15 najlepszych cytatów z odkupienia Shawshank

skazani na Shawshank to film, który przetrwał próbę czasu jako jeden z najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Jest to, daleko i daleko, nadal najlepsza adaptacja dowolnego dzieła Stephena Kinga i jest solidnym pokazem talentów zarówno pisarza, jak i reżysera Franka Darabonta (który również zaadaptował Kinga). Zielona mila oraz Mgła później w swojej karierze) i legendarny operator Roger Deakins.

Film, który był nominowany do siedmiu Oscarów i został kryminalnie okradziony w każdej kategorii, jest również pełen świetnych kwestii. Wiele z nich zostało zaczerpniętych bezpośrednio z noweli Kinga, ale niektóre z nich napisał sam Darabont. Tak czy inaczej, są inspirujące, prawdziwe i zwykle podawane w dosadnie piękny sposób. Oto dziesięć najlepszych cytatów z Skazani na Shawshank.

Zaktualizowany 13 marca 2020 r. przez Alyssa Avina. Zarówno fani Stephena Kinga, jak i ci, którzy – niestety – nie znają twórczości słynnego autora, mogą zgodzić się, że „Skazani na Shawshank” to jeden z najwspanialszych filmów, jakie kiedykolwiek powstały. Został zaadaptowany na ekran prawie 26 lat temu, a niesamowite cytaty z filmu do dziś rozbrzmiewają widzom. Nie okrywają rzeczywistości, w której żyjemy, a jednocześnie budzą nadzieję na naszą przyszłość. Ten film i jego inspirujące cytaty będą aktualne przez dziesięciolecia, tego jesteśmy pewni.

15 „Mówię ci, że te głosy wzniosły się wyżej i dalej niż ktokolwiek w szarym miejscu ośmiela się marzyć”.

„To było tak, jakby jakiś piękny ptak wpadł do naszej szarej małej klatki i sprawił, że te ściany rozpłynęły się i przez krótką chwilę każdy człowiek w Shawshank czuł się wolny”.

To była jedna z najpiękniejszych i najbardziej wymownych scen całego filmu, która coś mówi. Andy był wzorowym więźniem, co oznaczało, że zdobył pewne przywileje, których nie mieli inni. Będąc w gabinecie naczelnika, zamknął strażnika w łazience i grał operę na głośnikach w więzieniu, aby wszyscy mogli go usłyszeć. Sprawiło, że wszystko inne ucichło dla więźniów i dało im chwilę błogiej wolności.

14 „To jest piękno muzyki. Nie mogą tego od ciebie wyciągnąć”.

Po chwili buntu Andy'ego, kiedy grał operę dla całego więzienia, zostaje oczywiście ukarany za swoje przewinienie. Kiedy więc zakończy swój czas w samotności i ponownie zobaczy swojego przyjaciela, Reda, wyjaśnia mu, dlaczego to zrobił.

Ten cytat jest jego odpowiedzią i dalej wyjaśnia, że ​​ma on wiele wspólnego z nadzieją, która jest ogromnym tematem całego filmu. Nadzieja Andy'ego nie może zostać odebrana mu przez więzienie, które jest dokładnie tym, co reprezentuje muzyka.

13 „Lubię myśleć, że ostatnia rzecz, która przeszła mu przez głowę, poza tą kulą…”

„…jak do diabła Andy Dufrense zdobył w nim to, co w nim najlepsze.” Andy Dufrense był światłem nadziei dla wszystkich więźniów w Shawshank, zwłaszcza dla jego drogiego przyjaciela Reda. Nic więc dziwnego, że Andy załatwił niesławnego naczelnika więzienia, w wyniku czego mężczyzna zabrał jego własne życie, zanim zdążyli go aresztować pod koniec filmu, stało się niezapomnianym momentem w film.

Nie mamy wątpliwości, że dokładnie to przechodziło przez głowę naczelnika tuż przed tym, jak zakończył swoje życie.

12 „Tam chcę przeżyć resztę życia — ciepłe miejsce bez pamięci”.**

Większość więźniów marzy o tym, co zrobią lub zrobią, jeśli pewnego dnia wyjdą z więzienia. Tak więc, oczywiście, Andy miał bardzo konkretne marzenie, gdyby mu się to przydarzyło, i dotyczyło to Pacyfiku.

Zaczyna od powiedzenia Redowi: „Czy wiesz, co Meksykanie mówią o Pacyfiku? Mówią, że nie ma pamięci”. Kontynuuje, mówiąc mu, że właśnie tego chce dla siebie, „ciepłe miejsce bez pamięci”.

