„Wonder Woman” Maxwell Lord z 1984 roku jest częściowo inspirowany Nicolasem Cage'em

Pedro Pascal ujawnił, że Nicolas Cage częściowo zainspirował jego występ w: Wonder Woman 1984. Nadchodząca kontynuacja 2017 Cudowna kobieta 66 lat od pierwszego filmu, doganiając Dianę Prince (Gal Gadot) podczas pracy w Smithsonian Museum w Waszyngtonie z Barbarą Ann Minervą (Kristen Wiig). To jedne z niewielu konkretnych szczegółów, które do tej pory zostały ujawnione; wciąż jest wiele niewiadomych, jak powrót Steve'a Trevora (Chris Pine) z martwych, jak Barbara zamienia się w złoczyńca Cheetah, a dokładnie Maxwell Lord (Pascal), charyzmatycznie obskurny potentat biznesowy i osobowość medialna do.

Lord nie miał zbyt wiele czasu na ekranie w żadnym z wielu Wonder Woman 1984 przyczepy, więc jego postać wciąż jest czymś tajemniczym. W komiksach Lord jest przede wszystkim antagonistą Ligi Sprawiedliwości; próbuje użyć swojego bogactwa i władzy, aby ich kontrolować, a kiedy to nie działa, próbuje obrócić ich przeciwko sobie. W końcu rozwija telepatyczne moce kontroli umysłu, a Wonder Woman zabija go w telewizji na żywo. w

Wonder Woman 1984, Lord jest znany jako król inforeklam, obiecując dać ludziom wszystko, czego mogą kiedykolwiek chcieć. Wersja Lorda w reżyserii Patty Jenkins to skrzyżowanie Gordona Gekko, fikcyjnego, pozbawionego skrupułów złoczyńcy z 1987 roku Wall Street który notorycznie głosi, że „chciwość jest dobra” i Tony Robbins, aż nazbyt prawdziwy mówca motywacyjny i guru samopomocy, który zaczął szylingować swoje produkty i programy w reklamach reklamowych pod koniec lat 80-tych.

Scenarzyści David Callaham, Geoff Johns i Jenkins mogli czerpać inspirację z Gekko i Robbinsa, podczas gdy pisał i tworzył postać Lorda, ale Pascal skierował inną postać, aby pomóc ożywić Pana: Nicolas Klatka szybowa. Pascal powiedział Tygodnik Rozrywka Cage zainspirował jego występ w jednej konkretnej scenie, dodając:Z Wonder Woman [Gal Gadot i Kristen Wiig] grają akcję, kochanie, a ja robię schm-działanie! Wbijam to!"

Pascal nie wspomniał o tym, co dzieje się na scenie inspirowanej Cage'em, czy naśladował konkretną rolę Cage'a, czy wybrał bardziej ogólny pastisz swoich przesadnych występów. Narcyzm Lorda i dążenie do bogactwa przywołują jednak na myśl jedną z wczesnych ról Cage'a: Peter Loew w 1989 roku Pocałunek wampira. W jednym z najbardziej niezdecydowanych występów Cage'a wciela się w agenta literackiego z nastawieniem do pracy i zabawy, który powoli traci rozum, powodując, że wierzy, że zmienia się w wampira. Prowadzi to do niektórych z najlepszych działań Cage'a, gdy wypluwa bardziej święty niż ty witriol, co często nie ma sensu. Trzeba przyznać, że cała psychicznie chora część wampira jest dość daleka od Pana, ale nadmiar i zaabsorbowanie sobą szczególnego rodzaju człowieka napędzanego karierą, który mógł istnieć tylko w latach 80., jest To samo.

Pascal otwarcie mówiący o swoich wpływach jest mądry; zamiast dokonywać porównań do pracy Cage'a, zaprosił fanów, aby postrzegali jego występ jako pełen miłości hołd. Wczesne reakcje na film były niezwykle pozytywne, z kilkoma chwalącymi w szczególności Pascala. A jeśli Pascal podkręca to tak bardzo, jak twierdzi w Wonder Woman 1984, fajnie będzie oglądać jego występ, niezależnie od wpływów.

Źródło: Tygodnik Rozrywka

Flash: Dlaczego Wayne Manor (i Batcave) są opuszczone — każda teoria