TVDU: 10 potężnych wampirów, które nigdy nie wyłączyły swojego człowieczeństwa (i dlaczego)

Od tego czasu wampiry odgrywają kluczową rolę w dramatach dla nastolatków Zmierzch szturmem zdobył świat, ale Pamiętniki wampirów miał jeden z największych wpływów na gatunek. Chociaż oficjalnie zakończył się w tym roku (przynajmniej na razie), jego popularność i motywy można wyczuć TVD aktualny program twórczyni Julie Plec, Akademia Wampirów. Chociaż serial jest oparty na serii książek, nieuchronnie pojawiają się pytania o moralność wampirów Pamiętniki wampirów do głowy.

W Pamiętniki wampirów, wampiry mają zdolność wyłączania swojego człowieczeństwa, aby uniknąć wzmożonych emocji swojego gatunku. Niemal każdy główny bohater oryginalnego serialu na jakiś czas wyłączył swoje człowieczeństwo, ale było też wiele wampirów, szczególnie tych występujących w Pierwotni I Dziedzictwo, który nigdy tego nie zrobił. Najpotężniejsze wampiry w serii rzadko wyłączały swoje człowieczeństwo, albo z powodu kodeksu moralnego, albo apatii wobec cierpienia w ich ludzkim życiu lub dlatego, że cenili swoje emocje, bez względu na to, jak bardzo zraniony.

Sebastianie

Sebastian został przedstawiony jako starożytny wampir Dziedzictwo, żyjący ponad sześćset lat. Przez większość tego czasu angażował się w przemoc porównywalną z okresami rozpruwacza Stefana, ale był to również czas, w którym znalazł swoją pierwszą wielką miłość. Jego przemoc była mniej reakcją na apatię, a bardziej formą rozrywki.

Być może dlatego, że tak bardzo lubił karmić, nigdy nie wydawał się skłonny wyłączyć swojego człowieczeństwa. Zamiast tego podążał za swoimi pragnieniami miłości lub gniewu. Ostatecznie nawet w swoich najmroczniejszych chwilach był stworzeniem pełnym pasji, a wyłączenie jego człowieczeństwa zasadniczo zmieniłoby jego naturę w sposób, którego sam by nie wybrał.

Waleria Tulle

Stefan zabijający Juliana był prawdopodobnie uzasadniony wybór w Pamiętniki wampirów, biorąc pod uwagę wszystko, co Julian zrobił Valerie, ale wielu zastanawiało się, jak sama Valerie radzi sobie ze swoimi zmaganiami. Valerie zakochała się w Stefanie i zaszła w ciążę, a żeby ją ukarać, Julian brutalnie ją bił, aż poroniła. Następnie próbowała się zabić, co było utrudnione przez wampirzą krew w jej organizmie.

Jeśli ktokolwiek jest dobrym kandydatem do wyłączenia swojego człowieczeństwa, to byłaby to Valerie. Musiała żyć obok Juliana przez kolejne 40 lat, a kiedy w końcu się go pozbyła, znalazła się uwięziona w więziennym świecie razem z Lily i innymi Heretykami. Nie jest jasne, dlaczego nie wyłączyła swojego człowieczeństwa, chociaż może to mieć związek między emocjami czarownic a ich magią, a Valerie obawia się utraty swojej strony czarownicy.

Katarzyna Pierce

Kiedy Katherine została sprowadzona, by pomóc Elenie ponownie włączyć człowieczeństwo, wyjaśniła: „Zrobiłam kilka okropnych rzeczy, żeby przeżyć, ale w przeciwieństwie do ciebie – biednej, delikatnej Eleny – nie wyłączam tego. Poradzę sobie z tym.” To właściwie dość zaskakujące, biorąc pod uwagę, że Katherine cierpiała bardziej niż większość TVD postacie. Skradziono jej dziecko, prawie wykorzystano ją jako ofiarę, była świadkiem masakry całej jej rodziny i była ścigana przez Klausa przez 500 lat.

Tyle cierpienia sprawiłoby, że każdy chciałby wyłączyć swoje emocje, ale ona tego nie zrobiła. Katherine uważała się za ocalałą i nie musiała wyłączać swojego człowieczeństwa, aby robić to, co było do zrobienia. Jej przebiegła natura była częścią jej ludzkiej jaźni, i choć mogła ostatecznie doprowadziło do upadku KatherineWyłączenie emocji oznaczałoby pozwolenie okolicznościom zewnętrznym na zwycięstwo, czego nigdy dobrowolnie by nie zrobiła.

Lexi Branson

Lexi została przemieniona w 1680 roku, co uczyniło ją starszą i potężniejszą niż większość wampirów Pamiętniki wampirów. Ale chociaż jej wiek dodawał jej siły, jej zaciekła miłość do ludzkości wydawała się jej najpotężniejszą bronią. Lexi nigdy nie bała się ubrudzić sobie rąk, zwłaszcza jeśli chodziło o Stefana, ale mocno wierzyła w dobre strony bycia wampirem.

Lexi cierpiała tak samo jak wszyscy, ale wierzyła, że ​​głęboka miłość jest ważniejsza niż jakakolwiek ilość bólu, który mogłaby odczuwać w innym przypadku. Jak wyjaśniła Stefanowi: „Wszystko jest zintensyfikowane, kiedy jesteś wampirem. Kiedy ranimy, naprawdę cierpimy. Ale kiedy kochamy…” Lexi pokazała, jakie może być dobre życie jako wampir, a jej miłość do przyjaciół i partnerów zatriumfowała nad wszystkim.

