Prawdziwa historia Elvisa: jak jest dokładna i jakie zmiany w filmie

Ostrzeżenie: zawiera potencjalne SPOILERY dla Elvis

Najnowsza ekstrawagancja Baza Luhrmanna, Elvis, oferuje typowo ostentacyjne spojrzenie na życie Króla, ale nie jest to od razu oczywiste, jeśli Elvis to prawdziwa historia lub jak dokładna jest biografia. Z udziałem Austina Butlera i Toma Hanksa, a także wielu wykonawców przedstawiających prawdziwe gwiazdy, film z pewnością ma swoje korzenie w rzeczywistości. Jednak, jak w przypadku każdego projektu Luhrmanna, dokładność nieuchronnie ustępuje miejsca popisowi. Biorąc pod uwagę tematykę to chyba właściwe podejście.

Opowiedziana jako seria retrospekcji z perspektywy Pułkownik Tom Parker (Tom Hanks), Elvis kroniki Kariera króla od wcześniejszego zapomnienia do międzynarodowej ikony. Pod kierownictwem Parkera Elvis Presley (Austin Butler) rozpoczyna błyskawiczny wzrost w przemyśle muzycznym, zdobywając wyobraźnię publiczności i prowokując w równym stopniu uwielbienie i oburzenie. W niektórych przypadkach obecność Elvisa na scenie powoduje nawet starcia z establishmentem. Jednak pomimo całego sukcesu Elvisa, jego relacje z pułkownikiem Tomem Parkerem stają się niesamowicie napięte. Film nie tylko sugeruje, że Parker wykorzystał Elvisa, ale nawet przedstawia go jako jawnego złoczyńcę, a napisy końcowe opisują jego zgon w uzależnienie od hazardu.

Podczas gdy Elvis Presley i pułkownik Tom Parkerzwiązek był z pewnością napięty, a nawet frakcyjny, Elvis prawdopodobnie nie zapewnia pełnej reprezentacji ich czasu spędzonego razem. Niektóre sceny całkowicie wymyślają lub przekręcają wydarzenia, aby pasowały do ​​​​narracji Parkera jako nieustępliwego antagonisty. Ale to nie jedyny obszar, w którym Elvis korzysta z prawdy. Zarówno wokół własnej rozrywki Elvisa, jak i jego osobowości jako mężczyzny, Elvis jest winny sporadycznych uproszczeń ze względu na niemal bałwochwalczą historię Luhrmanna. Oto kilka kluczowych sposobów, w jakie Elvis odbiega od prawdziwej historii Elvisa Presleya.

Zmiany pułkownika Elvisa, Toma Parkera

Wiele z najbardziej rażących zmian w filmie koncentruje się wokół postać pułkownika Toma Parkera. Zgodnie z jego przedstawieniem w filmie, Parker był niemal całkowicie sprzedajną, egoistyczną postacią, która w wielu przypadkach aktywnie przedstawiał sugestie, które mogłyby mieć katastrofalne konsekwencje, gdyby nie instynkt Elvisa interwencja. Na przykład, stosunkowo wcześnie w filmie, Parker próbuje przekonać Elvisa do stonowania aspektów swojego występu, aby zadowolić bardziej konserwatywne środowiska. Podobnie jest widziany, jak próbuje zmienić specjalny powrót Elvisa z 68 roku w imprezę o tematyce bożonarodzeniowej, wraz ze świątecznymi swetrami. W rzeczywistości wiele z tych przeinaczeń – podobnie jak mocno uwydatniony akcent Hanksa – nie mogło być dalej od prawdy.

Kluczowym źródłem autorytetu na Elvis'Pułkownik Tom Parker zmienia się jest autorką i dziennikarką muzyczną Alanną Nash, która napisała szeroko cenioną Biografia Parkera i Elvisa w 2010. W rozmowie z Różnorodność, Nash obalił kilka Elvis' twierdzi o kierowniku. Na przykład, jeśli chodzi o rzekome pragnienie Parkera, by stonować niektóre z bardziej ryzykownych wybryków wokalisty, Nash stwierdza, że ​​menedżer „podobało się, że Elvis zrobił to, co sprowadziło ludzi do wielkiego namiotu.„Poszła dodać:”Parker uwielbiał to, że Elvis był jak męski artysta striptiz… jak balowe dziewczyny na karnawałach. To sprzedało bilety!„Podobnie Nash odrzucił twierdzenie filmu, że Parker był zagrożony przez rząd w celu powstrzymania kontrowersyjnych występów Elvisa jako „totalna i jednoznaczna prycz”, dodatkowo podkreślając rozbieżności między filmem a faktem historycznym.