11 „Każdy człowiek ma swój punkt przełomowy”.**

To cytat wypowiedziany przez Reda tuż przed odtworzeniem sekwencji, która prowadzi do ucieczki Andy'ego. Nie ma lepszego sposobu na opisanie tego, jak czuł się Andy tuż przed ucieczką z Shawshank i rozpoczęciem nowego życia.

Właśnie przeszedł przez odosobnienie z rąk naczelnika i znów pracował dla niego w jego biurze, gdzie naczelnik w pełni wykorzystywał. Wygłaszał protekcjonalne uwagi i popychał Andy'ego coraz dalej, aż do granic wytrzymałości. Na szczęście tej nocy Andy Dufrense uciekł.

10 „Przysyłają cię tutaj na całe życie i właśnie to zabierają”.

– W każdym razie ta część, która się liczy.

Oglądanie skazani na Shawshank, trudno nie wyobrazić sobie postawienia się w sytuacji takiej jak dożywocie. To prawdopodobnie jedna z najgorszych rzeczy, jaka może się przydarzyć człowiekowi, wiedząc, że już nigdy nie postawi stopy poza murami więzienia. Ten cytat doskonale podsumowuje to uczucie. Więźniowie w Shawshank nie mieszkają w więzieniu. To miejsce odebrało im życie, pozostawiając im tylko czekanie na wyroki.

9 „Mówię ci, te ściany są śmieszne”.

„Po pierwsze ich nienawidzisz. Wtedy przyzwyczaisz się do nich. Mija wystarczająco dużo czasu, robi się tak, że jesteś od nich zależny. To jest zinstytucjonalizowane”.

Mimo to dużą częścią historii filmu jest to, jak skazani w Shawshank tak przywykli do idei bycia w więzieniu, że tak naprawdę nie pamiętają życia poza nim. W pewnym momencie filmu Red nawiązuje do faktu, że życie więzienne to rutyna, a dla więźniami Shawshank, życie stało się po prostu rutyną przetrwania jednego dnia i życia, aby zobaczyć następny jeden.

8 – Chyba pecha. Unosi się dookoła."

„Musi na kogoś wylądować. To była moja kolej, to wszystko. Byłem na ścieżce tornada. Po prostu nie spodziewałem się, że burza będzie trwać tak długo, jak do tej pory.

W tej linii jest coś poetyckiego, co naprawdę brzmi prawdziwie. Linia, podobnie jak większość dialogów z filmu, została wyrwana niemal bezpośrednio z oryginalnej noweli Stephena Kinga, Rita Hayworth i odkupienie Shawshank, i to pokazuje. To jest dokładnie ten rodzaj dialogu, w którym wyróżnia się King. To ludowe, ale jest w nim aura ciemności, utrzymująca się melancholia na temat tego, jak chociaż wydarzenia, które postawiły Andy'ego w Shawshank są pozornie przypadkowe, nadal czułem się, jakby został wyróżniony, jakby cały ten pech był przeznaczony dla niego i dla niego sam.

7 „Świat poszedł i dostał się w cholernym pośpiechu”.

Jedną z najbardziej ujmujących postaci w całym filmie jest Brooks, uprzejmy stary bibliotekarz, który do czasu przybycia Andy'ego spędził mniej więcej 50 lat za murami Shawshank. Jest pierwszą postacią, którą widzimy, jak zostaje wypuszczona z powrotem na świat, a dla człowieka, który odszedł w 1900, świat wygląda zupełnie inaczej.

Oglądanie życia Brooksa na zewnątrz, w połączeniu z listem, który wysyła do facetów wciąż w więzieniu, daje widzom wyobrażenie o przeszkodach, które wciąż czekają na każdego z nich, nawet gdy są wolni. Ta linia doskonale podsumowuje sposób, w jaki świat szybko się zmienia, nawet jeśli nie zawsze tak nam się wydaje.

6 „Zabawne jest to, że na zewnątrz byłem uczciwym człowiekiem”.

„Prosto jak strzała. Musiałem trafić do więzienia, żeby być oszustem”.

Jednym z najszerzej akceptowanych pomysłów na temat systemu więziennego jest to, że każdy, kto w niego wejdzie, po prostu nauczy się, jak być lepszym przestępcą, zanim zostanie wypuszczony. Andy Dufresne pojawia się jako uczciwy i przestrzegający prawa człowiek, nawet jeśli państwo tak nie uważa, ale to za murami naprawdę uczy się, jak być przestępcą.

Podejmuje zadanie prania brudnych pieniędzy Strażnika, upewniając się, że rząd nigdy nie ma o niczym pojęcia. Oczywiście wszystko to przydaje się, gdy Andy ucieknie i ma dostępny pseudonim z kilkoma kontami bankowymi na swoje nazwisko.

5 "Andy Dufresne - który przeczołgał się przez rzekę s*** i wyszedł czysty po drugiej stronie."

