Grafika komputerowa Cheetah z 1984 roku Wonder Woman powinna przyjąć swoją dziwność
Widzowie po raz pierwszy rzucili okiem na Geparda z nadchodzącego Wonder Woman 1984 a wszelkie obawy związane z wpadkami związanymi z „cyfrową technologią futer” należy odłożyć na bok. Pandemia COVID-19 oznacza, że marketing filmowy musi się zmienić, a studia musiały szukać sposobów na podekscytowanie widzów, nawet jeśli obiecane treści tkwią w stanie zawieszenia. Warner Bros. i DC Entertainment postanowili wprowadzić Comic-Con do internetu za pomocą DC FanDome, wydarzenia online, które zawierały ekskluzywne wiadomości i niespodzianki dotyczące mnóstwa filmów, programów telewizyjnych, komiksów i wideo Gry. Fani DC byli dobrze nakarmieni aktualizacjami o odcięciu Zacka Snydera Liga Sprawiedliwych, pierwszy zwiastun Matta Reevesa Batmani spojrzenie na talent na pokładzie Jamesa Gunna Oddział samobójców.
Kolejną długo oczekiwaną ofertą była: Wonder Woman 1984, gorąco rozreklamowanej kontynuacji hitu z 2017 roku, wyreżyserowanej przez Patty Jenkins. WW84 kilkakrotnie przesunięto datę premiery. Film, początkowo zaplanowany na grudzień 2019 r., został przeniesiony na 5 czerwca 2020 r., a następnie dwukrotnie przesunięty dzięki COVID-19, aż w końcu ustabilizował się 2 października 2020 r. W sequelu Diana Prince w środku zimnej wojny ponownie spotka się ze swoją utraconą miłością
Gepard zostanie zagrany przez SNL absolwentka Kristen Wiig i jak pokazano w najnowszym zwiastunie, będzie w pełni zwierzęca. Stworzenie hybrydy człowieka i kota zawsze było trudnym wyzwaniem dla WW84. Podczas gdy włosy animowane komputerowo skoczyły w ciągu ostatnich kilku lat i pomyślnie weszły w sferę fotorealizmu, jeśli nie są odpowiednio wykorzystywane, mogą prowadzić do przerażających obrazów. Po prostu zapytaj Tom Hooper i obsada Koty na dowód tego. Niesamowita dolina widma wspomnianej cyfrowej technologii futer nie może pomóc, ale pojawia się nad głową Geparda i okaże się, czy ostateczny produkt może pokroić musztardę w samym filmie, ale zwiastuny sugerują, że Jenkins i spółka mają jasną wizję tego postać.
Grafika komputerowa Cheetah nie musi być realistyczna
Toma Hoopera Koty może mieć mniej niż rok, ale jej status jako ostrzegawczej opowieści o efektach wizualnych rzuca złowieszczy cień na wszystko, co nastąpi, zwłaszcza jeśli chodzi o tworzenie hybrydowych stworzeń typu kociego. Ten film zawiódł tak spektakularnie, ponieważ jego cele artystyczne zawsze były chybione. Historia taka jak Koty musiał dążyć do biegunowego przeciwieństwa prawdomówności, ale zamiast tego, jak przyznał sam Hooper, on… chciał wnieść do tej historii pewien realizm, którego nie dawała mu właściwa konfiguracja Pomoc.
WW84 jest już na twardszym gruncie, ponieważ, jak wskazują zwiastuny, jego celem nie jest stworzenie ugruntowanego scenariusza wizualnego. Film jest dumnie z lat 80., od głośnych kolorów, przez kostiumy, po wielkie fryzury. Jest to wyraźny kontrast w stosunku do swojego poprzednika z 2017 roku, filmu bardziej zakorzenionego w uchwyceniu stylu wizualnego i tonu odpowiedniego dla scenerii I wojny światowej. W tym kontekście nie trzeba martwić się o to, aby Gepard wyglądał całkowicie realistycznie. Rzeczywiście, może to bardziej pasować do historii i estetyki jako całości, jeśli tego nie zrobi. Koty był zbyt pochłonięty tworzeniem czegoś dziwnie szorstkiego na opowieść o śpiewających i tańczących kotach, i rezultatem końcowym była niezwykle niepokojąca liczba postaci, które okazały się bardziej rozpraszające niż porywający. Z pewnością nie pomogło to, że samo CGI było tak złe, z doniesieniami, że Tom Hooper nie chciał, aby aktorzy byli obciążeni kropkami lub kostiumami do przechwytywania ruchu, co zmusił zespoły VFX animować poruszające się ciała (to wyjaśniałoby, dlaczego przez większość czasu wydaje się, że twarze i kończyny po prostu odpływają od aktorów).
WW84 powinna objąć swoją komiksową naturę
Z Gepardem i WW84, styl jest bardziej zakorzeniony w fantastycznej naturze komiksów. Publiczność mogła przyzwyczaić się do hiperrealistycznego CGI, ale to medium jest prawdopodobnie najbardziej ekscytujące, gdy tworzy rzeczy wykraczające poza nasze własne, wąskie rozumienie życia. Kiedy film oczekuje, że kupisz iluzję, którą tworzy na własnych warunkach, widzowie są bardziej otwarci na to doświadczenie. Myśleć o Josh Brolin jako Thanos w Marvel Cinematic Universe: Oczywiście w najmniejszym stopniu nie jest „prawdziwy”, ale działa, ponieważ cała kreacja jest oddana własnej wizji. Zachęć fanów do zaakceptowania fantazji, a zazwyczaj bardziej wybaczają nieco bardziej skomplikowane CGI lub mniej „realistyczne” decyzje.
CGI w ogóle we współczesnym kinie hollywoodzkim nie przyzwyczaja się wystarczająco często, by być dziwnym lub zwariowanym. Gritty grimness przez tak długi czas był domyślnym trybem kinowego hitu, zwłaszcza w DCEU, które całym sercem oddało się swojemu nienasyconemu stylowi przed Warner Bros. zrobił bardzo publiczny zwrot w kierunku franczyzy. Ostatecznie jednak dziwactwo działa niesamowicie dobrze w DC. Z pewnością wydaje się, że jest to coś, co bardziej otwarcie przyjmują w filmach takich jak Aquaman, z ośmiornicą grającą na bębnach i Oddział samobójców, film przedstawiający sympatyczną hybrydę człowieka i rekina. Możliwości twórcze wynikające z tego podejścia są prawie nieograniczone i z pewnością wyróżniłoby DC przeciwko konkurencji Marvela, która często była krytykowana za przewidywalną tematykę i grafikę formuła.
Sama koncepcja Geparda jest dziwna i Wonder Woman 1984nie powinien nawet zawracać sobie głowy próbą bagatelizowania tego. Sprzedanie go jako czegoś surowego lub całkowicie prawdziwego nikogo nie zdobędzie i naraziłoby film na ryzyko, że stanie się aż nazbyt znajomą katastrofą efektów wizualnych. Niech publiczność zostanie podbita jego dziwnością i pozwól CGI pracować w tych uwalniających granicach. Zapewniłoby to znacznie bardziej wszechstronne wrażenia wizualne niż horror cyfrowej technologii futer.
- Cudowna kobieta 1984 (2020)Data premiery: 25 grudnia 2020 r.
W filmie „Nawiedzony dwór” Danny DeVito zagra główną rolę z Owenem Wilsonem
O autorze