Każdy film Jamesa Camerona oceniany od najgorszego do najlepszego

Oto jak James cameronfilmy 's stosują się do siebie. Pomimo tego, że jest jednym z największych nazwisk w Hollywood, styl robienia filmów Jamesa Camerona ma tendencję do polaryzacji, ale nie można zaprzeczyć jego wpływowi na przemysł. Z Awatara oraz TytanicznyCameron pobił rekordy kasowe i został obalony z pierwszego miejsca tylko przez zbiorową potęgę MCU. Odciski palców Camerona można znaleźć we wszystkich gatunkach science-fiction i akcji, a reżyser odpowiada za niektóre z najbardziej przełomowych ofert w historii kina.

James Cameron często znajdował się w czołówce postępu technologicznego w tworzeniu filmów. Terminator 2: Dzień Sądu zainicjował wykorzystanie CGI w hitach kinowych dzięki T-1000 oraz Awatara był pionierem najnowszej próby kina 3D. Z Otchłań oraz TytanicznyCameron zakochał się w głębokich oceanach i nakręcił kilka filmów dokumentalnych, które rozwinęły technologię filmowania podwodnego. Owoce wodnistej pracy Camerona będą widoczne w długo wyczekiwanym 2021 roku Awatar 2, a potem czeka nas jeszcze wiele sequeli.

Niezależnie od rekordów kasowych i postępu technicznego, największym dziedzictwem Camerona zawsze będą jego filmy. Poniższy ranking uwzględnia wszystkie James cameronpublikacje reżyserskie (bez wyłącznych napisów dla producenta lub scenarzysty), a także pominie jego pracę dokumentalną, skupiając się wyłącznie na sferze fikcji. Oto filmy Jamesa Camerona w rankingu od najgorszego do najlepszego.

Pirania II: Tarło

Każdy musi od czegoś zacząć. Pomimo rozgłosu, z którego później znane było nazwisko Jamesa Camerona, jego kariera reżysera filmów fabularnych rozpoczęła się niezbyt pomyślnie. Pirania II: Tarło - film dokładnie tak zły, jak sugeruje tytuł. Na szczęście dla Camerona, jego związek z Pirania II był przedmiotem wielu dyskusji, a reżyser wypierał się filmu z 1982 roku przez większość swojej kariery. Według Camerona wyreżyserował tylko część tego kultowego horroru, zanim został zwolniony przez producenta Ovidio G. Assonitis, który sam nakręcił większość obrazu. Cameron twierdzi, że próbował usunąć swoje nazwisko z napisów, ale nie był w stanie tego zrobić zgodnie z prawem, odchodząc Tarło jako jego oficjalny debiut reżyserski.

Chociaż niektórzy mogą pokusić się o slot Pirania II do legendarnej kategorii „tak źle, że jest dobrze”, o wiele więcej osób uznałoby kontynuację za skrajną porażkę każdy poziom - kiepskie efekty, tandetna estetyka horroru z lat 80. i scenariusz przepełniony frazes. Reżyseria (lub reżyseria częściowa) Pirania II nie było totalnym biustem dla James cameron; filmowiec spotykał się z kilkoma stałymi współpracownikami i rozwijał swoje zainteresowanie podwodnymi zdjęciami. Nauczyłby się też jak nie robić efekty wizualne.

Prawdziwe kłamstwa

Po nawiązaniu owocnej współpracy z Arnolda Schwarzeneggera przez Terminator Cameron ponownie połączy siły z masywnym Austriakiem w 1994 roku Prawdziwe kłamstwa. Pomimo uderzającego znacznie lżejszego tonu niż ich przeszłość, pełna akcji współpraca, Prawdziwe kłamstwa było kolejnym udanym przedsięwzięciem Camerona i Schwarzeneggera i pomogło scementować komediowe kotlety tych ostatnich. Z pewnością, Prawdziwe kłamstwa znajduje się w zupełnie innej lidze niż Pirania II zarówno pod względem wartości produkcyjnych, jak i ogólnej jakości.

Więc dlaczego? Prawdziwe kłamstwa znaleźć się na samym dole wszystkich filmów wyreżyserowanych przez Jamesa Camerona, nie wyrzekając się później? Głównie, Prawdziwe kłamstwa to dość standardowa komedia szpiegowska. Harry Tasker Schwarzeneggera próbuje zrównoważyć przyziemne życie rodzinne z bardziej ekscytującą karierą, jako tajny agent – ​​wypróbowana i przetestowana formuła, którą studia filmowe wciąż wprowadzają z alarmem prawidłowość. Prawdziwe kłamstwa jest jednym z lepszych wpisów w tym przesyconym podgatunku, ale niektóre dowcipy źle się zestarzały, a film wydaje się być pewną anomalią wśród bardziej przełomowych filmów Camerona.