To jeden z najbardziej oczyszczających momentów w skazani na Shawshank, a może to być również jedna z najbardziej rozpoznawalnych scen w historii filmu: Andy Dufresne, po nakręceniu jego wstrząsająca próba ucieczki, stoi w strugach deszczu, zdejmuje koszulę i daje się umyć burzy czysty.

To podsumowanie tej ucieczki przez Reda, tak dosadne, jak jest, które naprawdę brzmi prawdziwie. Czasami musisz przeczołgać się przez niektóre rury kanalizacyjne, zanim dotrzesz tam, gdzie chcesz.

4 „Muszę sobie przypomnieć, że niektóre ptaki nie są przeznaczone do trzymania w klatkach”.

„Ich pióra są po prostu zbyt jasne. A kiedy odlatują, ta część was, która wie, że grzechem było ich zamknąć, raduje się. Ale nadal miejsce, w którym mieszkasz, jest o wiele bardziej szare i puste, że ich nie ma. Chyba po prostu tęsknię za moim przyjacielem”.

To jedna z najbardziej rozdzierających serce, a jednocześnie przejmujących linijek w filmie, zaczerpnięta niemal dosłownie z pisarstwa Kinga. W tym stwierdzeniu jest tyle prawdy. Jasne, możemy być szczęśliwi, kiedy puścimy coś pięknego na wolność, ale nadal istnieje poczucie smutku, wiedząc, że kiedy tego nie ma, twoje własne życie po prostu wydaje się, że czegoś brakuje.

3 „Nie ma dnia, żebym nie żałował”.

„Nie dlatego, że tu jestem, bo myślisz, że powinienem. Patrzę wstecz, jak wtedy byłem: młody, głupi dzieciak, który popełnił tę straszną zbrodnię. Chcę z nim porozmawiać. Chcę spróbować przemówić mu do rozsądku, powiedzieć mu, jak się sprawy mają. Ale nie mogę. Ten dzieciak już dawno odszedł, a ten staruszek to wszystko, co zostało. Muszę z tym żyć."

W całym filmie widzimy Reda trzykrotnie ubiegającego się o zwolnienie warunkowe. pierwsze dwa razy, naprawdę robi wszystko, co w jego mocy, aby dostarczyć to, co uważa za właściwą odpowiedź, tylko po to, by mu odmówić, do czego niestety bardzo się przyzwyczaił. Swój trzeci i ostatni raz przed komisją ds. zwolnień warunkowych, Red udziela szczerej odpowiedzi na temat tego, jak żałuje, że… czuje, że chodzi bardziej o to, jak minęło go jego życie, a teraz szuka tylko nie rehabilitacji, ale odkupienie.

2 „Mam nadzieję, że uda mi się przekroczyć granicę”.

„Mam nadzieję zobaczyć mojego przyjaciela i uścisnąć mu rękę. Mam nadzieję, że Pacyfik jest tak niebieski, jak w moich snach. Mam nadzieję."

Ostatnie wersy skazani na Shawshank może być po prostu najpiękniejsza w całym filmie. W połączeniu z partyturą Thomasa Newmana, moment, w którym Red w końcu przyjmuje nadzieję z powrotem do swojego życia, jest połączony z tymi wersami napisanymi przez samego Kinga. Chociaż nowela pozostawia niejasne zakończenie, dwoje przyjaciół naprawdę spotyka się w filmie, rozpoczynając zupełnie nowe życie.

Po wstrząsających przeżyciach, jakie widzowie przeżywają w Shawshank, zakończenie filmu dostarcza oczyszczającej chwili szczęścia, spokoju i, jak sugeruje tytuł, odkupienia.

1 „Zajmij się życiem lub zajmij się umieraniem”.

Oczywiście brak listy cytatów z skazani na Shawshank byłby kompletny bez tego klejnotu. To może być tylko jedna linijka, którą każdy, nawet osoby, które nie są zaznajomione z filmem, wychwycił od czasu jego premiery w 1994 roku. To wers, który na stałe zagości w historii kina, podobnie jak „Tutaj patrzymy na ciebie, dzieciaku” czy „Będziemy potrzebować większej łodzi”.

Przesłanie tej linii jest jasne: albo spędzasz życie wykonując ruchy i czekając, aż coś się wydarzy, albo sprawisz, że coś się wydarzy. Jego dotkliwości nie można nie docenić. W noweli Red pisze o złamaniu zwolnienia warunkowego i wyjeździe do Meksyku. W filmie chodzi o Andy'ego, który w końcu bierze życie z powrotem w swoje ręce. Tak czy inaczej, to potężny sentyment.

Następny10 najlepszych memów i reakcji na Twittera ze zwiastuna Batmana DC Fandome