Totalne zakończenie przypomnienia: czy to był sen? Ile było prawdziwe?

Film science fiction z 1990 roku Całkowite przypomnieniezaciera granicę między tym, co prawdziwe, a tym, co jest tylko zaimplantowanym wspomnieniem lub snem. W filmie występuje Arnold Schwarzenegger jako Douglas Quaid, robotnik budowlany, który korzysta z firmy Rekal, która zajmuje się implantowaniem pamięci, aby udać się na symulowane wakacje na Marsa jako tajny agent. Kończy się na takiej przygodzie, ale wierzy, że jest prawdziwa, jest wynikiem prawdziwych wspomnień, które zostały stłumione. Pod koniec filmu nie jest jasne, czy to, co się właśnie wydarzyło, było prawdziwe, czy nie.

Całkowite przypomnienie była luźną adaptacją opowiadania Philipa K. „We Can Remember It for You Wholesale” z 1966 roku. Dick, pisarz znany z naginania rzeczywistości i świadomości w swojej pracy, co prowadzi do: podobnie niejednoznaczne filmy jak Łowca ostrzy oraz Skaner w ciemności. Po przejściu przez kilku planowanych reżyserów, w tym Davida Cronenberga, i dziesiątki przeróbek scenariusza, film został ostatecznie nakręcony przez Paula Verhoevena. Powstały film okazał się sukcesem komercyjnym i krytycznym, którego znaczenie jest dyskutowane do dziś.

Całkowite przypomnienie zaczyna się od Quaida, który ma wizje Marsa i tajemniczej kobiety. Podróżuje do Rekall, aby zaszczepić pamięć o byciu tajnym agentem na Marsie, zawsze pragnąc podróżować na Czerwoną Planetę. Wszystko, co dzieje się później, jest podejrzane. Istnieją dwie główne możliwości. Albo wszystko, czego doświadcza Quaid, jest prawdziwe, albo wszystko (lub prawie wszystko) jest bardzo dobrze wykonanym podstępem, aby zapewnić mu ekscytujące doświadczenie. Podobnie jak inne filmy z niejednoznaczne zakończenia, takie jak Początekostatecznie chodzi o brak wyrazistości, podkreślający kruchość i zawodność wspomnień.

Dlaczego wszystko może być prawdziwe

Najprostszym wyjaśnieniem jest to Całkowite przypomnienie na powierzchni: że implant pamięci Quaida został spartaczony, a wszystko, czego potem doświadcza, jest prawdziwe. Rekall nie jest w stanie wszczepić wspomnień Quaidowi, ponieważ ma prawdziwe, stłumione wspomnienia o byciu tajnym agentem na Marsie, pracującym nad zniszczeniem tamtejszego buntu. Wszystko, co dotyczyło życia Quaida na Ziemi, było konstruktem, w tym jego związek z żoną Lori, która w rzeczywistości jest agentem wysłanym do monitorowania go, granym przez Sharon Stone, która później pojawiła się w Podstawowy instynkt, który wyreżyserował również Paul Verhoeven.

Quaid jedzie na Marsa i odnajduje Melinę, kobietę ze swoich snów. Później dowiaduje się, że to jego wcześniejsza tożsamość, Carl Hauser, stworzył osobowość Quaida, aby uniknąć czytającego w myślach przywódcy rebeliantów Kuato. Jednak dzięki nowym wspomnieniom Quaid postanawia stanąć po stronie rebeliantów i zabić przywódcę rządu Cohaagena. Jego działania prowadzą również do przekształcenia atmosfery Marsa w oddychający świat.

Największym dowodem na to, że wydarzenia na Marsie są prawdziwe, są sny Quaida o Marsie i Melinie na początku filmu, zanim przeszedł leczenie Rekall. Oprócz tych snów w filmie są też sceny, które nie mają w sobie Quaida, a zatem nie mogą bezpośrednio przedstawiać rezultatu jego snów. Istnieją jednak przekonujące powody, by sądzić, że Quaid marzy o wszystkim, w tym o punktach fabuły Całkowite przypomnienie pożyczone od John Carterksiążki.