Otchłań

Jeden z mniej znanych występów reżyserskich Camerona, Otchłań wciąż ma wiele do zaoferowania. Podobnie jak nadchodzące Awatar 2, Otchłań poślubieni 3 wielkich filmowców Jamesa Camerona, którzy kochają science fiction, przyszłościowe efekty i ocean. Rezultatem była historia, która wywołała klaustrofobię horroru, intrygę science fiction i efekty, które nadal dobrze utrzymują się w 2020 roku. Pasja Camerona błyszczy, a mocne sekwencje akcji stanowią podstawę z natury dziwacznej przesłanki o podwodnych kosmitach (co prawda wciąż lepszych niż latające ryby), ale Otchłań jest często zapominany, wypuszczając między dwoma gigantycznymi sequelami Camerona, które zmieniają grę, Kosmici oraz Terminator 2: Dzień Sądu.

Otchłań jest zawiedziony utratą skupienia w ostatnim akcie, a także trudno uciec od poczucia, że ​​Cameron jest bardziej zainteresowany techniczne aspekty filmu niż podstawy jego postaci i scenariusza – krytyka, która powracała przez cały czas kariera reżysera. Specjalna edycja Otchłań jest uważane za godne ulepszenie, ale nadal nie można naprawić nieudanego zakończenia.

Awatara

Awatara był najbardziej dochodowym filmem wszechczasów, aż Avengers: Koniec gry pojawił się, więc musiał zrobić przynajmniej kilka rzeczy dobrze. Niemniej jednak fani i krytycy mają tendencję do dawania Awatara wydaje się, że zły rap i opinia stopniowo się pogarszają w ciągu ostatniej dekady. Pod wieloma względami łatwo zrozumieć, dlaczego Awatara okazał się tak dzielący. Punktem sprzedaży filmu była przełomowa technologia przechwytywania ruchu i wrażenia z oglądania 3D, jak żadne inne, a przynajmniej pod względem wizualnym, Awatara w całości dostarcza. Pandora to spektakl; pięknie zrealizowane zarówno w koncepcji jak i wykonaniu. Niewiele fikcyjnych światów zostało sfilmowanych z taką samą żywością i głębią, a dbałość o szczegóły jest nie ma sobie równych, ponieważ każda bestia, roślina, góra i drzewo są pięknie renderowane, szczególnie na dużych ekran.

W podobnym tonie do Otchłań, Tam leży Awatarawielka słabość. Zdejmując wspaniałe efekty wizualne i sztuczkę 3D, pozostaje prosta fabuła z jawne przesłanie środowiskowe i obsada postaci, które nigdy nie są tak dopracowane jak Pandora samo. Dziedzictwo Awatara nie jest? Jake Sully lub Neytiri, to uderzający obraz niebieskiego plemienia Na'vi, który rezonuje w pamięci o wiele dłużej niż jakakolwiek konkretna postać. Ale ponieważ nowość tych wizualizacji wyczerpuje się z każdym mijającym rokiem, pozostaje stosunkowo dobrze znana historia człowieka kontra. Natura.

Terminator

Wiele powiedziano na temat obecnego stanu Terminator franczyzy, ale wszystko, co James Cameron miał w 1984 roku, to podróżujący w czasie Arnold Schwarzenegger i marzenie. Debiutując po raz drugi jako reżyser filmów fabularnych, Cameron pokazał filmowcom, jak najlepiej wykorzystać skromny budżet dzięki Terminator, upuszczając film akcji science-fiction o zabarwieniu grozy z oryginalną koncepcją, która starzeje się lepiej niż Awatara oraz Prawdziwe kłamstwa. Cyberprzestępca Schwarzeneggera stał się w końcu przedmiotem niekończącej się parodii, ale w 1984 roku Terminator był groźnie intrygującą postacią na ekranie i idealnym przeciwnikiem dla zaradnych i porywający Sarah Connor.

Niektóre efekty wizualne wytrzymują lepiej niż inne, ale bliski Connor i bohater akcji poza czasem Kyle Reese natychmiast zachęcają publiczność do opowiedzenia się po ich stronie. Mieszanie gatunków Camerona nie zawsze opłaca się spójnym tonem, ale Terminator łączy różne pomysły w oszałamiający koktajl ekscytującej akcji, chwytającego napięcia i oszałamiającej logiki podróży w czasie, która wydaje się znacząca, nie tracąc nigdy przystępnego uroku przeboju.

