Każdy film Pixara zgodny z formułą „Co by było, gdyby X miał uczucia”.

Od 1995, Pixara zastosował tę samą formułę w 20 ze swoich 29 filmów, "co by było, gdyby X miał uczucia”i wygląda na to, że ich metoda nie zmieni się w najbliższym czasie. Pixar jest znany nie tylko ze swojego znaczącego wkładu w animowane komputerowo filmy i rentowności, ale także z emocjonalnego opowiadania historii. Duża część sukcesu Pixara wynika z nieszablonowego myślenia i niezwykłego doboru bohaterów. Wraz z niedawnym wydaniem zwiastuna nadchodzącego filmu Pixara Pierwiastkowy, warto spojrzeć wstecz na to, które z ich poprzednich funkcji miały podobny format.

Prawie każdy film Pixara wykorzystał tę samą strukturę do zbadania wcześniej niezbadanych światów. Tchną życie w przedmioty nieożywione, martwych ludzi, zwierzęta, koncepcje i wymyślone stworzenia, dając im fascynujące historie, które ujawniają ich ludzkie emocje. Zazwyczaj, gdy studia ponownie wykorzystują ten sam pomysł, prowadzi to do przesadnych historii i mniejszego zainteresowania publiczności, ale Pixar jest rzadkością, ponieważ jego struktura nie zaowocowała powtarzającymi się treściami. Zamiast tego ich prosta formuła pozwala im na tyle swobody, aby tworzyć niekonwencjonalne historie o nieco podobnym projekcie. W rezultacie Pixar konsekwentnie ponownie używał tej metody, ale nie zawsze jest to oczywiste, kiedy to robią.

Toy Story (1995)

Toy Storywykorzystanie Buzza do wprowadzenia idei, że zabawki mogą mieć uczucia, było początkiem poszukiwań Pixara nad humanizowaniem przedmiotów nieożywionych. Postać Buzza w Toy Storyzajmuje się wieloma emocjami, takimi jak zaprzeczanie i pełna depresja, ale jego wprowadzenie prowadzi również do zazdrości i złości Woody'ego. Można więc śmiało powiedzieć, że Pixarowi udało się odkryć świat emocji za pomocą tych zabawek. Pierwsza funkcja studia, Toy Story, ustanowił precedens dla tego, co miało nadejść, co zaowocowało czterema kontynuacjami. Chociaż prawdziwym dziedzictwem filmu jest wprowadzenie popularnego modelu Pixara poprzez postawienie prostego pytania:Co by było, gdyby zabawki miały uczucia??"

Życie robaka (1998)

Pixar zawsze dokładał wszelkich starań, aby tworzone przez nich światy, bez względu na to, jak nieprawdopodobne, wydawały się prawdziwe. We wcześniejszych filmach studia animacji, Pixar zawierał nawet bębny z wpadkami aby kontynuować historię i zachęcić dzieci do uwierzenia, że ​​wszechświat, który stworzyły, naprawdę istnieje. Pomogło to również widzom sympatyzować z postaciami, dalej je humanizując. Oczywiście dorośli oglądający oczywiście wiedzą Życie robaka nie jest prawdziwy. Mimo to filmy Pixar mają zdolność tworzenia tak głębokich i wybitnych postaci nieludzkich stworzeń, które mogłyby skłonić dorosłego do zastanowienia się, czy robale odczuwają emocje w ten sposób ludzie robią.

Potwory i spółka. (2001)

Spółka potworów. to kolejny film, który podążał za typową strukturą Pixara, ale w oryginalny sposób. To wciąż była nowatorska historia, ale zaczynała się od podobnego pytania: „Co by było, gdyby potwory miały uczucia?” Potwory i spółka.'historia pozwala dzieciom łączyć się z postaciami, których inaczej by się obawiały. Mike jest przedstawiany jako przestraszony i nieświadomy potwór, który jest mniej chętny do zrozumienia Boo, a Sully, choć również przerażony, jest bardziej otwarty na kwestionowanie autorytetu i pomaganie jej. Formuła Pixara pozwala jego scenarzystom uprościć złożone tematy, umieszczając je w łatwo przyswajalnym kontekście. Na przykład, Spółka potworów. jest o uprzedzeniach i ignorancji, a wszystko zaczęło się od prostego pytania.

