Filmy Taika Waititi od najgorszego do najlepszego

Taika Waititi Jojo Królik jest szóstym filmem fabularnym scenarzysty/reżysera, ale porównanie go z jego poprzednimi filmami nie jest łatwe. Pochodzący z Nowej Zelandii i urodzony w połowie z Maorysów, w połowie z żydowskiego pochodzenia, odrębna opowieść Waititi styl i dziwaczny humor przyniosły mu uznanie najpierw jako niezależny filmowiec, a później dzięki przełomowemu występowi kierowniczy Thor: Ragnarok.

Kariera Waititiego rozpoczęła się od stworzenia przez niego krótkich filmów komediowych na lokalne festiwale, a jego filmem krótkometrażowym „Two Cars, One Night” zdobył nominację do najlepszego filmu krótkometrażowego na żywo w Akademii 2005 Nagrody. Wkrótce potem Waititi rozpoczął współpracę z aktorami i komikami, którzy stali się jego najczęstszymi współpracownikami, w tym Jermaine Clement, Rhys Darby i Rachel House. Po takich hitach jak Co robimy w cieniu oraz Poluj na Dzikich Ludzi, Waititi wykorzystał ten sukces do pracy wewnątrz maszyny Marvela. Następnie Waititi dołącza do Gwiezdne Wojny

galaktyka z Mandalorianin, a następnie wchodzi na boisko dla swojego nadchodzącego filmu, Następny gol wygrywa z udziałem Michaela Fassbendera.

Filmografia Taiki Waititi obejmuje komedię romantyczną, kręcenie filmów mockumentalnychi więcej niż jedna przygoda z dorastaniem - wszystko podane w pakiecie, który jest wyjątkowym Taika. Z humorem, który często przechodzi w absurd i prawdziwym talentem do uderzania publiczności w uczucia, filmy Waititi są przyjemne z tego czy innego powodu. Mimo to niektóre wpisy muszą stać nad innymi. Oto jak klasyfikujemy filmy Taika Waititi, od dobrych do lepszych i najlepszych.

6. Orzeł kontra rekin (2007)

Ten dziwaczny romantyczny komiks jest pierwszym filmem fabularnym Taiki Waititi i stanowi punkt wyjścia do filmografii, Orzeł kontra rekin jest całkiem świetny. Często porównywane do Dynamit Napoleona, film jest pełen dziwacznych postaci i absurdalnego humoru. Zawiera również kilka winiet poklatkowych, które dodają filmowi niepowtarzalnego smaku. Orzeł kontra rekin występuje Loren Horsley jako Lily, nieśmiała autorka piosenek zakochana w sklepie z grami wideo Jarrod (Jermaine Clement) pracownik, który urządza imprezę o tematyce zwierzęcej, podczas której Lily imponuje mu swoją bijatyką umiejętności. Wkrótce Lily spotyka równie dziwacznych przyjaciół i rodzinę Jarroda, gdy oboje rozpoczynają romans, który jest tak słodki i niezręczny, jak się pojawiają.

Orzeł kontra rekin jest mniej wyrafinowany i brakuje mu bardziej wzruszających, emocjonalnych bitów z późniejszych prac Waititi, ale wciąż balansuje swoją komedię z dramatycznymi odsłonami - wkrótce stanie się znakiem rozpoznawczym Waititi. Film został napisany i wyreżyserowany przez Waititi na podstawie historii, którą opracował z ówczesną dziewczyną, Horsleyem. Waititi pojawia się również w filmie w bardzo pomniejszej roli brata Jarroda, Gordona (trend, który będzie tylko kontynuował). Orzeł kontra rekin to bardzo przyjemna, wyjątkowa komedia romantyczna, która często zaskakuje, ale ponieważ pochodzi od a scenarzysta/reżyser, który wciąż znajduje swój własny styl, po prostu nie jest to tak przekonujący film jak te, które Przyjdź później.