Marcela Gerarda

Marcel postrzegał Klausa jako zastępczego ojca, a Rebekę jako miłość swojego życia, jednak w latach dwudziestych był torturowany przez Mikaela i pozostawiony na śmierć przez tych, którym najbardziej ufał. W Pamiętniki wampirów, takie zachowanie może z łatwością być powodem do wyłączenia jego człowieczeństwa. Zamiast tego odbudował Nowy Orlean za pomocą kodeksu, narzucając swoją moralność wampirom, którymi rządził, jednocześnie uciskając inne nadprzyrodzone frakcje miasta.

Marcel wierzył, że tworzy lepszy i bezpieczniejszy Nowy Orlean zarówno dla wampirów, jak i dla ludzi, a jego misja wiązała się z dodatkową dyrektywą ratowania dzieci w potrzebie. Nic z tego nie byłoby możliwe bez człowieczeństwa.

Kaia Parkera

Kai Parker jest skomplikowany TVD postać osądzać, jeśli chodzi o ludzkość, ponieważ na początku wydawał się mieć tak mało. Był samozwańczym socjopatą i chociaż darzył ludzi w swoim życiu pewnym uczuciem, zawsze na pierwszym miejscu stawiał własny interes. Kiedy stał się Heretykiem, te zachowania były kontynuowane bez potrzeby wyłączania czegokolwiek.

Kai z natury lubił sprawiać ból innym ludziom, co oznaczało, że był tak samo potężny i niebezpieczny ze swoim człowieczeństwem, jak wszyscy inni, którzy go nie mieli.

Aurora, Tristan i Lucien

Pierwsze trzy wampiry przemienione przez Pierwotnych były niesamowicie potężne i zdolne do naprawdę sadystycznych aktów przemocy. Jednak nigdy nie odrzucili swojego człowieczeństwa, mimo że byli zmuszeni do utraty tożsamości i życia w biegu przez ponad 100 lat. Chociaż każdy miał swoje własne cele, głównym powodem, dla którego zachowali swoje człowieczeństwo, było zaangażowanie w zemstę.

To trio zawarło sojusz, aby zabić Pierwotnych i utrzymywało to przez tysiąclecie. Gdyby nie odczuwali swoich emocji, mogliby zboczyć z obranej ścieżki, zamiast skutecznie doprowadzić do upadku Mikaelsonów.

Rodzeństwo Mikaelsonów

Mikaelsonowie mogli być potężni, ale ich życie nie było szczęśliwe. Ciągle uciekali przed ojcem, zdradzali się nawzajem i tracili ludzi, których kochali, ale żaden z Pierwotnych nie odrzucił swojego człowieczeństwa — przynajmniej z tego, co wiedzą fani.

Elijah miał tak silną blokadę psychiczną, że zapomniał o swoim pierwszym zabójstwie. Rebeka miała długą historię utraty kochanków i złamanego serca. Podczas gdy Finn i Kol spędzili dużą część swojego życia zasztyletowani, obaj zmagali się z zaakceptowaniem bycia wampirami. Każdy z nich mógł rozsądnie wyłączyć swoje człowieczeństwo w tych chwilach, ale wydaje się, że tak się stało stawiali opór w dużej mierze z powodu ich wzajemnej więzi, w tym centralnego „Zawsze i na zawsze” obietnica.

Mikael

Niesławny Pierwotny ojciec, Mikael, był przerażającą siłą w TVDU, ale nigdy nawet nie sugerowano, że wyłączył swoje człowieczeństwo. Najprostszym wyjaśnieniem jest to, że był okropną osobą, kiedy był także człowiekiem, z szalenie obraźliwymi relacjami z rodziną. Nie musiał wyłączać swojego człowieczeństwa, żeby na nich polować.

Biorąc to pod uwagę, widzowie zobaczyli łagodniejszą stronę Mikaela w drugim sezonie Pierwotni jeśli chodzi o jego miłość do Freyi. Być może była powodem, dla którego nigdy nie wyłączył swojego człowieczeństwa, ponieważ jego ostatnie słowa brzmiały: „Freya, tak mi przykro. Kocham cię."

Klausa Mikaelsona

Klaus Mikaelson zawsze trochę różnił się od swojego rodzeństwa, zmagając się z poczuciem tożsamości po tym, jak przemocą odebrano mu jego stronę wilkołaka. Łatwiej poddawał się swoim najmroczniejszym impulsom, a przy tym, jak bardzo był niebezpieczny Pamiętniki wampirów, niektórzy mogą nawet nazwać go bezdusznym.

Jednak był również zdesperowany, aby znaleźć kogoś, kto mógłby się z nim utożsamić i kochać, co próbował uzyskać od swojego rodzeństwa, wampirów, które przemienił, i hybryd, które stworzył. Choć mogło być łatwiej po prostu wyłączyć swoje emocje, Klaus pozwolił swoim uczuciom poprowadzić go do każdego nowego zadania, dając upust emocjom poprzez sztukę, kiedy działanie nie wystarczyło.