Dlaczego wszystko może być fałszywe

W połowie swojej przygody Quaid spotyka doktora Edgemara, który wraz z żoną Lori wykonał na nim zabieg implantacji pamięci. Edgemar wyjaśnia, co jest zasadniczo alternatywną interpretacją wydarzeń: że Quaid doznał zatoru schizoidalnego i… Fantazyjne wakacje, o które prosił, połączyły się z jego prawdziwą podświadomością, tworząc wspomnienie, z którego nie może ucieczka. Podświadomość Quaida skonstruowała scenariusz, w którym jego zwyczajne życie ustępuje miejsca bardziej ekscytującemu, obiecanemu przez Rekalla. Edgemar podkreśla, że ​​spełniło się wszystko, o co poprosił Quaid podczas swoich wakacji, od ekscytującej przygody szpiegowskiej z akcja pasująca do filmu Arnolda Schwarzeneggera na spotkanie z kobietą, która dokładnie odpowiada jego preferencjom.

Głównym dowodem na to, że przygoda Quaida jest fantazją, jest jej nieprawdopodobne prawdopodobieństwo. Każdy napotkany Quaid jest częścią spisku przeciwko niemu, ale w cudowny sposób przewyższa ich wszystkich, żyjąc obiecał „Ego Trip”. Zakończenie, w którym Quaid zamienia Marsa w raj podobny do Ziemi, również wydaje się zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe. Pojawiają się również elementy zaproponowane przez Edgemara, takie jak apartament Hilton i artefakty obcych.

Jeden z tych współpracowników, Harry, mówi Quaidowi na początku filmu, aby nie szedł do Rekall, ponieważ prawie lobotomizuje to jego przyjaciela. Asystent Edgemara mówi mu, że Quaid cierpi na „kolejny zator schizoidalny”, sugerując, że spotkał ten sam los, co wcześniejszego człowieka, a nie jedyny rezultat tego, że już stłumiony pamięć. Ta niejednoznaczność jest częścią tego, co stworzyło Całkowite przypomnienie tak niezapomniane, parodiowany w Rick i Morty i inne pokazy. Ostatecznie Quaid decyduje, że Edgemar kłamie, ponieważ nadal boi się śmierci w rzekomym śnie, ale niepewność wciąż pozostaje – jak widać na końcu filmu, gdzie Quaid zastanawia się, czy wszystko było śnić.

Dlaczego to nie ma znaczenia

Jedyna część Całkowite przypomnienie to z pewnością prawda, że ​​pierwsze dwadzieścia minut filmu przed Quaidem przechodzi procedurę implantacji pamięci. Stamtąd dwie możliwe opcje to wszystko, co jest paranoidalną fantazją Quaida, lub wydarzeniami, które naprawdę się rozgrywają, bez żadnych realnych opcji na środek. Ale właśnie o to chodzi w tym filmie.

Całkowite przypomnienie podkreśla, że ​​wspomnienia mogą być zawodne, a postrzeganie rzeczywistości przez ludzi jest kształtowane w sposób, który pasuje do ich wewnętrznej narracji. Inne Historie o kutasach, takie jak Raport mniejszości, często kwestionują naturę percepcji i świadomości, a autor był zafascynowany tym, jak można zmienić umysły. Podobnie filmy reżysera Paula Verhoevena często eksplorują cienką granicę między hollywoodzkim spektaklem a rzeczywistością.

Te wpływy sugerują, że celem Całkowite przypomnienie nie jest zachęcanie widzów do odkrywania rzeczywistości tego, co się wydarzyło, ale wskazywanie, że zawodność ludzkiej pamięci podważa nasze rozumienie siebie i świata, w którym żyjemy. Nawet jeśli wszystkie doświadczenia Quaida są prawdziwe, oznacza to, że życie, które żył na początku filmu, było kłamstwem, zaszczepionym przez fałszywe wspomnienia. Podczas Całkowite przypomnienie wykorzystuje fabułę science-fiction, prawdziwe wspomnienia mogą zostać zmienione przez wszystko, od hipnozy po pasaż czasu, co oznacza, że ​​film ma poważne konsekwencje dla tego, jak myślimy o sobie i naszych historie.

W filmie „Nawiedzony dwór” Danny DeVito zagra główną rolę z Owenem Wilsonem

O autorze