5. Thor: Ragnarok (2017)

Przeskakując z pierwszego filmu Taiki Waititi do tego, który uczynił go powszechnie znanym, Thor: Ragnarok to właśnie stało się głównym nurtem Waititi. Dołączając do Marvel Cinematic Universe, przeniósł swój bardzo dobrze ugruntowany styl filmowy do szerszej publiczności. Chociaż Waititi kierował tylko Ragnarok (scenariusz był obsługiwany przez zespół Erica Pearsona, Craiga Kyle'a i Christophera L. Yost), nadal udało mu się wnieść poczucie humoru do Boga Gromu – coś gwiazda Chris Hemsworth absolutnie zachwycony, pragnący w końcu sprawić, by Thor był zabawny. Waititi również sprawnie poradził sobie Ragnarokgłębsze wątki rodziny i domu, odnajdujące sposób na wykorzystanie dramatu w uderzających sekwencjach akcji filmu. Ragnarok był nie tylko krytycznym i finansowym hitem, ale całkowicie ożywił markę Thor i zapewnił Waititi pracę pisemną i reżyserską w długo oczekiwanej kontynuacji, Thor: Miłość i grzmot.

Mimo to za tak wspaniały film MCU, jak Thor: Ragnarok jest to, że nie do końca pasuje do reszty filmów Waititi. Mimo wszystkich śmiałych dodatków, które Waititi mógł wprowadzić do MCU – bez wątpienia najlepsza istota Korg, postać, którą sam ożywił dzięki przechwytywaniu ruchu – Ragnarok jest nadal bardzo filmem w formie Marvel Studios, a do tego znajduje się bliżej dołu tej listy prac Waititi.

4. Królik Jojo (2019)

Najnowszy film Taiki Waititi to Jojo Królik i jest to kolejna solidna propozycja od scenarzysty/reżysera, który nie boi się odważnych wyborów. W przypadku tego filmu jest to wybór, by zrobić to, co Waititi nazywa „satyrą na nienawiść”. Akcja rozgrywa się w nazistowskich Niemczech, Jojo Królik używa historii o młodym chłopcu, Jojo (Roman Griffin Davis) i jego wymyślonym przyjacielu, Adolfie Hitlerze (Waititi), aby zmierzyć się z fanatyzmem i uprzedzeniami. Jojo Królik w dużej mierze odnosi sukcesy pod tym względem, przezabawnie łącząc naiwnego Jojo z rysunkowym Hitlerem, podczas gdy bada także rosnącą przyjaźń między Jojo i żydowską dziewczyną Elsą (Thomasin McKenzie), ukrywającą się w jego Dom.

Jojo Królik zawiera wiele tematów występujących w większości prac Waititi, takich jak nieobecni ojcowie i odnalezione rodziny. Film otwarcie mówi również o tym, jak fanatyczne przekonania mogą uchwycić i wypaczyć społeczeństwo, odsłaniając zarówno absurdalność sytuacji, jak i bardzo realne zagrożenie, jakie stanowi. Na wiele sposobów, Jojo Królik nosi cały wpływ poprzednich filmów Waititi, ale jego śmiała tematyka nie zawsze pozwala na najłatwiejsze przejście między zabawą a obrzydliwością.

3. Chłopiec (2010)

Chłopak to dopiero drugi film fabularny Taiki Waititi, ale wiele z tego, co jest obecnie uważane za charakterystyczny styl scenarzysty/reżysera, można przypisać właśnie temu filmowi. Opowiada o młodym chłopcu (James Rolleston), którego ojciec (Waititi) niespodziewanie wraca w poszukiwaniu zakopanego skarbu, który zostawił po swoim pierwszym rozstaniu. Gdy ponownie się spotykają, staje się jasne, że jego ojciec nie jest gwiazdą rocka, którą zawsze sobie wyobrażał, a zamiast tego jest tylko drobnym przestępcą i nieudacznikiem. W trakcie filmu ujawnia się rodzinna trauma z przeszłości, a ekscentryczny ojciec chłopca musi stawić czoła własnym niedociągnięciom, zanim w końcu cała rodzina zbierze się, aby się wyleczyć.

