Soprano: jak buddyzm zainspirował serial gangsterski

Stworzony przez Davida Chase'a, Soprano jest znany z nieodłącznej przemocy; Jednakże, koncepcje buddyjskie połączyć zbiorowe 86 odcinków. Kultowy serial HBO zakończył swój sześciosezonowy cykl w 2012 roku tajemniczym i kontrowersyjnym finałem, który pozwolił na różne interpretacje rzeczywistego znaczenia serialu. Jak się okazuje, odniesienia do buddyzmu są powszechne od początku serii i to całkiem dosłownie w szóstym i ostatnim sezonie, kiedy antybohater Jamesa Gandolfiniego, Tony Soprano, zostaje zastrzelony i błąka się po jego podświadomy.

Soprano zapoczątkowała erę "prestiżowa telewizja" po premierze serii w 1999 roku. Skupiona na szefie mafii z New Jersey, fabuła odzwierciedla motywy introspekcji, które są powszechne w takich klasykach mafii, jak Ojciec chrzestny oraz Ojciec Chrzestny II — prawdopodobnie dwa z najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek nakręcono. Sopranojednak ugruntował swoją narrację, humanizując głównego bohatera filozoficznymi podwątkami o losie i konsekwencjach. Tony jest wyrachowanym zabójcą, tak jak jego protegowany

Christopher Moltisanti (Michael Imperioli), ale ich ciągłe okazywanie empatii sugeruje, że na końcu tunelu może być światełko. To mądrzy faceci, którzy martwią się szerszym obrazem. Podobnie jak buddyści, oni „podziel się celem przezwyciężenia cierpienia oraz cyklu śmierci i odrodzenia”.

W 2012, Rodzina Sopranów pisarze ujawnili, że „nić buddyzmu” jest powszechne w 86 odcinkach serialu [przez Różnorodność]. Drugi odcinek bezpośrednio przytacza epos Marin Scorsese z 1997 r Kundun, film, który jest zasadniczo o Tenzinie Gyatso, znanym również jako Dalajlama. W rzeczywistości to nic innego jak Rodzina Sopranów Christopher, który odwołuje się do filmu o tematyce buddyjskiej, a sam Imperiali jest… podobno a „oddany buddysta”, sięga aż do połowy lat 90., zanim zmienił karierę w HBO. Aktor stwierdził kiedyś, że „im więcej dowiadywałem się o buddyzmie, tym bardziej czułem, że tak naprawdę jest – bezpośrednie metody pracy nad sobą, medytacja jest pierwszą metodą. Było dla mnie sensowne, że jedynym sposobem na przekształcenie swojego świata jest przekształcenie siebie.” w Soprano, Christopher rzeczywiście próbuje zmienić swoje życie i zostać scenarzystą, ale pada ofiarą wad swojego stylu życia.

Jeśli chodzi o Tony'ego Gandolfiniego, jego łuk postaci obraca się wokół nienawiści do samego siebie i samodoskonalenia. Gangster ciągle spotyka się z psychiatra Jennifer Melfi (Lorraine Bracco), mając nadzieję rozwiązać problemy psychologiczne, które wpływają na jego życie rodzinne jako męża i ojca, nie wspominając o jego decyzjach jako prominentnego szefa mafii. Soprano sezon 6 zaczyna się od tego, że Tony zastanawia się nad życiowymi decyzjami podczas wizyty u doktora Melfiego, który z kolei stwierdza: „Jeśli w końcu masz szczęście, możesz puścić swoją dumę”. Postać zostaje wkrótce zastrzelona przez członka własnej rodziny, co uruchamia podróż przez jego podświadomość, gdzie odwiedza buddyjskich mnichów, z których jeden uderza gangstera i stwierdza „Zrzuć swoją arogancję”.

Soprano premiera 6 sezonu, "Tylko członkowie," jest rzeczywiście początkiem końca serialu HBO. Odcinek, wraz z dwoma kolejnymi, zapowiada to, co ma nadejść — w tym kontrowersyjną sekwencję końcową — poprzez powtarzający się dialog o tematyce buddyjskiej. "Tylko członkowie" kończy się postrzeleniem Tony'ego i wizualnym zaciemnieniem. W następnym odcinku gangster omawia swoją tożsamość z mnichami, którzy mylą go z innym mężczyzną. Rodzina Sopranów Finał serii, "Wyprodukowano w Ameryce," zaczyna się od obrazu, który jest niesamowicie podobny do ostatniego ujęcia „Tylko członkowie," i ostatecznie kończy się kolejnym spadkiem do czerni, który jest mniej zanikający, a bardziej bezpośrednie przejście (a metaforyczny przejście, jeśli chcesz). Wygląda na to, że nastąpiła transformacja podobna do buddyjskiej; nowy cykl śmierci i odrodzenia.

Monolog otwarcia redakcji uratował karierę Jeffa Danielsa

O autorze