Horrorowa praca Richarda Donnera była przełomowa

Późno, świetnie Ryszard Donner może być najbardziej znany z reżyserii Nadczłowiek, ale jego horror był równie przełomowy. Słynny reżyser miał długą i eklektyczną karierę obejmującą wiele mediów i gatunków; rozpoczynając karierę w telewizji w latach 60., doszedł do największych i odnoszących największe sukcesy filmów fabularnych wszechczasów. Od heroicznych wybryków Clarka Kenta po wysokooktanowe emocje Zabójcza broń franczyzy, zakres Donnera był imponujący, a jego talenty niezaprzeczalne.

Jednak w całej jego zróżnicowanej karierze przeplatały się rzadkie, ale niezapomniane zanurzenia w świat kinowego horroru. Chociaż Donner prawie nigdy nie jest stawiany na tym samym piedestale, co wielcy tacy jak Halloween John Carpenter czy mistrz zombie George Romero, jego krótki wkład wciąż ma niewiarygodne znaczenie. W rzeczywistości horror Donnera zainspirował niektóre z wielkich horrorów lat 80. i później, a także tego, czy reżyserował przerażający odcinek telewizyjny lub tworzenie nagrodzonego Oscarem arcydzieła horroru, jego zdolność do tworzenia przerażających doświadczeń była imponująca i często wizjoner.

Richard Donner na zawsze zostanie zapamiętany wśród fanów filmu jako reżyser, który sprawił, że widzowie uwierzyli, że człowiek może latać. Zasługuje jednak również na zapamiętanie jako siła twórcza, która odegrała ważną rolę w kształtowanie współczesnego horroru, jakim znają go dzisiejsi widzowie, a także nadanie temu gatunkowi jednych z jego najbardziej godnych uwagi Pracuje.

Strefa mroku

Donner wkroczył do branży filmowej na początku lat 60., wykręcając zęby reżyserując odcinki seriali takich jak Loretta Young Show, Droga 66, oraz Strzelec. Chociaż te i wiele innych punktów uczyniło go niezawodnym sternikiem o bystrym oku i dużym talencie, jego pierwszy strzał w horror miał nastąpić dopiero w 1963 roku. W tym roku ostatni sezon legendarnej antologii science-fiction/horroru Strefa mroku zaczął nadawać, a Donner został podsłuchiwany, by wyreżyserować. W sumie Donner wyreżyserował sześć odcinków Strefa mroku w latach 1963-1964, ale to jego pierwszy wkład na zawsze ugruntował go w historii popkultury.

Ze wszystkich wielu odcinków Strefa mroku, chyba nie ma nic bardziej kultowego niż „Koszmar na 20 000 stópW odcinku William Shatner gra neurotycznego mężczyznę bojącego się latać, który przysięga, że ​​widzi włochatego, groteskowego gremlina na skrzydle swojego samolotu, gdy przelatuje przez burzę. Odcinek został dwukrotnie przerobiony w ramach kontynuacji Strefa mroku adaptacje i parodie niezliczoną ilość razy. Donner był za kamerą w tym odcinku i dramatycznie wykorzystywał niskie kąty podczas kręcenia Shatnera i niezapomniane jumpscare na twarzy potwora udowadnia, że ​​- już na początku swojej kariery - Donner miał ciosy do kierowania skuteczny horror.

Omen

Po półtorej dekadzie głównie pracy telewizyjnej, Ryszard Donner otrzymał wielką szansę, gdy poproszono go o wyreżyserowanie nowego horroru opracowywanego przez 20th Century Fox. Począwszy od 1968 roku z Dziecko Rosemary i kontynuując w 1973 z Egzorcysta, Hollywood znalazło się na końcu trendu obejmującego filmy o silnym nadprzyrodzonym lub satanistycznym wydźwięku. Oba filmy zostały niezwykle dobrze przyjęte przez krytyków i tchnęły nowe życie w gatunek. Pomysł, który przedstawił Donnerowi, wydawał się podobny do Egzorcysta pod wieloma względami, ponieważ oba dotyczyły dziecka powiązanego z biblijnym złem. Jednak Donner postrzegał film jako okazję do zrobienia czegoś wyjątkowego z odegranym pomysłem: wstrzyknięcia niejednoznaczności.

w Dziecko Rosemary i często przywoływane Egzorcystawidz nie ma wątpliwości, że to, co się dzieje, ma charakter satanistyczny. Podejście Donnera polegało na przedstawieniu historii jako bardziej powściągliwej i sugestywnej; Zaczynają się straszne tragedie, które można powiązać z małym chłopcem o imieniu Damien, który uważany jest za dosłownego antychrysta. Publiczność nigdy nie widzi, jak Damien nikogo zabija lub otwarcie wyrządza komuś z bohaterów krzywdę, zamiast tego pozostawia niejednoznaczną zasadność jego związku ze śmiercią. W rzeczywistości Donner początkowo planował być jeszcze bardziej niejednoznaczny co do prawdziwego pochodzenia Damiena, ale studio preferowało bardziej bezpośrednie podejście. Niemniej jednak dość świeżego podejścia Donnera do gatunku opętania (który nadal jest silny do dziś z filmy jak Obecność franczyzowa) przetrwało do ostatecznego cięcia, aby pomóc w produkcji Omen jeden z największych przebojów 1976 roku. Film zdobył nawet dwie nominacje do Oscara i jedno zwycięstwo.

Dziś, Omen jest słusznie pamiętany jako jeden z przełomowych filmów w tym gatunku. Od zapadającej w pamięć ścieżki dźwiękowej po intensywną reżyserię Donnera, film nadal wywiera wpływ na publiczność prawie 50 lat po premierze. Koncepcja cichego i pozornie nadprzyrodzonego zabójcy była również przełomowa i miała duży wpływ na filmy takie jak Halloween (1978), a tym samym niezliczone slashery, które rozprzestrzeniły się w latach 80. XX wieku.

Opowieści z krypty

Po sukcesie Omen, Richard Donner otrzymał panowanie… Nadczłowiek, a reżyser miał niewiele okazji do pracy z przerażeniem po sukcesie swojego dzieła o superbohaterach. Gatunek był kontynuowany bez udziału Donnera przez lata 80., a możliwości, takie jak możliwość wyreżyserowania filmów z 1987 r. Zaginieni chłopcy upadł, a Donner zamiast tego służył jako producent filmu. Na szczęście Donner miał ostatnią okazję, by wywrzeć wpływ na horror, kiedy połączył siły z Walterem Hill, Robert Zemeckis i Joel Silver staną się kluczowymi twórcami niezwykle popularnej antologii HBO seria Opowieści z krypty. Chorobliwy humor i świeże spojrzenie na tropy horroru idealnie pasowały do ​​wrażliwości Donnera, a serial był kolejnym ważnym wejściem reżysera do gatunku.

Donner nawet wyreżyserował trzy Opowieści z krypty odcinki samego siebie, w tym ulubioną przez fanów „Manekina brzuchomówcy”, która w groteskowy sposób podkręciła oklepany banał żywej lalki. Po jego pracy w serialu, Ryszard Donner nigdy więcej nie wkroczył w królestwo horroru. Jednak jego poświęcenie dla świeżości, jego zdolność do nadania nawet małym chwilom przerażającej wagi i jego bystre oko do budowania intensywności zapewniło, że jego wkład w gatunek będzie zawsze zapamiętany.

Eternals Star Angelina Jolie ujawnia, czy kiedykolwiek wyreżyseruje film MCU

O autorze