Dlaczego Lone Ranger Disneya był tak wielką klapą: co poszło nie tak
Oto wszystko, co poszło nie tak z Disneyem Samotny strażnik. Stworzony dla radia w latach 30., niegdyś zamaskowany strażnik Texas Ranger, znany jako The Lone Ranger, szybko stał się ikoną popkultury w pierwszej połowie XX wieku i przeskoczyć do telewizji w 1949 roku, z Clayton Moore i Johnem Hartem grającymi tytułową rolę u boku Jaya Silverheelsa jako jego rdzennego towarzysza Tonto. Stamtąd bohaterowie zagrali w kilku filmach teatralnych, w tym w parze filmy wydane jako część serialu telewizyjnego w latach 50. (z Moore i Silverheels ponownie role).
Zanim Disney zaczął pracować nad Samotny strażnik wznowienie filmu pod koniec 2000 roku, minęło już blisko trzydzieści lat od ostatniego pojawienia się postaci na dużym ekranie (w 1981 roku Legenda o samotnym strażniku), które prosiło się o pytanie, czy nieruchomość jest już faktycznie rentowna z handlowego punktu widzenia. Pomimo tych obaw (i mając nadzieję na powtórzenie ich niedawnego sukcesu z oryginałem) Piraci z Karaibów trylogia), zrekrutowany Mysz Dom
Później Piraci Sternik trylogii Gore Verbinski wszedł na pokład jako jej dyrektor w 2010 roku, Disney's Samotny strażnik miał większość elementów na miejscu, aby stać się hitem. Oczywiście wszystko nie poszło zgodnie z planem i film zbombardowany w kasie trzy lata później, tracąc aż 160-190 milionów dolarów. Tak naprawdę jednak obawy o drogi western pojawiły się już na długo przed jego otwarciem, a do tego… powody, które wykraczają poza pytania o zainteresowanie publiczne (lub jego brak) w ponownym uruchomieniu, aby rozpocząć z.
Samotny strażnik Disneya był zdecydowanie za drogi
Przy szacowanym budżecie na poziomie 225-250 milionów dolarów plus 150 milionów dolarów kosztów marketingu, Samotny strażnik nieuchronnie walczyłby o pokrycie kosztów, niezależnie od ogólnego odbioru. Mysi House również o tym wiedziała, dlatego latem 2011 roku formalnie opóźniła produkcję filmu, chcąc zmniejszyć swoje wydatki. Wszystko to wydarzyło się zaledwie kilka miesięcy po wyprodukowaniu przez studio filmu motion capture Mars potrzebuje matek zbombardował w kasie (tracąc ponad 144 miliony dolarów) i budżet na ich niewydany wówczas John Carter rozrosła się o 263 miliony dolarów, więc Disney wywierał dodatkową presję, aby uzyskać Samotny strażnikbudżet pod kontrolą przed rozpoczęciem zdjęć. Do tego czasu ich problemy z wydatkami były również znane opinii publicznej, co spowodowało wiele negatywnych opinii prasowych na początku filmu, nawet po tym, jak obsada i ekipa obcięli pensje, aby pomóc w pokryciu większych kosztów.
Jego budżet nie był jedynym powodem Samotny strażnik również starał się wygenerować pozytywny szum przed jego wydaniem. Były już kontrowersje dotyczące obsadzenia Deppa jako Tonto, pomimo twierdzeń aktora o pochodzeniu rdzennych Amerykanów i zamiarze wykorzystania filmu jako sposobu na „odrzuć trochę banału [Tonto]”, jak powiedział Poczta Krajowa w 2013. Inni nie zgadzali się z dekonstrukcjonistycznym podejściem Verbinskiego do ponownego opowiedzenia historii powstania The Lone Ranger, którą opisał jako „Don Kichot opowiedziany z punktu widzenia [swojego pomocnika] Sancho Pansy” w wywiadzie z 2011 r. z Kompleks bohaterów. Niezależnie od tego, czy woleli The Lone Ranger i Tonto w ich oryginalnych formach, czy też czuli, że nieruchomość musi być? przeprojektowane w bardziej autentyczny sposób (jeśli chodzi o przedstawienie rdzennych Amerykanów), aby czuć się mniej przestarzałym, było niewielu ludzi, którzy wydawali się naprawdę podekscytowani filmem przed jego premierą.
