Recenzja o zemście: podcast Novaka jest pełen świetnych pomysłów, które nie do końca się łączą

Hat-trick B.J. Novaka z reżyserią i reżyserią, Zemsta, to przemyślany i pełen humoru debiut filmowy, pełen jadowitych komentarzy społecznych komika; jednak, podobnie jak jego główny bohater, narracja stara się przekazać cokolwiek naprawdę niezapomnianego o życiu, śmierci lub mocy opowiadania. Novak ma wiele do powiedzenia w Zemsta, zwalczanie wszystkiego, od kultury zaczepek, drapieżnego oportunizmu i rosnących napięć między elitaryzmem wschodniego wybrzeża a konserwatyzmem z głębi kraju. Podczas gdy główne założenie filmu (znalezienie „historii” w podkaście śledztwa w sprawie morderstwa) stanowi wymówkę dla filmowca, by zabłąkał się od jednego pomysłu (i szalonej postaci) do następnego, pod koniec Novak usiłuje utkać wszystko razem - co skutkuje kilkoma bardzo ciężkimi wymianami, które są sprzeczne z tym, co w filmie jest zręczne metody.

W Zemsta, Novak gra Nowojorczyk felietonista Ben Manalowitz, bezcelowy brat z Nowego Jorku, który spędza dni na wymyślaniu pomysłów na podcasty, a wieczory na pościeli na jedną noc, które bezdusznie anonimizuje w kontaktach telefonicznych: np. „Brunette Random House Party”. Chociaż, gdy Ben otrzymuje telefon od Ty Shawa (Boyd Holbrook) informujący go, że dziewczyna Bena Abilene (znana również jako „Abby Texas”, czyli jedna z nawiązań Bena, na pewno nie jego dziewczyna) niedawno zmarła podczas wizyty w swoim rodzinnym mieście w Zachodnim Teksasie, aspirującym opowiadacz postanawia udać się na południe, aby wziąć udział w pogrzebie Abilene – tylko po to, by zostać wciągniętym w przekonanie Ty, że śmierć Abby nie była wypadkiem, a zamiast tego jest ofiara morderstwa. Postrzeganie Ty jako idealnego środka, za pomocą którego można opowiedzieć historię o amerykańskim zaprzeczaniu, a także rosnącym uzależnieniu kraju od spisku Aby uniknąć rzeczywistości, Ben postanawia zostać w Teksasie i rozpocząć pracę nad podcastem, który wykorzysta tę „Dead White Girl” i jej rodzinę jako środek do odnaleźć

jego własny głos.

Novak nie jest obcy komentarzom społecznym, dzięki autorzy pisarza i producenta na Biuro, oraz Zemsta jest pełen sprytnych pomysłów, wnikliwych punktów widzenia i śmiechu w odpowiednim momencie. To zabawna opowieść, która z powodzeniem podważa, a następnie obala tropy podcastów o prawdziwej zbrodni – dostarczając zabawnej i zaskakująco dokładnej refleksji na temat tego, co sprawia, że ​​historie o morderstwach są tak kuszące. Los Abilene i okoliczności, które doprowadziły rodzinę Shaw do przekonania, że ​​Ben był chłopakiem Abby, znajdują rozsądną równowagę i zapewnić zabawny (ale odpowiednio przyziemny) zwrot w oczekiwaniu, który byłby jak w domu w prawdziwej zbrodni dochodzenie.

Film błyszczy, gdy Novak siedzi z rodziną Shaw i żyje w następstwie ich żalu; jednak, gdy Ben wyrusza i nawiązuje kontakt z innymi osobami (i podejrzanymi), które znajdowały się na orbicie Abilene, Zemsta zaczyna tracić z oczu zniuansowane rodzinne dramaty na rzecz dziwacznych karykatur, gęstych monologów i przewidywalnych konfliktów, które, z jednym wyjątkiem, są zgodne z tradycyjnymi szablonami fabuły i wypłat. Jako Ben Novak zapewnia dobrze zrealizowany występ (nie wspominając o umiejętnym reżyserii). Aktor nie znika dokładnie w tej roli – ponieważ Ben jest typem spiętym, aroganckim i samolubnym, z którego gra Novak zasłynął. Niemniej jednak Ben jest solidnym pilotem tej historii, a Novak angażuje się w interakcje, które napisał. Spotyka ten moment - choć nie z innego powodu, jak tylko po to, by zabłysnąć swoim partnerom.

