Podział klas Lupina jest bardzo podobny do pasożyta

Dramat kryminalny Netflixa Łubincharakteryzuje się wyraźnym podziałem klasowym i przypomina rozłam społeczno-ekonomiczny w 2019 roku Pasożyt. Pierwszy sezon francuskiego serialu miał premierę na początku stycznia 2020 roku i następuje po Assane Diop (Omar Sy), a przebiegły i chytry zawodowy złodziej, który jest zdecydowany udowodnić niewinność swojego zmarłego ojca 25 lat później jego śmierć. Assane inspiruje się fikcyjną postacią Arsène'a Lupina (od którego serial nosi tytuł), dżentelmena złodziej, który został spopularyzowany na początku XX wieku poprzez powieści, nowele i opowiadania francuskiego pisarza Maurice'a LeBlanc. Assane odkrywa książkę o Lupinie, która miała być prezentem urodzinowym, kiedy przegląda dobytek ojca po jego śmierci. Podczas żałoby i późniejszego życiowego zamętu zanurza się w książce – wykorzystując poczucie eskapizmu i pozwalając Assane'owi połączyć się z ojcem w jeden z jedynych pozostałych sposobów.

Pojęcie podziału klasowego, rozbieżności między życiem „posiadaczy” i „nieposiadających” w społeczeństwie, jest silnym tematem, który przewija się przez fabułę serialu od samego początku. W czołówce Assane pracuje na nocną zmianę jako woźny w słynnym muzeum sztuki Luwr w Paryżu, wyłącznie po to, by zbadać sprawę i opracować plan przyszłego napadu. Wraz ze współpracownikiem zatrzymuje się, by podziwiać krzykliwy diamentowy naszyjnik, który należał do niesławnej królowej Marii Antionette. Współpracownik żartuje z

Assane o naszyjniku i jak jest wyceniany na około 20 milionów dolarów, jest poza ich zasięgiem finansowym. Włączenie Antionette jest nie tylko niezwykle symboliczne (ona i jej mąż, król Ludwik XVI, zostali straceni podczas rewolucji francuskiej napędzanej podziałami klasowymi), ale także jest odniesieniem do opowiadanie Lupina z 1905 roku zatytułowane „Naszyjnik królowej”. A różne klasy społeczno-ekonomiczne i przepaści dzielące ich sposób życia są nieustannie posypywane na całym świecie pokazać.

Łubin przedstawia, jak głęboko zakorzeniona jest dyskryminacja klasowa, nawet w bardziej nowoczesnej kulturze. A jego spektrum jest dobrze reprezentowane. Są pozornie niezamierzone, ale równie obraźliwe uwagi, takie jak powiedzenie Assane'owi, że nikt nie pomyślał „ktoś taki jak on” wygrałby naszyjnik na aukcji (to wszystko) część planu napadu Assane'a). I jest bardziej rażący brak szacunku, taki jak Hubert Pellegrini – który zatrudnia ojca Assane’a jako kierowcę – oskarżający mężczyzna okradł go bez żadnego rzeczywistego dowodu, a także rozmawiał z nim w niepotrzebnie ostry sposób dzień do dnia. Oprócz siły, z jaką te kwestie społeczne są przedstawione, są one również uderzająco podobne do sposobu, w jaki zajęto się podziałem klasowym w thrillerze czarnej komedii z 2019 r. Pasożyt. Południowo-koreański film przedstawia także niektóre z odwiecznych wad kapitalizmu – głównie bogatych żyjąc w luksusowym luksusie, podczas gdy niższa klasa żyje albo w nędzy, albo bardziej ogólnie zdesperowana okoliczności.

Zarówno ojciec Assane'a, jak i Ki-taek (ojciec rodziny w Film Bong Joon-ho) mają pracę jako kierowcy dla bogatych szefów w tym czy innym momencie fabuły, gdzie obserwują względną łatwość i wygodę wyższej klasy z bliska – ale nadal nie są jej częścią. Ponadto obie słabsze rodziny mieszkają w mieszkaniach o znacznie niższej jakości niż mieszkania rodzin zamożnych. Jasne, można się tego spodziewać ze względu na sytuację finansową. Ale w przeciwieństwie do rezydencji lub domu na najwyższym poziomie, rodziny o niższym statusie mieszkają w kompaktowym domu typu bunkier, który znajduje się głównie poniżej poziomu ulicy (w Pasożyt) oraz zatłoczony i zaniedbany apartamentowiec (w Łubin). I, oczywiście, oba programy przedstawiają frywolną naturę, z jaką ci konkretni bogaci szefowie są gotowi zwolnić lub oskarżyć tych, którzy dla nich pracują bez uzasadnionego powodu. Jest to kluczowy element w Pasożyt, gdzie rodzina z wyższej klasy szybko zwalnia swój personel na podstawie plotek i jest wrabiana w przestępstwo - tak jak ojciec Assane'a jest wrabiany w kradzież, której nie popełnił Łubin.

Komentarz społeczny w obu tych bardzo różnych pracach jest zarówno rażący, jak i dziwnie podobny. Pomimo różnic w ustawieniach, języku (jak na ironię, nie ma oryginalnego dźwięku w Język angielski: Łubin używa obsady głosowej oraz Pasożyt używa napisów), gatunku i fabuły, oba kawałki ilustrują ciemną stronę społeczno-ekonomicznego podziału społeczeństwo - takie, w którym ci, którzy są ograniczeni do niższych warstw, muszą desperacko walczyć o codzienne życie wymagania.

Zwiastun Cowboy Bebop rozwiązuje obawy fanów dotyczące występu na żywo

O autorze