6 najlepszych filmów Mamoru Hosody według IMDb
Uważany za jednego z najbardziej ekscytujących reżyserów w branży, Mamoru Hosoda, w stosunkowo krótkiej karierze filmograficznej, stworzył wyjątkową markę dla swojej pracy. Jego wczesna praca nad oryginałem Digimon anime i jego film umieściły go na mapie, aby niektóre z najlepszych odcinków serialu mogły zająć się zaskakująco mrocznymi tematami, pozostając jednocześnie przyjaznym dzieciom.
W swoich późniejszych pracach Hosoda przyjął wyraźnie ulubiony temat rodziny, ale możesz być pewien, że dotyka go z większą elegancją niż Dom Toretto w Szybcy i wściekli. Hosoda zazwyczaj wykorzystuje elementy nadprzyrodzone lub science fiction, aby zmienić perspektywy, które normalnie zakładać, badając znane więzy rodzinne, zachęcając nas do ponownego przeanalizowania naszych relacji ze świeżym oczy.
6 Mirai (7.0)
Po raz kolejny powtarzamy ulubiony temat Hosody, 2018's Mirai opowiada historię niemowlaka, który poznaje swoją młodszą siostrę, zarówno przywiezioną do domu z do szpitala i kiedy starsza jej wersja przychodzi z przyszłości, by zabrać go na międzypokoleniową podróż. Dzięki Mirai, starszej siostrze, dowiaduje się o nawarstwiających się związkach, doświadczeniach i wydarzeniach, które doprowadziły do okoliczności jego narodzin i jego siostry. Chociaż nie jest tak poruszające jak
Mirai postrzega swoje postacie, a co za tym idzie, każdego z nas, jako części znacznie szerszego kontinuum. Film analizuje przeszłe działania, które w tamtym czasie wydają się nieistotne, łącząc te decyzje z głęboko wpływowymi skutkami, które przychodzą z pokolenia na pokolenie. Odbiorcy pozostają z głębokim poczuciem związku z przeszłością, a także wrażeniem, że nawet najdrobniejsze działania dzisiaj będą miały potężny wpływ na kształt, jaki przybierze przyszłość. Ten film pomógł scementować Hosodę jako jednego z niewielu reżyserzy spoza Ghibli produkujący jedne z najlepszych filmów anime w branżyi nie można tego przegapić.
5 One Piece: Baron Omatsuri i sekretna wyspa (7.2)
Chociaż licencjonowany film, który umieścił Hosodę na mapie, jest bez wątpienia pierwszy Digimon film, jego Jeden kawałek tie-in okazał się ogólnie lepiej ocenianym filmem. Nie odpisuj tego jako prostego Jeden kawałek jednak historia, ponieważ jest tu wiele do polubienia, nawet dla tych, którzy nie znają długoletniego shounen tytana. Na szczęście historia jest oddzielona od większej Jeden kawałek ciągłość, więc nawet ci, którzy mają niewielkie doświadczenie w serialu, mogą od razu wskoczyć.
Ci, którzy zaryzykują ten film, prawdopodobnie będą zaskoczeni Jeden kawałek's unikalny i przyciągający wzrok styl wizualny na wystawie. Hosoda to reżyser znany z zabawy z medium, ale mimo to Jeden kawałek wyróżnia się wśród jego bardziej ostentacyjnych wizualnie prac. Opowieść trafia również do niektórych mrocznych miejsc i w sposób znacznie bardziej surrealistyczny, niż można by się na to zwykle narażać Jeden kawałek.
4 Letnie wojny (7.5)
W niektórych aspektach, Letnie wojny czuje się jak powtórka wczesnego Hosody Digimon film. Cyfrowy świat zwany OZ przenika każdy aspekt życia społecznego, czasami wypierając rzeczywistość wyobrażoną. Gdy bohater filmu odwiedza dalszą rodzinę swojego ukochanego podczas letniego zjazdu, OZ zostaje zaatakowany przez nieznane siły. Gdy atak na OZ grozi wykrwawieniem się do prawdziwego świata, główny bohater Kenji musi nauczyć się współpracować z nieznaną rodziną, aby uniknąć katastrofy.
Chociaż emocjonalny rdzeń filmu wynika z obserwowania, jak Kenji zbliża się do swojej (nie) rodziny, gdy zajmują się głównym konfliktem filmu, Letnie wojny ma również wiele ciekawych rzeczy do powiedzenia na temat sposobów, w jakie wirtualna wpłynie na rzeczywistość. Lubić Digimon, Letnie wojny udaje mu się uniknąć uproszczonych, znanych argumentów związanych ze wzrostem znaczenia wirtualnego w naszym życiu. Zamiast postrzegać to jako sprzeczne z „prawdziwym” życiem, Letnie wojny wydaje się postrzegać to, co wirtualne, jako rozszerzenie, a nie substytut autentycznej interakcji międzyludzkiej.
