Recenzja Deathloop: Wspaniały eksperymentalny FPS z kilkoma przeszkodami
Zawsze istnieje metoda na przejście przez każdy poziom w Pętla śmiercijako niewidzialny cień, ale najnowsze IP Arkane Studio rozkoszuje się stylowym rozlewem krwi. Dzięki fascynującemu zestawowi narzędzi, umiejętności i broni, bezlitosne bieganie przez delikatną populację Eternalistów w grze to absolutna eksplozja. Jego oszałamiająca koncepcja narracyjna jest godna podziwu, a anarchiczna charyzma często zabawna, nawet jeśli zapętlona zarozumiałość może być ograniczająca i prowadzi do frustrujących sekwencji. Pomimo wszelkich obaw, Pętla śmierci to ognista, zorientowana na akcję i wciągająca symulacja, która oferuje wiele dobrych wymówek do ponownego przerobienia.
Główny bohater Colt jest uwięziony w jednym 24-godzinnym cyklu na wyspie Blackreef, a tamtejsi Eternaliści ostro imprezują i szybko umierają, przeżywając swoje brutalne rutyny w kółko. Jak to wszystko działa, jest sporą częścią Pętla śmiercirozwija się narracja i tradycja, ale wystarczy powiedzieć, że ma coś wspólnego z anomaliami, wygłupami w eksperymentach naukowych i obsada ośmiu donkiszotowskich Wizjonerów, pojedynczych liderów myśli, którzy wszyscy biorą udział w szaleńczej funkcji wyspy i tego życzą zachowane. Colt się z tym nie zgadza, przypuszczając, że jedyny sposób na przełamanie tego krwawego
W tej historii jest zdecydowanie coś więcej, chociaż wrażliwość na spoiler tłumi wszelkie szczegóły. To, co można bezpiecznie opisać, to zaraźliwa charyzma i humor Colta, udaremniające przenikliwe, ciągłe drwiny Julianny przez radio oraz dziesiątki notatek i doskonale wykonanych logów audio, które uzupełniają kadrę Wizjonerzy. Wiedza w Pętla śmierci jest najważniejsza, a potknięta pętla wydaje się odpowiednio wynagradzana przez kolejne jądro informacji, sprawdzanie pól i przesuwanie Colta bliżej jego zdobyczy. Szybki samouczek otwiera cztery kwadranty Blackreef do eksploracji, z czterema różnymi przedziałami czasowymi, które zmieniają wrogów i dostęp. Mapy pozostają takie same, ale są to bogate piaskownice wypełnione tajemnicami.
Najważniejsze, Pętla śmierciStrzelanina jest znakomita i wydaje się jeszcze ostrzejsza w technologii PlayStation 5. Dotykowa informacja zwrotna sprawia, że spusty broni podstawowej są zróżnicowane, mocne i żywe, a gra wygląda wspaniale i działa płynnie z błyskawicznymi czasami ładowania. To potężna demonstracja unikalnych właściwości kontrolera, a zdrowy zakres ustawień, które można dostrajać, powinien służyć większości graczy.
Setki Eternalistów na Blackreef są mięsem armatnim dla rosnącego arsenału Colta, chociaż ich sztuczna inteligencja będzie dzielnie badać osobliwości, ścigać i zagrażać liczbą. Wizjonerzy są znacznie ciekawszymi znakami i podatni na liczne podejścia. Chociaż zawsze istnieje złota pętla do odkrycia i dążenia do celu, nie powstrzymuje to graczy przed zastawianiem podstępnych zasadzek lub wysyłaniem ich celnymi strzałami w głowę z daleka, gdy się pojawią. Czasami jednak się nie pojawiają i w tym kłamią Pętla śmiercimodułowy system poszukiwań śledzonych leadów.
Gra się tu załamuje, a rozumowanie jest równie skomplikowane jak koncepcja. Różne menu i zrzuty danych, które służą do śledzenia niejasnych informacji i graczy, którzy chcą mieć nad nimi kontrolę Pętla śmierciNarracyjne rozwiązania nie mają szczęścia. Postęp jest często uzależniony od polowania na piksele w poszukiwaniu ważnego dokumentu nad prawdziwymi łamigłówkami, co skłania Colta do natychmiastowego odliczenia potencjalnych klientów i znaczników zadań, co nigdy nie wydaje się właściwe; jeśli gra jest motywowana tajemnicą, przynajmniej część z nich powinna zostać pozostawiona do odliczenia gracza.
Pętle mogą zamknąć kwadrant Czarnej Rafy na określoną godzinę, nawet w środku zadań, co doprowadziło do zmarnowania czasu spędzonego na ponownym zapętlaniu dnia i wszelkich wcześniejszych przygotowaniach. Pętla śmierci czasami hamuje w ten sposób kreatywność gracza, a tym samym szkodzi jego najśmielszej koncepcji. Najgorsze jest jednak to, że Pętla śmierciZłota pętla nie jest najbardziej zabawna i chociaż istnieje logika w grze, dlaczego to działa, jest mniej zabawna niż eksperymentowanie z systemami gry.
Jeśli chodzi o Julianno, Pętla śmiercitrąbiący najeźdźca online nadzwyczajny? Julianna może najeżdżać wiele razy na pętlę i wpadać na nią w nocy lub na końcu pętli, gdy ma mało odrodzeń (dzięki specjalnej płycie Colta, Reprise) może być druzgocący, ryzykując zmarnowanie czasu w przeciwnym razie na wykonywanie wątków nie skrępowany. Chociaż podczas naszej rozgrywki były pamiętne bitwy z Juliannas kontrolowanymi przez graczy, niektóre trollowe napotyka kwaśno wywołaną aktywację opcji offline dla jednego gracza, a AI Julianna nie jest zaskoczeniem łagodniejszy.
Jako stylowy i wspaniały FPS, Pętla śmierci jest absolutnie wart swojej ceny na PS5. Narracja wydaje się jedyna w swoim rodzaju, a nauka każdej mapy i postaci z biegiem czasu jest nieustanną przyjemnością. Gdyby kładł nacisk na więcej eksperymentów i agencji gracza, byłoby to rewolucyjny nokaut zasugerował w swoim założeniu. Mimo to granie jego systemami walki pozostaje przyjemnością nawet po rzucie kredytów (i jako szkoląca się Julianna). Dla fanów nowoczesności Wynajęty morderca seria, Znakomity katalog Arkanei ogólnie świetnych gier FPS, Pętla śmierci jest wysoce zalecane; po prostu wejdź w dziką narrację z umiarkowanymi oczekiwaniami na samodzielną grę.
Pętla śmiercipremiera 14 września na PC i PlayStation 5. Cyfrowy kod PS5 został dostarczony do Screen Rant na potrzeby tej recenzji.
Nasza ocena:
3,5 na 5 (bardzo dobrze)
Metroid Dread: Najlepsze rzeczy do zrobienia po ukończeniu gry
O autorze