Jak Elvis zmienia Elvisa Presleya

Reprezentując pułkownika Toma Parkera jako jednoznacznego złoczyńcę, prawdopodobnie ElvisNajbardziej oczywistą zmianą jest to, że film pozwala sobie na swobodę z samym Elvisem Presleyem. W szczególności film jest odtwarzany szybko i luźno z niektórymi prawdziwy Elvis Presleynajważniejsze muzyczne inspiracje, a także relacje, które go ukształtowały. Na przykład, jak wyjaśnia Alanna Nash w Różnorodność wywiad, nie jest prawdą, że najważniejsze muzyczne inspiracje Elvisa były wyłącznie czarne, jak sugeruje film. Jak to ujął Nash:Elvis miał równie wiele białych wpływów i już w siódmej klasie ogłosił, że zamierza zaśpiewać w Grand Ole Opry. Pamiętaj, że wziął udział w konkursie talentów jako dziecko śpiewając „Old Shep” — gadanie o martwych psach jest tak wiejskie, jak to tylko możliweTo pokazuje, jak, jeśli chodzi o genezę niezaprzeczalnego talentu Presleya, Elvis czasami nadmiernie upraszcza.

Istnieje również wiele zmian wprowadzonych do Elvisa Presleya jako mężczyzny. Jeden obszar, który Baza Luhrmanna Elvis przemija jego skomplikowana historia związku. Chociaż jego żona Priscilla odgrywa znaczącą rolę, późniejsi partnerzy, tacy jak Ginger Alden i Linda Thompson, są całkowicie ignorowani, reprezentując rażąco uproszczoną wersję życia miłosnego króla. Można również argumentować, że film pomija niestosowność uwertur Presleya, gdy ówczesna Priscilla Beaulieu miała zaledwie 14 lat, a Nash opisuje reprezentację na ekranie jako „odkażony". Podobnie więź Elvisa z jego menedżerem cierpi z powodu podobnie rewizjonistycznego podejścia. Na przykład w jednej scenie Presley podejmuje radykalny krok, zwalniając Parkera na scenie – wydarzenie, które według Nasha nigdy się nie wydarzyło. W rezultacie, podczas gdy Elvis daje pewien wgląd w człowieka, nie ma wątpliwości, że w swoim podejściu jest daleki od dokumentalnego.

Elvis True Story: zmiany historyczne

Oprócz zmiany niektórych osobowości zaangażowanych w historię, Elvis„historia czasami okazuje się niedostateczna. Nie jest to chyba zaskakujące, biorąc pod uwagę, że Elvis ścieżka dźwiękowa zawiera piosenki od współczesnych artystów, takich jak Doja Cat i Eminem, podkreślając, że ścisła chronologia nie znajduje się wysoko na liście priorytetów Luhrmanna. Niemniej jednak ważne jest, aby podkreślić niektóre zmiany historyczne, które bezpośrednio wpływają na fabułę filmu. Na przykład, podczas gdy przyjaźń Elvisa z takimi jak BB King jest kamieniem węgielnym Elvis, właściwie jest wątpliwe, czy w ogóle się znali. W osobnym wywiadzie [przez USA dziś] Nash wyjaśnia, że ​​„Elvis i B.B. byli znajomymi, ale nie bliskimi przyjaciółmi. Prawdopodobnie najpierw skrzyżowali ścieżki w Sun Studio, ale tylko na krótko."

Podobnie, niektóre okoliczności wokół kluczowe wydarzenia w historii Elvisa są zmieniane dla efektu narracji. Na przykład nie jest jasne, czy związek między hazardowymi długami Parkera (które były niewątpliwie rozległe) a pobytem Elvisa w Vegas był tak wyraźny, jak sugeruje film. Podobnie kariera w armii Elvisa, która Elvis sugeruje, że piosenkarz mógł uniknąć pójścia do więzienia za nieprzyzwoitość, w rzeczywistości był to bardziej przewrót PR zaaranżowany przez Parkera. To tylko kilka przykładów tego, jak film rozgrywa się szybko i luźno z prawdziwą historią Elvisa Presleya, aby zbudować bardziej przekonującą narrację wokół postaci.

Jak dokładny jest Elvis?

Pod wieloma względami sądząc Elvis przez swoje przywiązanie do autentyczności historycznej jest błędem. Filmowi bardziej zależy na odzyskaniu energii i witalności występów swojej gwiazdy, niż na przytaczaniu faktów z jego życia. Jednak mimo że prawda bywa przekręcona, film nie jest całkowicie oderwany od rzeczywistości. Na przykład, chociaż okoliczności związane z pobyciem w armii Elvisa (co ograniczyło) Kariera muzyczna i aktorska Presleya) zostały zmienione, widać, że Parker odciągał sznurki od linii frontu. Podobnie Parker był nałogowym hazardzistą, który prawdopodobnie oszukał swojego klienta na miliony dolarów, co doprowadziło do złości, która zdefiniowała ich późniejszy związek. Dodatkowo Parker naprawdę był zdeterminowany, aby powstrzymać Elvisa od koncertowania za granicą, częściowo dlatego, że nie miał paszportu amerykańskiego ze względu na jego status imigracyjny, a on zainstalował ojca Elvisa Vernona jako marionetkowego menedżera biznesu, aby mógł kontrolować wszystko za sceny. To dowodzi, że podczas Elvis Z pewnością nie jest to idealna opowieść o życiu Presleya, biografię Luhrmanna zawiera wystarczająco dużo prawdy, aby była atrakcyjna zarówno jako sztuka, jak i wersja historii.

Fast & Furious Oryginalny plan Fast 5 zabiłby franczyzę

O autorze