3 Chłopiec i Bestia (7.6)
w Chłopiec i Bestia, chłopiec, sierota o imieniu Kyuta, znajduje się w fantastycznym i nieznanym świecie podczas eksploracji Shinjuku, gdzie spotyka Kumatetsu, bestię, i czeka na niego przygoda. Mimo że Chłopiec i Bestia może nie wydawać się tak uniwersalny lub przejmujący, jak niektóre inne dzieła Hosody, nadal dostarcza satysfakcjonujących bitów emocjonalnych i fascynującego pisania postaci.
Prawdziwym atutem filmu jest natomiast jego wyjątkowe podejście wizualne. Fantastyczna sceneria dla Chłopiec i Bestia nadaje się do uderzająco pomysłowego charakteru i projektu koncepcyjnego. Oczywiste jest, że zaprojektowano świat, w którym rozgrywałaby się historia, z ogromną uwagą, dzięki czemu warto oglądać ten świat dla samych efektów wizualnych i animacji. Grafika tutaj z łatwością trzyma się CGI i pomaga krystalizować charakterystyczny styl wizualny Hosody.
2 Dziewczyna, która skoczyła w czasie (7.7)
Dziewczyna, która skoczyła w czasie to film, w którym Hosoda po raz pierwszy sam zadebiutował jako reżyser, wyreżyserował licencjonowane filmy towarzyszące, takie jak Jeden kawałek oraz Digimon uprzednio. To dla niego wczesna reżyserska wycieczka, ale ci, którzy od jakiegoś czasu śledzą prace Hosody, od razu zobaczą, jak kształtują się tutaj niektóre z jego znanych tematów. To znana historia intymnych relacji osobistych, badana przez fantastycznie zaprojektowaną motyw nadprzyrodzony, ale są też pewne unikalne elementy, które odróżniają go od innych dzieł reżysera.
Po pierwsze, Dziewczyna, która skoczyła w czasie ma o wiele bardziej wyraźny romantyczny wydźwięk niż inne prace Hosody, dzięki czemu wydaje się podobny do filmu anime, takiego jak Twoje imię. Przedstawiony głównie jako opowieść o dojrzewaniu, film podąża za Makoto, która podąża swoją ścieżką do dorosłości, kiedy nagle zyskuje zdolność, całkiem dosłownie, przeskakiwania przez sam czas. Decydując się na zbadanie wpływu, jaki ten rozwój ma na bohaterów opowieści, zamiast ugrzęznąć w mechanice podróży w czasie, historia podąża za Makoto do pewnych przejmujących wniosków.
1 Wilcze dzieci (8.1)
Bez wątpienia najlepiej przyjęty film Hosody, Wilcze Dzieci to poruszający i szczery portret rodzicielstwa. Podobnie jak w wielu jego filmach, wykorzystuje nadprzyrodzony zwrot, aby świeżym spojrzeniem zbadać klasyczną dynamikę rodziny. W tej historii mąż kobiety-wilkołaka niespodziewanie umiera, pozostawiając ją odpowiedzialną za wychowanie ich dwojga częściowo-wilczych dzieci (stąd tytuł). Łatwo sobie wyobrazić wyzwania takiego przedsięwzięcia, ale w nadprzyrodzonych wybrykach dwójki dzieci Hosoda widzi coś uniwersalnego w tym, co to znaczy być rodzicem.
Przyjęcie Plein Air, kawałka atmosfery życia, która może wydają się znajome fanom reżysera Naoko Yamada, Wilcze Dzieci porzuca fantastyczne krajobrazy science fiction z innych dzieł Hosody na rzecz bardziej ugruntowanej scenerii. Pomimo tego, że jest bardzo szczery, w filmie jest słodko-gorzki ton, który nigdy nie znika. Teza i punkt, który matka musi sobie uświadomić, jest taka, że dzieci w końcu… wytyczyć własne ścieżki przez życie, a obowiązkiem rodzica jest ich w tym wspierać dążyć. Dla ich matki motywy wilczych dzieci mogą nie zawsze mieć sens, ale nauczenie się zaufania im na tyle, by pozwolić im odejść, jest wnioskiem, do którego ostatecznie dochodzi.
NastępnyHarry Potter: 10 najtrwalszych cytatów Dumbledore'a o przyjaźni
O autorze