Dlaczego Pentiment pozwala wysłać niewinnych ludzi na śmierć

Ekskluzywna konsola Xbox firmy Obsidian Pokuta jest ustawiony jak tajemnica morderstwa, ale nie obchodzi go, czy gracz skazuje niewinnych ludzi, w przeciwieństwie do tradycyjnej gry kryminalnej. Gdy aspirujący artysta Andreas Maler pracuje nad swoim arcydziełem wraz z mnichami piszącymi teksty w opactwie Kiersau, odwiedzający go baron, Lorenz Rothvogel, zostaje zamordowany. To sprawia, że ​​wielu mnichów z Kiersau i mieszkańców sąsiedniego miasta Tassing staje się podejrzanych. Wcielając się w Andreasa, gracz otrzymuje ograniczony czas na zbadanie sprawy morderstwa i wyciągnięcie wniosków. Nie ma jednak jednoznacznej odpowiedzi, jednak gracz nadal decyduje, kto zostanie stracony za morderstwo.

[Ostrzeżenie: ten artykuł zawiera spoilery dotyczące Pentiment.]

Pierwsze zwiastuny wyraźnie to pokazały Pokuta to wyjątkowo stylizowana, narracyjna gra RPG

, pełen intryg. Pokuta może być najlepszą grą narracyjną od tamtej pory Dyskoteka Elizjum, który również był zgodny z formatem tajemnicy morderstwa. W drugim akcie gry dochodzi do kolejnego morderstwa, gdy zostaje zabity przywódca lokalnego ruchu dysydenckiego Otto. W tym rozdziale pojawia się jeszcze więcej polityki Dyskoteka Elizjumprowadzi. Gdzie Dyskoteka Elizjum”główna tajemnica ma ostateczną odpowiedź dla graczy do odkrycia, Pokuta pozostawia ich z pytaniem, czy skazali właściwą osobę, czy też pozwolili prawdziwemu zabójcy uniknąć sprawiedliwości.

Pentiment bada konsekwencje karnej sprawiedliwości

Poczucie winy, z jakim boryka się Andreas za wysłanie kogoś na śmierć, jest głównym tematem Pokuta. Niezależnie od tego, czy dana osoba była winna morderstwa, jej przyjaciele i bliscy mają powody, by winić Andreasa za egzekucję skazanego zabójcy. W XVI-wiecznej oprawie Pokuta niewiele było zaawansowanych technik śledczych lub fizycznych dowodów, które wskazywałyby na obiektywną odpowiedź. Pokuta tworzy historię gier jako współczesny klasyk gatunku, a wyraźne poczucie winy i niejednoznaczność otaczające jego morderstwa są częścią jego wyjątkowej tożsamości. Gracz nigdy nie dowie się, kto zabił Barona lub Otto, ale dokładnie wie, czyją śmierć zarządził Andreas.

Pominięcie obiektywnych zestawów odpowiedzi Pokuta oprócz innych gier z zagadkami morderstw, takich jak LA Noire,Ulewa, I Phoenixa Wrighta. Dyskoteka Elizjum rzuca gracza w rolę policjanta, a większość tajemniczych gier daje graczowi powód znalezienia zabójcy oparty na zawodzie (lub powód oparty na przetrwaniu, jak Danganronpa seria). Andreas nie jest zawodowym śledczym (chociaż może mieć wykształcenie prawnicze, jeśli gracz tak zdecyduje). Jest po prostu wykształconym i inteligentnym człowiekiem, który bierze na siebie znalezienie odpowiedzi.

Pokuta’zmiana punktu ciężkości przedstawia śledztwo w sprawie morderstwa inaczej niż w innych grach. Wyjątkowość sprawia Pokuta jedna z najlepszych gier Xbox 2022 rokui jedną z najbardziej niezwykłych gier tego rodzaju. Zamiast skupiać się na tym, kto faktycznie popełnił morderstwo, osoba stracona jest wrabiana jako kolejna ofiara, którą gracz jest zmuszony wybrać. Mogą wybrać na podstawie tego, przeciwko komu zgromadzili najbardziej poszlakowe dowody, lub po prostu, który podejrzany jest najmniej sympatyczny. Pokuta zmusza graczy do rozróżnienia między tym, co jest legalne, a tym, co etyczne, kwestionując w ten sposób pojęcie sprawiedliwości.

Pentiment krytykuje pojęcie sprawiedliwości i kar cielesnych

Krytyka sprawiedliwości w Pokuta pojawia się pod innym kątem niż narracja o zemście Ostatni z nas 2, ale obie gry przedstawiają ideę, że podjęcie brutalnych, karnych środków wobec kogoś, kto mógł postąpić niewłaściwie, może po prostu przyspieszyć cykl nienawiści i rozlewu krwi. Żadna gra nie zapewnia nawet symbolicznego podejścia do resocjalizacji jako odpowiedzi na przemoc, a jedynie środki karne – oko za oko i egzekucję za morderstwo. Pentymenty doskonała jakość wyniku recenzji wywodzi się po części z historycznych korzeni, sięgających wstecz do czasów, gdy głos władzy wyraźnie decydował, kto zapłaci za przestępstwo więcej niż fakty.

Chociaż metody dochodzeniowe rozwinęły się od 1518 r., koncepcja sprawiedliwości pozostaje prymitywna i barbarzyńska jak zawsze w zbyt wielu przypadkach. Niezależnie od tego, czy wyciągnięte wnioski faktyczne są prawidłowe, czy też błędne, o losie rzekomo winnych decydują systemy moderowane przez osoby sprawujące władzę. Pokuta rzuca światło na poczucie winy nieodłącznie związane z samym systemem, wyjaśniając, że tam, gdzie jest karalne, cielesne chodzi o karę, sprawiedliwość jest po prostu zdezynfekowanym określeniem zemsty, a egzekucja nadal jest morderstwo.

Źródło: Obsidian Entertainment/YouTube