Każdy film o Obcych, uszeregowany według stopnia przerażenia

Ridley Scott i Noah Hawley są obecnie ciężko w pracy na Obcy Serial telewizyjny, którego akcja będzie rozgrywać się na Ziemi w przyszłości. Zdjęcia mają rozpocząć się w przyszłym roku, a serial będzie miał swoją premierę w FX na Hulu. Ton serii porównuje się z dwoma pierwszymi trzewnymi i intensywnymi wpisami w serii, które były powszechnie chwalony zarówno przez krytyków, jak i fanów, w przeciwieństwie do bardziej kontrowersyjnych i nijakich kontynuacji i prequeli, które podążał.

Niektóre filmy w Obcy franczyzy, jak przełomowy oryginał Scotta z 1979 roku i bardziej zorientowana na akcję, ale równie przerażająca kontynuacja Jamesa Camerona Kosmici, są o wiele bardziej przerażające niż inne, na przykład rozczarowujące Zmartwychwstanie obcych i prosty epos science-fiction Prometeusz.

Prometeusz (2012)

W 2012, Ridley Scott wrócił do Obcy franczyzowa

z wysokobudżetowym prequelem Prometeusz. Podczas gdy niektórzy Obcy fani kwestionowali potrzebę filmu wypełniającego fabułę franczyzy i wyjaśniającego historię rasy ksenomorfów, Prometeusz jest niezaprzeczalnie pięknym filmem. Ale ponieważ jest to bardziej prosty film science fiction niż horror, film nie jest tak przerażający jak jego poprzednicy.

Nadal, Prometeusz ma kilka strasznych momentów Inżynierowie mają nawiedzoną obecność na ekranie. Kiedy Elizabeth Shaw odkrywa, że ​​rośnie w niej istota z innego świata, przeprowadza makabryczny zabieg chirurgiczny, by ją usunąć. Ta sekwencja może nie być tak kultowa, jak scena Chestburster z oryginalnego filmu, ale jest równie trudna do zniesienia.

Zmartwychwstanie obcych (1997)

Czwarty wpis Jean-Pierre'a Jeuneta w Obcy franczyzowa, Zmartwychwstanie obcych, otrzymał prawie powszechnie negatywne recenzje. Film jest zbyt ugrzęzły w tradycji science-fiction przywrócenie Ripleya do życia odnieść sukces jako horror. Jest jeden naprawdę przerażający moment, który wywodzi się z tej historii klonowania, gdy Ripley natrafia na grupę nieudanych próbuje ją sklonować, ale to wciąż nic w porównaniu z najstraszniejszymi momentami z pierwszej pary serii raty.

Jest też świetna podwodna scenografia, która przenosi przerażenie kosmicznego potwora na mętne wodne głębiny, ale Wskrzeszenie to w większości pozbawiona strachu część kultowej serii horrorów, która zasługuje na znacznie więcej.

Obcy 3 (1992)

W Obcy 3, reżyserskim debiucie Davida Finchera, Ripley trafia na więzienną planetę pełną skazańców tak niegodziwych, że nie można im ufać nawet za kratkami na Ziemi. Oczywiście zabójcy obcych szybko pojawiają się, by terroryzować tę planetę, ale Ripley jest otoczony przez potwory na długo przed powrotem ksenomorfa. Po prawie bezbłędnych pierwszych dwóch filmach, Obcy 3 była pierwszą częścią serii, która spotkała się z mieszaną reakcją krytyczną.

To przydatny thriller science-fiction, ale blednie w porównaniu z dwoma poprzednimi filmami. Obcy 3przypominający psa ksenomorf „Smok”. to interesująca odmiana znanego projektu obcych, ale wygląda zbyt głupio, by wzbudzić w widzach ten sam strach, co zwykłe siedmiostopowe zagrożenie.

Obcy: Przymierze (2017)

Po mieszanej odpowiedzi na Prometeusz, Scott powrócił do korzeni horroru serialu Obcy: Przymierze. Katherine Waterston zajmuje miejsce Sigourney Weaver jako twarda „ostatnia dziewczyna”, która w finale idzie łeb w łeb z tytułową gwiazdą-bestią. Podobnie jak oryginał z 1979 r. Przymierze to film o nawiedzonym domu, którego akcja toczy się w kosmosie. Dotarcie tam zajmuje więcej czasu niż w oryginalnym filmie, ale kończy się na ksenomorfie biegającym swobodnie po stacji kosmicznej, brutalnie usuwając członków załogi jednego po drugim.

Scott tym razem wykazuje znacznie mniej powściągliwości w stosunku do krwi niż w skrupulatnie wykonanym oryginalnym filmie. Ale ta nieokiełznana krew prowadzi do wielu przerażających momentów: obcy pasożyt na bazie kurzu osiada w kanale słuchowym niczego niepodejrzewającego astronauty; ksenomorf rozrywa dwoje kochanków na strzępy w środku miłosnej sesji miłosnej pod prysznicem.

Obcy (1986)

Jamesa Camerona Kosmici, uznana kontynuacja, która dodaje tytułowego potwora do liczby mnogiej i podkręca emocje, jest bardziej zorientowana na akcję niż jej poprzedniczka. Jest często nazywany filmem akcji, w przeciwieństwie do horroru, z mnóstwem eksplozji i strzelanin, które są zwykle kojarzone z gatunkiem akcji. To także wzruszająca opowieść o matce i córce, gdy Ripley bierze pod swoje skrzydła młodą sierotę imieniem Newt po tym, jak dowiedziała się, że jej własna córka zmarła ze starości na Ziemi.

Ale pomimo spektakularnych sekwencji akcji i poruszającej matczynej narracji, Kosmici wciąż ma sporo mrożących krew w żyłach scenografii horroru, od Hicksa wsadzającego głowę w otwory wentylacyjne w suficie i widzącego rój krwiożerczych ksenomorfów złowrogo zbliżając się do niego do Burke'a uwalniającego facehuggera w pokoju, w którym są Ripley i Newt zdrzemnąć się.

Obcy (1979)

The Obcy franczyza musi jeszcze przebić oryginalne dzieło. Scott został zatrudniony przez 20th Century Fox do wyreżyserowania standardowego filmu klasy B, ale skończył jako jeden z najbardziej przerażających horrorów, jakie kiedykolwiek nakręcono. W swoim ponadczasowym arcydziele z 1979 roku Scott umiejętnie buduje napięcie przez całą pierwszą połowę, po czym w drugiej połowie spuszcza ksenomorfa na Nostromo, wywołując nieustępliwą krwawą łaźnię. Hipnotyzująca ścieżka dźwiękowa Jerry'ego Goldsmitha i niepokojąca scenografia H.R. Gigera wciągają widzów w przerażający świat filmu, podczas gdy rozsądna narracja scenarzysty Dana O'Bannona nie daje widzom ani sekundy na wycofanie się z krawędzi ich siedzenia.

Od pierwszego ataku Facehuggera do Dallas oświetlającego ksenomorfa w ciemnym tunelu, oryginał Obcy Film jest pełen zaciekle skutecznych przerażających skoków. Sekwencja Chestburster to jeden z najbardziej kultowych momentów w całej historii kina grozy.