sposobów, ponieważ oprócz śmierci przyjaciela Jack nawiązuje skomplikowaną relację z Harrym, który nie jest tylko jego rywalizuje pod względem prawdziwych gwiazd akcji Rapace, ale kryje w sobie także potencjalnie niebezpieczne tajniki.
Na szczęście James Greer z Wendella Pierce'a zostaje wysłany z moskiewskiego przydziału do pomocy. Relacja Jamesa i Jacka jest jak zawsze kontrowersyjna, ale obaj rozwinęli dla siebie przyjazny szacunek, w którym polityka rządu zajmuje tylne miejsce w stosunku do potrzeb przyjaciela. To interesujący krok naprzód dla serialu, ponieważ serial próbuje przenieść różne postacie po planszy w służbie fabuły sezonu i przyszłości serialu jako całości. Tym razem są też dwa ciekawe dodatki do obsady, z Susan Misner (Amerykanie) jako ambasador amerykański i Michael Kelly (Domek z kart) jako Mike November, agent CIA stacjonujący w Wenezueli. Obaj pomagają posuwać historię do przodu w ważnych odstępach czasu, ale zapewniają również bardzo potrzebne chwile lekkości lub okazjonalne dziwne na bok, ważne elementy tonalne, których w dużej mierze nie było sezon 1.
Sezon 2 z Jack Ryan. Toma Clancy'ego to wszechstronne ulepszenie, które równoważy charakter i akcję, aby zapewnić zabawny i wybuchowy zegarek, który w pełni wykorzystuje jego utalentowaną obsadę. Odnosi się to szczególnie do niezwykle sympatycznego Krasińskiego, który sprawia, że Jack jest bardziej ekscytującą postacią, skupiając się na swoim człowieczeństwie, a nie na swoich nadludzkich wyczynach.
Jack Ryan. Toma Clancy'ego premiera sezonu 2 w piątek, 1 listopada, wyłącznie na Amazon Prime Video.
90-dniowy narzeczony: Tania dzieli się swoją historią z przemocą domową i nadużyciami
O autorze