Reminiscencja Reminiscencja: Noir-Thriller Hugh Jackmana nie jest wart zapamiętania

Podróże w czasie, stany marzeń sennych i niewzruszony ciężar przeszłości – to podstawowe założenia fascynującego thrillera science-fiction, najczęściej spotykanego w twórczości Christophera Nolana, a mianowicie Międzygwiezdny oraz Dogmat. Wspomnienie, kierowany przez Lisę Joy, szwagierkę Nolana, łączy te znajome elementy w przypadkowy sposób moda, odskocznia od postkataklizmicznego punktu widzenia narracji, która jest połączeniem różnych gatunki. Rezultatem jest niepozorny bałagan, czy to pod względem integralności narracji, czy zręcznego wykonania filmowego. Nadmiernie zależny od tropów, które zostały zabite, Wspomnienie wyłania się jako bezwładny duch przeszłości bez wrodzonej wartości i znaczenia.

Wspomnienie Akcja rozgrywa się po zmianie klimatu w Miami, gdzie podnoszący się poziom wody wdarł się na ulice, skłaniając ludzi do dostrojenia się do nocnych rytmów, aby uniknąć upalnego dnia. W tym scenariuszu szerzy się korupcja, którą umożliwiają i wymuszają zamożni tacy jak Walter Sylvan (Brett Cullen), w wyniku czego na ulicach panują nieustanne niepokoje. Nie jest to jednak główne założenie

Wspomnienie, podobnie jak weterani wojenni Nick Bannister (Hugh Jackman) i Emily, znana również jako Watts (Thandiwe Newton), którzy zarabiają na życie pomagając ludziom przeżyć ich najpiękniejsze wspomnienia. Kilka razy wspomina się o wojnie, co w połączeniu z okropnościami zmian klimatycznych i ludzkie okrucieństwo, pozostawiło ludzi z nostalgią za przeszłością, wraz z przyjemnościami i okropnościami, które towarzyszą to.

Nauka stojąca za tym powołaniem jest również słabo wyjaśniona, ponieważ proces ten pociąga za sobą zanurzenie jednostki w czołg, a Bannister prowadzi ich przez ich wspomnienia, które są widoczne dla operatorów za pomocą urządzenia o nazwie dubbing Wspomnienie. Zarówno Bannister, jak i Watts wydają się być wyczerpani pojęciem egzystencji, wykonując jedynie ruchy, by zarobić na życie w pogrążonym w chaosie świecie. Sprawy zmieniają się, gdy Mae (Rebecca Ferguson) wchodzi pewnego dnia do ich biura, rozbrajając starannie skonstruowany spokój Bannistera w ułamku sekundy. Prosząc o podłączenie do maszyny, aby znaleźć zestaw zgubionych kluczy, Mae oferuje Bannisterowi wgląd w jej kolorowy świat, który intryguje mężczyznę do punktu, z którego nie ma już powrotu.

Po tym, co wydawało się być krótkim, znaczącym związkiem z Bannisterem, Mae znika bez śladu, pozostawiając zaszczutego i zakochanego Bannistera, który gorączkowo szuka wskazówek w przeszłości. Dosłowna podróż w przeszłość otwiera puszkę robaków, ujawniając ukryte intencje i podwójną tożsamość Mae, co pogrąża Bannister w ostrym kryzysie egzystencjalnym. Baron narkotykowy, skorumpowany gliniarz i powiązany spisek o władzy i niesprawiedliwości sprawiają, że ich obecność jest odczuwalna w Wspomnienie, ale nie przynosi zamierzonego efektu, pomimo stylistycznego, neo-noirowego klimatu filmu. Być może, Wspomnienia największa siła – jego kinowa estetyka – jest jednocześnie jego największą słabością, ponieważ służy podkreśleniu tego dotkliwa pustka fabuły, o której mowa i całkowicie nijaki sposób, w jaki większość postaci jest leczony.

Sfera powierzchowności nie ogranicza się do sedna filmu, ale rozciąga się także na oklepany dialog, który stara się zabrzmieć ponuro, by po chwili całkowicie opaść. Nawiązania do lepszych filmów zrealizowanych w podobnym duchu są rażące, bo łatwo dostrzec w nich odbite sceny OstrzeBiegacz lub DziwneDni, które są dobrymi przykładami skomplikowanego, dystopijnego budowania świata i przemyślanego rozwoju postaci.

Wspomnienie braki w obu działach – sposób, w jaki Mae wpasowuje się w schemat tropu „femme fatale”, rozczarowuje, delikatnie mówiąc, a drugorzędna, ledwo dopracowana fabuła wydaje się nieskończenie ciekawsza niż główny cel filmu. Na końcu, Wspomnienie zadowala się niewiarygodnie zainscenizowaną rezolucją, zatapiając się pod własnymi brudnymi wspomnieniami, które w większości nie są warte romantyczności i zapamiętania.

Wspomnienie wydany w amerykańskich kinach 20 sierpnia 2021 r. i jest dostępny do przesyłania strumieniowego na HBO Max dzięki uprzejmości Warner Bros. Kino. Film ma 116 minut i został oceniony jako PG-13 za silną przemoc, materiały związane z narkotykami, treści seksualne i ostry język.

Daj nam znać, co myślisz o filmie w komentarzach!

Nasza ocena:

1,5 na 5 (słabe, kilka dobrych części)

Batman: Aresztowanie Człowieka-Zagadki jest częścią jego planu — wyjaśnienie teorii

O autorze