Lone Ranger Disneya został zaatakowany przez krytyków (i miał wiele problemów)
Kiedy w końcu otworzył się w kinach, Samotny strażnik dostał lanie od krytyków (patrz: ocena 31% na Rotten Tomatoes) i nie bez powodu. Film ma wiele takich samych wad, jak film Verbinskiego Piraci z Karaibów sequele, w tym nadęty czas działania (zaledwie 2,5 godziny) i niechlujna narracja, która zbyt często meandruje (szczególnie w drugim akcie). Oczywiste jest również, że scenariusz został poddany wielu przeróbkom, które miały na celu rozwodnienie jego postmodernistycznej ponownej analizy Samotny strażnik mitologię i uczynić ją bardziej konwencjonalną, która podoba się tłumowi; cytując Alonso Duralde w swojej recenzji dla Wrap, „film jest nieustannie rozdarty między dekonstrukcją legendy a przedstawieniem jej w prosty sposób”. Co do Deppa: jego portret Tonto jako zdolnego wojownika, którego specyficzne zachowanie wynika z traumy z jego przeszłości, dobrze się sprawdza dość wcześnie, ale coraz bardziej wydaje się zmęczony - aw najgorszym, niewrażliwy kulturowo i rasowo - shtick, jak film działa dalej.
Lone Ranger był sparaliżowany przez swoją konkurencję
W połączeniu ze złym szumem spowodowanym problemami z budżetem, negatywne recenzje tylko bardziej szkodzą Samotny strażnikperspektywy w kasie. Nawet wtedy film nie spełnił oczekiwań, przynosząc 48,9 miliona dolarów w kraju w ciągu pięciu dni Rama świąteczna czwartego lipca w 2013 roku (czyli około 11-20 milionów dolarów mniej niż trackery kasowe były przewidywanie). Szczerze mówiąc, można to również przypisać silniejszej niż oczekiwano konkurencji filmu: Samotny strażnik premiera w ten sam weekend co animowany sequel Podły ja 2, który przekroczył oczekiwania, przynosząc 143,1 miliona dolarów w ciągu pierwszych pięciu dni grania w Stanach Zjednoczonych (ustanowienie nowego rekordu w premierach filmów animowanych). Oznaczało to, że wszystkie rodziny, które mogły zdecydować się zaryzykować Samotny strażnik - nawet przy złych recenzjach - w innych okolicznościach były wyłączone oglądając wybryki Gru i Minionków zamiast.
Lone Ranger jest wciąż lepszym filmem Disneya niż sugeruje jego kasa
Tak rozwalony i tonalnie zdezorientowany jak Samotny strażnik może być, ma również niezaprzeczalnie osobisty charakter (nie można pomylić unikalnej mieszanki przemocy i głupoty Verbinskiego) i jest o wiele bardziej skłonny do podejmowania ryzyka niż większość przeróbki na żywo i restarty wyprodukowane przez Disneya w latach, odkąd wyszedł. Co więcej, może się pochwalić kilkoma naprawdę zabawnymi scenkami – w szczególności sekwencją z wielkim pociągiem podczas trzeci akt - i mógłby stworzyć wciągający letni hit kinowy z dodatkowym montażem i zaostrzeniem narracja. We własnej recenzji filmu krytyk Guy Lodge nawet nazwał to „Bajecznie niepraktyczne szaleństwo [które odnosi sukces jako] zarówno wielki, pięknie zrealizowany powrót do historii Hollywood Boy’s Own, jak i inteligentna rewizja historii Starego Zachodu”.
Niezależnie od tego, jak na to spojrzysz, Samotny strażnik to dziwna bestia pełna rzeczy, których nigdy nie spodziewałbyś się znaleźć w Disneyowskim maszcie - jak postać dokonująca aktu kanibalizmu - i aspirująca do wyciągnięcia wyjątkowo niepewnej akt równoważenia. (W jednym z bardziej oszałamiających momentów po scenie, w której wielu rdzennych Amerykanów ginie w bitwie, wkrótce następuje... wizualny knebel z udziałem konia na drzewie). Niezależnie od tego, czy uważasz, że działa trochę, dużo, czy wcale, to film, który robi wrażenie i jako całość odzwierciedla czasy, gdy Dom Myszy był stosunkowo odważny z typem masztów był gotów wydać na to setki milionów dolarów. Podobnie jak Samotny strażnik, jest o wiele dziwniejszy, ale też bardziej fascynujący, niż mogłoby sugerować jego dziedzictwo.
Przebranie Bruce'a Wayne'a Pattinsona to jego najlepsza różnica w Batmanie