Gdzie jest Nemo (2003)

Gdzie jest Nemo wykorzystuje również zwykłą formułę Pixara. Zamiast podążać za człowiekiem przemierzającym świat w poszukiwaniu syna, w filmie postanowiono uczynić bohatera błazenkiem, co zadziałało jeszcze lepiej. Najlepszym sposobem na połączenie postaci z widzami jest tragedia, więc przedstawienie Marlina jako samotnego ojca desperacko poszukującego jedynego członka rodziny, jaki mu pozostał, uczłowieczyło go. Pixara Gdzie jest Nemo odniósł również sukces przede wszystkim dzięki swojej zdolności do zanurzenia widzów w swoim świecie. Jednak nie byłoby to możliwe w środowisku ludzkim, ponieważ pozostawiałoby to mniej wyobraźni.

Samochody (2006)

Samochody mógł być filmem akcji na żywo z ludźmi zamiast antropomorficznych samochodów, ale po raz kolejny Pixar zdecydował się podążać za swoim zwykłym formatem i dać uczucia przedmiotom nieożywionym. Prawie jak z Gdzie jest Nemo, duża część SamochodySukces polega na tym, jak studio stworzyło zupełnie nowy wszechświat, który parodiuje prawdziwy świat. Postawienie postaci w stresującej sytuacji, ludzkiej lub nie, i pozwolenie jej na reakcję w sposób, z którym widzowie mogą się utożsamić, to doskonałe pisanie. Wszystko, czego potrzebuje historia, to zabawne i możliwe do zidentyfikowania postacie oraz Samochody dostarcza, dlatego jest to ogromny sukces komercyjny, na który publiczność czekaSamochody 4 Data wydania.

Ratatuj (2007)

Ratatuj odkrywa świat Remy'ego, szczura o ludzkich myślach i emocjach mieszkającego w Paryżu. Remy marzy o byciu szefem kuchni; dając mu karierę, do której aspiruje, i ludzką marionetkę, nasuwa się pytanie: „Co by było, gdyby szczury miały uczucia?” Zwykła opowieść o szczurze, który chce być szefem kuchni, udaje się zbadać uprzedzenia, nepotyzm i elitaryzm oraz konsensus, niezależnie od tego, czy widzowie są tego świadomi, czy nie, każdy powinien mieć dostęp do tych samych możliwości, niezależnie od swojego stanowiska życie. Po raz kolejny Pixar wykorzystał swoją formułę, by opowiedzieć o wiele głębszą historię, i to wbrew filmowi brak kontynuacji, Ratatuj jest jednym z najlepszych filmów Pixara.

WALL-E (2008)

WALL-Edotyczy ochrony środowiska i niebezpieczeństw związanych ze ścieżką, na której podąża ludzkość, ale wyraźnie widać, że film jest kolejnym wydawnictwem Pixara, które wykorzystuje swój standardowy format. Romans WALL-E i EVE znajduje się w centrum tej historii i bada ideę świadomych robotów. Niezależnie od tego, czy chodzi o EVE i WALL-E i ich romantyczne uczucia, czy o AUTO i jego złość, roboty i ich emocje zajmują centralne miejsce w tym ulubionym filmie Pixara. WALL-E to nie pierwszy raz, kiedy hollywoodzkie studio nakręciło film o czujących robotach. Jednak różnica polega na tym, jak dobrze napisana i bogata emocjonalnie zrobione przez Pixara WALL-Epostacie.

