Swamp Thing: 10 najlepszych wydań komiksowych w historii

Rzecz bagienna przeszliśmy od opowiadania w jednej z tajemniczych książek DC do, pod przewodnictwem Alana Moore'a, zmieniając to, co myślimy o komiksach i naturze opowiadania historii w medium. DC stworzyło nawet nowy nadruk - Zawrót głowy - zawierać jego przygody i te inspirowane tytułem. Wpływ tego jednego tytułu jest odczuwalny w całej branży do dziś.

Z wagą swojej dawnej reputacji, Swamp Thing nadal jest ważnym znakiem wodnym dla opowiadania historii, zmuszając twórców do przeniesienia ich gry na „A” do tytułu. Wielu z najlepszych dodało własne historie i ujęcia do opowieści Aleca Hollanda, naukowca, który chciał tylko pomóc ludziom wokół niego i skończył jako potwór ze względu na swoje kłopoty.

10 Swamp Thing Annual #1, 2016: „Ukryty”

Swamp Thing dowiaduje się nie tylko o tym Abby Arcane nie żyje, ale poznał ją oboje i jej nikczemny wuj Anton jako młody człowiek. Jego pamięć tamtych czasów została zniszczona przez jad roślin Arcane. Jego czas z Arcane był krótki, ale wystarczająco długi, by zakochać się w Abby i prawie zostać zabitym przez Antona.

Napisana przez Scotta Snydera i Scotta Tufta to słodka opowieść o tajemnicy i utraconej miłości. Prezentacja Scotta Syndera na Swamp Thing była dość krótka, ale niedoceniana, jak na przykład takie historie. To piękna historia miłosna pierwszego spotkania Aleca i Abby, zakończonego brutalną bitwą z wujkiem Antonem. Synder łączy miłość i horror i robi to dobrze.

9 House of Secrets #92: „Twór z bagien”

Alex Olsen i jego żona Linda są parą edwardiańską, mieszkającą w rozległej rezydencji z widokiem na bagno. Jest naukowcem z zazdrosnym partnerem Damianem. Damian organizuje wybuch laboratorium i zakopuje Alexa na bagnach, twierdząc, że nic nie zostało z ciała. Alex, teraz potężny Bagienny Stwór, wędruje po terenie z nadzieją, że zobaczy Lindę.

Jest to pierwsza opowieść o Swamp Thing, a reakcja czytelników była taka, że ​​jako osobny tytuł zaproponowano regularną serię. Stworzony przez Lena Weina i Berniego Wrightsona Swamp Thing stałby się dwoma filmami o różnej jakości i odnoszącym sukcesy serialem telewizyjnym z późniejszym restartem. Niemal stałby się przemysłem dla siebie.

8 Bagienna rzecz nr 1, 1972: „Dark Genesis”

Naukowcy Alec i Linda Holland pracują nad bioregeneracyjną formułą dla rządu USA, gdy grożą im bandyci pracujący dla „Konklawe”. Alec zostaje ranny w eksplozji, przesiąknięty jego formułą i przemieniony w Bagienną Rzeczę. Zbiry również zabiły Lindę, a on przysięga wytropić ich w zemście.

Dostosowanie pierwszej krótkiej historii Swamp Thing do działającej serii oznaczało, że trzeba było wprowadzić wiele zmian. Okres musiałby zostać zaktualizowany, Alec i Linda są teraz naukowcami, a ona kończy się śmiercią, dodając do jego motywacji, a tajne stowarzyszenie jest dodawane jako złoczyńcy, ale oryginalny patos jest nadal tam.

7 Bagienna rzecz Cz. 3, 2001:

Brian K. Walka Vaughana o tytuł skupiała się mniej na Alecu Holland, a bardziej na Tefe Holland, córce Swamp Thing i Abby Arcane, oraz na jej podróży mającej na celu zrozumienie, czym i kim jest. Tefe była czymś, czym jej ojciec nie był, zarówno Żywiołakiem Roślin, jak i Ciałem, czymś, co fascynowało Aleca i martwiło go. To skupienie się na Tefe i kobietach w jej życiu i Alec'u zniechęciło niektórych fanów, ponieważ czuli, że Swamp Thing jest teraz drugim skrzypkiem w jego własnej książce. Bieg Vaughana został niesłusznie przeoczony.

6 Swamp Thing Zimowa Oferta specjalna

Swamp Thing zmaga się z oślepiającą zimową burzą, próbując chronić małego chłopca. Chłopiec opowiada mu, jak ST walczył ze „śnieżnym potworem”, ale pamięć Thinga jest niejasna, znowu potrzebuje zieleni. Zdaje sobie sprawę, że dziecko nie jest prawdziwe, że jest awatarem burzy i musi je zabić, aby zatrzymać zimę. Dziecko umiera i rozpływa się, kończy się zima.

