Każdy film i program Dana Browna i Roberta Langdona jest oceniany od najgorszego do najlepszego
Jak każda odsłona Dana Browna / Roberta Langdona plasuje się od najgorszego do najlepszego? Na podstawie serii powieści napisanych przez Browna, Robert Langdon historie skupiają się wokół profesora symboliki z Harvardu Robert Langdon (Tom Hanks), znany z dogłębnej znajomości starożytnej historii i symboli oraz pamięci ejdetycznej. Jego twórca, Brown, początkowo wymyślił postać Langdona jako jego fikcyjną alter ego, która później rozrosła się do „człowiekiem, którym chciałby być” jak narracja Langdona rozwija się w całej serii narracyjnej.
Często uwikłany w przygody, które mają charakter ezoteryczny, podróż Langdona jest śledzona w jego tytułowej trylogii filmowej składającej się z: Kod da Vinci, Anioły i Demony, oraz Piekło, a także nowicjusza seria prequeli Peacocka z 2021 r.Zagubiony symbol. Kod da Vinci, pomimo swojego wieku wciąż pojawia się jako najbardziej kontrowersyjna pozycja w serii Langdon, częściowo dzięki: jego główne założenie, które obejmuje świętą linię krwi utworzoną przez zjednoczenie Jezusa i Maryi Magdalena. Inne
Dlatego ranking wszystkich czterech części Dana Browna / Roberta Langdona (trzy filmy i jeden serial telewizyjny) jest niemałym wyczynem, biorąc pod uwagę dzielący charakter kilku z wymienionych poniżej tytułów. Chociaż sukces kasowy nie będzie uważany za czynnik, zważywszy na stronniczość, jaką to tworzy na korzyść części filmowych Langdona; krytyczny konsensus z pewnością odgrywa rolę w obecnej klasyfikacji każdej dotychczasowej adaptacji Dana Browna. Oto wszystkie wydane do tej pory części Dana Browna / Roberta Langdona, w rankingu.
4. Zagubiony symbol (2021)
Pawi Zagubiony symbol jest wciąż nowy w raczkującej usłudze przesyłania strumieniowego. Pomimo dużej tajemnicy otaczającej jego rozwijającą się przesłankę, Zagubiony symbol śledzi wczesne przygody młodego symbolologa z Harvardu, Roberta Langdona, który zostaje wciągnięty w szereg śmiertelnych zagadek, gdy jego mentor zostaje porwany. CIA zmusza Langdona do oddziału, w którym odkrywa mrożący krew w żyłach spisek zawierający śmiertelne łamigłówki, które mają związek ze wspomnianym wcześniej zniknięciem jego ukochanego mentora.
Zagubiony symbol po prostu nie udało się uchwycić magii niektórych swoich powieściowych poprzedników. Nie przykuł on również uwagi publiczności dzięki Zagubiony symbolcel nękany przez tempo i problemy narracyjne tuż za bramą. Zagubiony symbolJak dotąd podstawową wadą jest to, że jej sednem wciąż jest paradoksalny charakter Langdona jako główny punkt sprzedaży serii. Mimo Zagubiony symbol mając na celu świeże spojrzenie na Roberta Langdona, nadal tłumaczy się jako człowiek ścigający się z najwyższa stawka, ale jednocześnie nudna publiczność z niedopieczonymi planami opartymi na symbolu tłumaczenia. Krytyczny konsensus nie był do tej pory lepszy, a najnowsza adaptacja Dana Browna oznaczona jako „mdłe" i zawierające "płaskie pisanie i dziwne tempo", który służy podważeniu potencjalnego mistycyzmu pierwszej historii Langdona od 2016 roku.
3. Piekło (2016)
Oparta na tytułowej powieści Dana Browna, Bomba kasowa 2016 Piekło opisuje wyczyny Langdona we Florencji we Włoszech, gdzie cierpi na krótkotrwałą amnezję i piekielne wizje. Będąc nękanym przez zabójców i agentów rządowych, Langdon zostaje uratowany przez dr Siennę Brooks (Felicity Jones), a duet próbuje poruszać się po labiryncie wskazówek, fałszywych szlaków i ślepych zaułków. Fabuła jest mocno skoncentrowana na filmie Dantego Piekło, który służy jako pokręcona inspiracja dla naukowca Bertranda Zobrista (Ben Foster), który pragnie unicestwić całe populacje za pomocą superbroni nuklearnej. Choć na pierwszy rzut oka może się to wydawać obiecującą przesłanką, Piekło nie działa ze względu na wiele czynników, a głównym powodem jest oklepane i powierzchowne przedstawianie postaci, które kiedyś miały znaczny potencjał.