Na lewą stronę (2015)

Filmy Pixara zawsze analizowały głębokie pytania życiowe, ale Na lewą stronę sprawiły, że formuła studia stała się nieco bardziej zauważalna. Naprawdę nie może być więcej meta niż Pixar robiący film o emocjach, które mają emocje. Jednak studio po raz kolejny z powodzeniem wykorzystało to samo pytanie, aby wyśrodkować swój film. Na lewą stronę śledzi emocje w umyśle młodej dziewczyny, która zmaga się z poruszaniem się w zmieniającym się świecie swojego dziecka. Na lewą stronę miał piękny wgląd w toksyczną pozytywność i depresję. Oprócz lekcji życia Na lewą stronę stworzył rozbudowany i pomysłowy świat z żywą obsadą postaci. Ten świat ma nawet potencjał franczyzowy nieskończone możliwości dla Na lewą stronę 2.

Dobry dinozaur (2015)

Dobry dinozaur pyta: „Wkapelusz, jeśli dinozaury nigdy nie wyginęły, a co jeśli miały emocje?” Film wyraźnie wykorzystywał tę samą strukturę, ale nie radził sobie tak dobrze, jak inne filmy Pixara. Problemem niekoniecznie była formuła Pixara, ale wykonanie. Pomimo słabego odbioru filmu, jest to oczywiste Dobry dinozaur personifikuje dinozaury, dając im pracę podobną do ludzkiej i porównując ich z prawdziwymi ludźmi — jak Spot. Arlo to apatozaur mieszkający z rodziną na farmie kukurydzy i walczący o znalezienie sensu. Pismo nadal udaje się humanizować postacie nieludzkie, wykorzystując stratę i zwykłe ludzkie zmagania.

Kokos (2017)

Inny film Pixara, Kokosowiec, miał zwykły format, ale tym razem studio dało uczucia zmarłym. Chociaż główny bohater jest żywym chłopcem, większość filmu spędza ze swoimi zmarłymi przodkami. Kokosowiecsercem jest związek Miguela i Héctora i pomimo śmierci Héctor jest jedną z najbardziej ludzkich postaci. Héctor ma wady i po prostu próbuje naprawić swoje błędy z przeszłości, ale to, co czyni go najbardziej ludzkim, to strach przed byciem zapomnianym — ostateczną śmiercią. Pixarowi udało się doprowadzić zmarłą postać do kryzysu życia lub śmierci, ostatecznie pozwalając widzom sympatyzować z dawno zmarłą osobą.

Dusza (2020)

Dusza poszedł w ślady Na lewą stronę jako film, który dał uczucia koncepcji. Na lewą stronę opowiadał o zmaganiach dorastającej dziewczyny ze zmianami, ale film Pixara Duszaopowiada o dorosłym mężczyźnie zmagającym się z kryzysem egzystencjalnym. Większość filmu nie jest o Joe, ale zamiast tego podąża za jego duszą i inną duszą — 22. Pixar próbował dać uczucia tym duszom, tworząc cały świat w filmie, w którym się urodziły, wyszkoliły i otrzymały osobowości i zainteresowania. Jednak było to 22 lata i walka Joe o znalezienie punktu życia, który ostatecznie nadał im humanizację i sprawił, że stali się bliscy widzom.

Żywioł (2023)

Pierwiastkowy to jeden z nadchodzących filmów Pixara, ale choć jeszcze nie został wydany, już wiadomo, że wykorzysta klasyczną formułę Pixara. ryzykowne Pierwiastkowy podążą za nieprawdopodobną parą, Ember, żywiołem ognia i Wade, żywiołem wody, gdy odkrywają, że nie są tak różni, jak im się wydaje. Zwiastun zwiastuna również wskazuje na romans między tymi dwoma elementami, a nie ma lepszego sposobu na uosobienie obiektu innego niż człowiek niż miłość. Podobny do Samochody, zwiastun również sprawia, że ​​​​to wygląda Pixara zamierza stworzyć zupełnie nowy świat z tymi żywiołowymi postaciami, który parodiuje prawdziwe życie.