Naprawdę przerażająca historia Toma Kinga, ta książka jest przerażająco subtelna i sięga korzenia postaci. Swamp Thing jest obrońcą natury, ziemi, otaczających go ludzi. Burza obciąża go dzieckiem, które musi chronić, ale nie może, jeśli ma żyć.

5 Rzecz z bagien #140-144, 1994: „Korzeń wszelkiego zła”

Alec Holland zostaje oddzielony od swojego ciała Swamp Thing i próbuje do niego wrócić. Aby to zrobić, musi udać się na poszukiwanie wizji, dzięki czemu ponowne zjednoczenie stanie się podróżą umysłu i duszy. Tymczasem bezmyślne ciało Alexa wpada w destrukcyjny szał i zagraża życiu Abby.

Po serii Moore, Veitch i Collins, Grant Morrison i Mark Millar przywracają psychodeliczny horror w Swamp Thing #140-144, zebranym jako „The Root of All Evil”. Historia typowa dla Morrisona w tamtych czasach, tripowa i dziwna, a czarny humor Millara zamyka książkę. Oznacza to debiut Vertigo, bardzo wpływowego wydawnictwa DC.

4 DC Comics prezentuje nr 85, 1985: „Linia dżungli”

Superman zostaje zarażony zarodnikami Kryptonu, co powoduje, że traci moc i popada w gorączkowe szaleństwo. On umiera. Napotykając Swamp Thing, Alec jest w stanie komunikować się przez zarodniki i Supermana, uspokajając go i lecząc. Swamp Thing widzi go przez noc, a następnie wraca na bagna.

Superman i Swamp Thing to dwie postacie, których ścieżki normalnie by się nie skrzyżowały. Alan Moore robi to w sposób, który honoruje i szanuje zarówno postacie, jak i ich odrębne światy. To piękna historia, napisana z wyczuciem, łącząca obecnego artystę Swamp Thing, Ricka Veitcha i Supermana, Alana Williamsona, aby stworzyć to, co najlepsze z obu światów.

3 Saga o bagnie nr 37-50, 1985: „American Gothic”

Tajemnicza nowa postać wkroczyła w życie Aleca i chce go poprowadzić w pogoni za jedną z nich przygodę do następnej i wydaje się, że wie więcej o Alecu i jego chłopcu-żywiołaku roślin niż on sam wpuszczanie. on jest John Constantine, nadprzyrodzony mag/oszust. I skomplikuje DC Universe na nadchodzące lata.

Jedną z wielu rzeczy, które Alan Moore prowadził na Swamp Thing, było wprowadzenie nowych elementów do postaci, ale także przyniosło to trwałe postacie, takie jak Jan Konstantyn zdołał odejść od tytułu, aby mieć własne długie życie we własnym tytule, a także w filmach i telewizji.

2 Bagienna rzecz nr 56, 1987: „Moje niebieskie niebo”

Uciekając od zabójców, Alec przenosi swoją świadomość do innego świata, planety bezlitosnego błękitu. Zaczyna go to doprowadzać do szaleństwa. Odtwarza Abby, swoje rodzinne miasto, ale wszystko to przypomina mu o samotności, stracie i strachu przed kolejnym skokiem w nieznane.

Alec jest zgubiony, przegrał i jest teraz w niebieskim „niebie”, to naprawdę piekło. Z dala od Abby, z dala od zielonego serca ziemi, które podtrzymuje jego ciało i duszę, przygniata go nuda i ból wszystkiego, co przeminęło. To, że Alan Moore podtrzymuje coś, co mogłoby być kilkoma stronami w innej książce dla całego numeru i czyni z niego punkt kulminacyjny biegu, jest mistrzowskie.

1 Saga o bagnie nr 21: „Lekcja anatomii”

Holland zostaje zastrzelony i zamrożony, a następnie poddany sekcji przez Jasona Woodrue. Woodrue odkrywa, że ​​Swamp Thing wcale nie jest Alekiem Hollandem, jest rośliną, która myśli, że jest Alec Hollandem. Wyjaśnia to swojemu pracodawcy, który go zwalnia. Woodrue wyłącza zabezpieczenia i zamrażarkę, w której trzymana jest rzecz z bagien. Wie, że kulami nie można zabić rośliny.

Niesamowity bieg Alana Moore'a na Swamp Thing zaczyna się od tego genialnego wyjaśnienia rzeczywistości Swamp Thing, że nie jest on przekształconym człowiekiem, jest przekształconą rośliną. Zmienia to naturę postaci, czyniąc Rzecz z Bagien raczej żywiołakiem roślin i natury niż ludzkiego świata.

Następny10 najlepszych związków w komiksach Avengers, ranking

O autorze