Tytaniczny

Dla wszystkich Terminator's mainstreamowe referencje, żaden hit nie jest bardziej przebojowy niż Tytaniczny - film, który zdominował rekordy kasowe, zanim Cameron przewrócił własne imponujące wyróżnienia Awatara. Zignoruj ​​historyczny aspekt Tytaniczny jeśli potrafisz – przynoszący pieniądze gigant Camerona z 1997 r. to historia miłosna owinięta wokół filmu o katastrofie dietetycznej i odnosząca sukcesy w dużej mierze dzięki sile głównych wykonawców. Leonardo DiCaprio a Kate Winslet bierze scenariusz pełen ckliwych dialogów i zamienia Jacka i Rose w całkowicie wiarygodne postacie, których nawet najtwardsze serca nie chciałyby kibicować. Zazwyczaj wizualizacje Camerona są cudownie wysokiej jakości, umieszczając publiczność bezpośrednio w środku niesławnego tonącego statku i wyciskając każdą kroplę emocji.

Jak z AwataraWśród bohaterów jest mnóstwo stereotypów, a koncepcja dwóch zakochanych nastolatków biegających wokół tonącego statku naprawdę nie powinna trwać dłużej niż 3 godziny. Ale Tytaniczny tak bogato odtwarza swoją epokową oprawę i tak skutecznie niesie słodko-gorzkie emocje spotkania twoją bratnią duszę i w obliczu zbliżającej się śmierci, że historyczne i logiczne wolności mogą być głównie wybaczony. Po prostu spróbuj przejść przez ostatnią sekwencję snu Rose, nie czując ucisku w gardle.

Kosmici

Każdy, kto spodziewa się więcej klaustrofobicznej zabawy i gier, w których Ridley Scott rzucał się w klatkę piersiową Obcy będzie bardzo rozczarowany. Zamiast tego kontynuacja Jamesa Camerona przybrała kształt pełnego filmu akcji z dużą ilością miejsca stwory szalejące wokół skazanego na zagładę świata kolonii – gwałtowna zmiana kierunku, ale taka, która zadziałała błyszcząco. Sigourney Weaver's Ripley zajmuje centralne miejsce po pojawieniu się jako główny bohater serii dopiero w połowie oryginalnego filmu, a świat Obcy tym lepiej. Przebudzenie Ripley 57 lat po zniszczeniu Nostromo powoduje natychmiastowe oddzielenie od tego, co było wcześniej, a publiczność obserwuje, jak Postać Tkaczki ewoluuje w jedną z najlepszych tancerek w kinie, trzymającą się w ryzach, ale jednocześnie rozwijającą instynkt rodzicielski w jej ochronie. Traszka.

Lance Henrickson w roli androida Bishopa jest wybitny – całkowity kontrast w stosunku do niegodnego zaufania Asha z Obcy. Jest prawie niemożliwe, aby nie pokochać niewinności i lojalności, jakie Bishop zaprojektował, ratując Newta, ponieważ Ripley otwiera śluzę, by zabić królową, mimo że Bishop został przebity i rozdarty na pół. Ulubieńcy Camerona, Michael Biehn, Bill Paxton i Jeanette Goldstein, dodają warstwy do swojej armii postacie poza byciem mdłym bohaterem (Biehn) lub stereotypowym mięsem armatnim Obcych (drugi) dwa).

Terminator 2: Dzień Sądu

Gdyby Kosmici zasugerował, że James Cameron miał talent do tworzenia kontynuacji, które faktycznie ulepszyły oryginał, Terminator 2: Dzień Sądu usunęła wszelkie pozostałe wątpliwości. Tak bardzo, jak obiecuje Arnie, że „wrócę”, w oryginale jest cenna aluzja do wielofilmowej franczyzy Terminator film, ale Dzień sądu bierze DNA wysiłku z 1984 roku i podnosi każdy aspekt do 11. Stopiony T-1000 był przełomowy w 1991 roku, a przekształcenie kultowego Terminatora w bohatera było przebłyskiem geniuszu. Dynamika między bez emocji T-800, młody, zbuntowany John Connor i zraniona, paranoiczna Sarah dodają głęboko ludzki element do tego Terminator fabuła i równoważy intensywne, instynktowne sekwencje akcji, podczas gdy fabuła science fiction zawiera bardziej filozoficzne wątki.

Może nie zawierał żadnych podwodnych segmentów, ale Terminator 2: Dzień Sądu oznacza szczyt James cameronfilmowe uprawnienia. Nie tylko efekty wizualne filmu pchnęły kino w nową erę możliwości CGI, ale także połączenie Spektakularna oprawa wizualna i oszczędna fabuła, przez którą tak często definiowany jest styl Camerona, były na swoim najlepiej przebojowy.

Jason Momoa potwierdza, że ​​został ranny podczas kręcenia Aquaman 2

O autorze