Na szczęście Novak jest otoczony przez zdolny zespół, który spodoba się widzom. Scenarzysta-reżyser stara się nie malować rodziny Shaw (i w ogóle Teksasu) z podłymi duchami stereotypów, a zamiast tego stara się rozpakować ironię życia Lone Star State z jednoczęściowym komentarzem, jednoczęściowym cześć. Podejście to zapewnia dużo miejsca na rozkwit obsady Shaw. Jedna scena, która doskonale oddaje tę równowagę, przedstawia młodsze siostry Abilene, Kansas City (Dove Cameron) i Paryż (Isabella Amara) skarży się na swoje rodzinne miasto - tylko dziewczyny zwracają się przeciwko Benowi, gdy popełnia błąd dołączenia w.

Boyd Holbrook doskonale rozwija się jako Ty, dodając swojej postaci uroku i naiwności, które stanowią elektryczne zestawienie z Benem. Ty jest motorem filmu, ciągnąc Bena do jednej króliczej nory po drugiej – ale jego wybryki nigdy nie wyczerpują ich powitania, a Holbrook tworzy zaskakująco szczery zwrot, który z drugiej strony mógł być bardziej komedią i mechaniką fabuły niż dobrze zrealizowana, choć śmieszna istota ludzka. Podobnie J. Smith-Cameron (Dziedziczenie) błyszczy jako matka Abilene, Sharon, i jest odpowiedzialna za wiele delikatnych scen (emocji, żalu i wściekłości), które znacznie przyczyniają się do rozpakowania tego, co Novak faktycznie próbuje powiedzieć w Zemsta.

Dopełnieniem obsady drugoplanowej jest Issa Rae, grająca przyjaciela Bena i producenta podcastów, która jest uważana za barometr w filmie – mówi głośno, co widzowie mogą myśleć, aby upewnić się, że widzowie rozumieją, jak powinni się czuć w związku z działaniami Bena w dowolnym w określonym czasie - a także przygotowanie gruntu dla podcastera, który stał się pisarzem, który stał się prawdziwym kryminalistą, aby zaczął sprzeciwiać się rozkazom i narażać ich na szwank projekt.

Ashton Kutcher jest odpowiedzialny za kilka długich scen ekspozycji, w których jego postać, lokalny producent muzyczny Quinten Sellers i Ben omawiają naturę wszystkiego, od opowiadania historii, przez życie w małym miasteczku, po niebezpieczeństwa związane z niespełnioną kreatywnością impuls. Novak dużo pyta Kutchera i tego pierwszego Ten show z lat 70 gwiazda sprawia, że ​​to działa, ale to gęsty materiał - i szczerze mówiąc, nie wszystko działa. Na koniec warto zauważyć, że najbardziej poruszające sceny w filmie mają miejsce między młodszym bratem Bena i Abilene, nazywanym El Stupido (i grany przez Elli Abrams) – który ma poboczną historię, która napędza jedną z najbardziej spójnych, nawiedzających i satysfakcjonujących linii z Vengeance.

Zemsta jest tym, czego prawdopodobnie oczekują kinomani: jest dobrze napisany i zabawny – jak prawie wszystko, co Novak ma rękę w tworzeniu. Sceny z chwili na chwilę łączą się, tworząc ogólnie satysfakcjonujący film, taki, który z pewnością odtworzy wiele właściwych nut dla widzów, którzy mają obsesję na punkcie prawdziwych podcastów. To powiedziawszy, wybierz sceny i postacie w Zemsta opieraj się mocno na jawnym wyjaśnieniu i pontyfikowaniu – utrudniając zaufanie Novakowi, który ma pełną kontrolę nad swoją narracją od początku do końca. Zamiast tego film zadaje wiele pytań i żongluje wieloma pomysłami, w większości dobrymi, ale kluczowe elementy nie trzymają się lądowania – podważając ogólny wpływ tego, co Novak, wyraźnie, zamierza powiedzieć. Stracona okazja, biorąc pod uwagę, że „znalezienie swojego głosu” to jeden z pomysłów, który Zemsta wydaje działka czasu na odkrywanie.

Zemsta ukaże się 29 lipca i trwa 107 minut. Film otrzymał ocenę R za język i krótkotrwałą przemoc.

Nasza ocena:

3 z 5 (dobry)

10 najlepszych filmów i programów telewizyjnych Netflix w tym tygodniu

O autorze