Piekło był zawsze skazany pomimo Felicity Jones' obecność jako trzeci film w trylogii Roberta Langdona, a publiczność i krytycy zauważyli wzór foremki do ciastek we wszystkich trzech filmach w momencie jego premiery. Chociaż wytyczenie ustalonej ścieżki dla kluczowego bohatera, takiego jak Joseph Campell’s, niekoniecznie jest czymś nieoryginalnym. Podróż bohatera, łuk Langdona okazuje się problematyczny do tego stopnia, że jego działania wydają się puste i boleśnie banalne. Z tego powodu, wraz z nijakim opowiadaniem historii i brakiem prawdziwych stawek, krytyczna reakcja na: Piekło był zdecydowanie negatywny, z Zgniłe pomidory podsumowując film jako „bezsensownie szalony i zupełnie płytki”. W istocie, Piekło nie zachwyca, czy to z powodu braku chemii między tropami, czy też niepotrzebnie zawiłej fabuły, przez co jest najsłabszym ogniwem trylogii.
2. Kod Leonarda da Vinci (2006)
Podobnie jak w książce Howarda Kod da Vinci film spotkał się z masową krytyką, zwłaszcza ze strony Kościoła katolickiego, który zachęcał widzów do bojkotu filmu. Podobnie jak we wszystkich narracjach Roberta Langdona, z tytularnym symbologiem kontaktują się władze w Paryżu, na czele z: Inspektor Fache (Jean Reno), który informuje go o zabójstwie kustosza Luwru Jacquesa Sauniere (Jean-Pierre Marielle). Po doznaniu rany postrzałowej Sauniere zaskakująco udaje się ukryć klucz do sejfu, rozebrać się i ustawić w pozycji Leonarda Da Vinci Człowiek witruwiański, pozostawiając ciąg Fibonacciego i przypis we własnej krwi kryptolog Sophie Neveu (Audrey Tautou). Podczas gdy okoliczności śmierci Sauniere'a w książce są równie śmieszne i wymyślne, jak w film, Solo'Ron Howard udaje mu się wprowadzić dreszczyk emocji w te bezsensowne sekwencje, które obejmują serię pozornie zaskakujących rewelacji, po których następują napięte sceny pościgu.
Te dwa tropy są realizowane przez odmienne frakcje o ukrytych intencjach, w tym numerariusza Opus Dei Silas (Paweł Bettany), zachęcając ich do szukania schronienia we francuskim domku historyka Graala, Sir Leigh Teabing (Sir Ian McKellena). Zleceniodawca wybiera satysfakcjonujące występy w ramach oferowanych im ram narracyjnych, z przesadnie dramatyczny, ale wyróżniający się występ McKellena, który nasyca Teabing odpowiednią ilością polotu i fanatyzm. To, w połączeniu ze złowrogą partyturą Hansa Zimmera, nadaje mu aurę tajemniczości Kod da Vinci, który przebija się mimo absurdalnie labiryntowego charakteru fabuły i często nieprzekonujących aluzji historycznych.
1. Anioły i demony (2009)
Tom Hanks ponownie wciela się w historię wojownik Langdon in Anioły i Demony, tym razem wezwany przez Watykan do Rzymu z powodu zaginionego kanistra z antymaterią skradzionego z Wielkiego Zderzacza Hadronów CERN w Genewie. Naukowiec z CERN Vittoria Vetra (Ayelet Zurer) dołącza do Langdona w poszukiwaniu tajemniczego terrorysty iluminatów, który porywa czterech preferować kandydujący na nowego papieża, z księdzem McKenną (Ewan McGregor), Kamerling, zakładając tymczasową kontrolę nad Watykanem. narracja Anioły i Demony to typowy wyścig Dana Browna-Esque z czasem, w którym bohaterowie muszą rozszyfrować tajemnicze wskazówki, które nawiązują do starożytnych tajnych stowarzyszeń i tradycji. Podczas gdy film porusza się z jednego miejsca historycznego do drugiego, jego założenie zapewnia szalenie zabawny rezultat, z Anioły i Demony ostatecznie kryje w sobie więcej treści niż inne odpowiedniki.
Pomimo tego, że nieprawdopodobna fabuła Langdona która wymaga dużej dawki zawieszenia niewiary, Anioły i Demony otrzymał pozytywne recenzje od krytyków ze względu na szybki charakter i zrównoważone dostarczanie głównych punktów fabularnych. Reżyser Ron Howard wykorzystuje egzotyczne miejsca, takie jak wnętrza Kaplicy Sykstyńskiej i Panteonu, na korzyść filmu, zapewniając wspaniałe tło dla akcji. Anioły i demonyzasługa polega na tym, że aktorzy wydają się mocno zaangażowani w wizję Howarda, nieco wynosząc film ponad jego kontrowersyjnego poprzednika, Kod da Vinci. Chociaż niektórzy mogą twierdzić, że te parametry nie są wystarczające, aby wznieść film do doskonałości, Anioły i Demony, pomimo swoich mankamentów, pozostaje najlepszym wpisem w Robert Langdon serie narracyjne do tej pory.
Dlaczego Marvel właśnie opóźnił 5 filmów fazy 4 (ponownie)
O autorze