Chłopak jest zarówno zabawny, jak i chwytający za serce, uderzając w równowagę, którą Waititi będzie doskonalił tylko w swoich późniejszych filmach. Zawiera również wiele surrealistycznych na marginesie, czy to fantazje chłopca o wyczynach jego ojca, czy wyimaginowane supermoce jego brata, które sprawiają, że praca Waititi nie staje się przewidywalna. Chłopak jest także najbardziej osobistym filmem Waititiego, odzwierciedlającym w dużej mierze jego wychowanie w rodzinnej Nowej Zelandii. Obie Jojo Królik oraz Poluj na Dzikich Ludzi są naturalnymi następcami takiego filmu Chłopak, a do tego obowiązkowa pozycja dla fanów Waititi. Zawiera również tradycyjną interpretację Maorysów Haka „Thrillera” Michaela Jacksona z Waititi w roli słynnej gwiazdy pop, która jest po prostu zbyt dobra, by przepuścić.

2. Co robimy w cieniu (2014)

Ze wszystkich filmów Taiki Waititi, Co robimy w cieniu jest zdecydowanie najbardziej czysto komediowy. Współautor scenariusza i współreżyseria z Lot konkordów' Jermaine Clement, ten mockumentary to Nakłucie lędźwiowe filmów o wampirach, wyśmiewając wiele tropów, które gatunek krwiopijcy zyskał na przestrzeni wieków. Śledzi grupę wampirów mieszkających razem w mieszkaniu w Wellington w Nowej Zelandii, w tym wymyślną Viago Waititi, Tyrana Klemensa Vladislav the Poker i 183-letniego diakona Jonathana Brugha, „młody buntownik” Grupa. Razem nieudolnie poruszają się po nocnym życiu Wellington, szukając posiłków i regularnie spotykają się z lokalnym gangiem wilkołaków dowodzonym przez Rhysa Darby'ego.

Co robimy w cieniu rozpoczął życie jako film krótkometrażowy, zanim Clement i Waititi wskrzesili pomysł na film fabularny. Film zainspirował również dwa spin-offy, Seria nowozelandzka Wellington Paranormal i FX Co robimy w cieniu (na którym Clement, Waititi i Brugh krótko powtarzają swoje nieumarłe role). Pogłoski o sequel skupiający się na stadzie wilkołaków Darby'ego nadal krążą, ale nic nigdy nie zostało potwierdzone. Bez względu, Co robimy w cieniu pozostaje doskonałą komedią, która wymaga ponownego obejrzenia, aby uchwycić i docenić wszystkie sposoby, w jakie z miłością kpi z opowieści o wampirach, zarówno nowych, jak i bardzo, bardzo starych.

1. Polowanie na Dzikich Ludzi (2016)

Lądowanie na najwyższym miejscu to Taika Waititi Poluj na Dzikich Ludzi, film zawierający wszystko, co sprawia, że ​​twórczość Waititi jest tak urzekająca. Jak większość filmografii scenarzysty/reżysera, Dzikieludzie podąża za młodym chłopcem i jego nowo nabytą postacią ojca podczas szalonej, ale ostatecznie podnoszącej na duchu przygody. W roli głównej Julian Dennison (Deadpool 2) jako Ricky Baker, przestępca sierota, który był przerzucany z jednego domu zastępczego do drugiego, oraz Sam Neill jako jego niechętny opiekun, Hec.

Poluj na Dzikich Ludzi bez wysiłku tka w prawdziwym złamanym sercu pośród szaleństwa wielomiesięcznej wędrówki Ricky'ego i Heca krzak Nowej Zelandii i czerpie wiele korzyści z fantastycznej chemii między tą dziwną parą wskazówki. Występuje również wielu częstych współpracowników Waititi, z pracownicą opieki nad dziećmi Rachel House, Paulą, jako godną uwagi złodziejką scen. I podczas gdy jego rodzima Nowa Zelandia często pojawia się w filmach Waititi, tutaj jej naturalny cud jest szczególnie celebrowany dzięki pięknym zdjęciom filmu. Poluj na Dzikich Ludzi ma wszystko, co sprawia, że ​​filmy Waititi sprawiają taką radość - dziwne, ale ujmujące postacie, przezabawne absurdalne scenariusze i wzruszające momenty prawdziwych emocji, które łączą się w jeden wspaniały film.

Gwiezdne wojny wreszcie ujawniają, jak wygląda Darth Plagueis

O autorze