„Ptaki drapieżne” Harley Quinn to filmowy oddział samobójców

Z Ptaki drapieżne (i fantastyczna emancypacja pewnej Harley Quinn), DC w końcu osiągnął to, czego nie udało mu się zrobić Legion samobójców. Najnowszy film DC Extended Universe to w zasadzie samotna wycieczka Harley Quinn, z tytułowym zespołem tworzącym się w tle jej niechronologicznego zerwania z Jokerem. Zasadniczo jest to film o złoczyńcach, który spycha bohaterów na dalszy plan.

Złoczyńcy zawsze byli istotną częścią adaptacji DC Comics, zwłaszcza tych, które pociągały za sobą ich dumę i radość. Batmana 1966 rozkoszował się obrotowymi drzwiami, w których aktorzy wbijali się w niego, a era Burtona / Schumachera dała Jackowi Nicholsonowi i Arnoldowi Schwarzeneggerowi najwyższe noty powyżej ich Bruce'a Waynesa. To było jak Joker że Heath Ledger zdobył jedynego dotychczas aktorskiego Oscara w gatunku superbohaterów (w oczekiwaniu na wygraną Joaquina Phoenixa za tę samą rolę w Żartowniś na 92. Oscarach). I odwrotnie, jednym z głównych punktów spornych w pojawieniu się MCU był brak naprawdę wpływowych złoczyńców. Jeśli DC miał niekwestionowaną przewagę, to byli to źli.

Oczywiście, to tylko kwestia czasu, zanim DC Films wkroczy na całość i nakręci film o złoczyńcach. Ten film był Legion samobójców, adaptacja komiksów, które siłą zjednoczyły złoczyńców (głównie z Galeria łotra Batmana) wobec jakiegoś większego zagrożenia. Chociaż odniósł sukces finansowy (i nagrody), istnieje z w większości nadszarpniętą spuścizną.

Teraz, cztery lata później, DC dotrzymało tej obietnicy. Żartowniś, samodzielna historia pochodzenia postaci, przekroczyła swoją pozycję jako adaptacja komiksu, aby stać się nagrodami najbardziej dzielący sezon i osiągający ponad 1 miliard dolarów brutto w kasie na całym świecie, pierwszy w kategorii R-rated film. I teraz Ptaki drapieżne kontynuuje podróż wyróżniającej się postaci z Legion samobójców, w procesie pokazującym, jak zrobić to dobrze.

Kim w ogóle próbował być oddział samobójców?

Zanim przyjrzymy się jak Ptaki drapieżne ewoluował, należy cofnąć się o krok i ocenić, co Legion samobójców próbował być. I tak jak Pochodzenie Jokera, odpowiedź jest wielokrotnego wyboru.

Film Davida Ayera powstał jako część rozwijającego się DCEU, wypuszczając jako trzeci wpis franczyzy prowadzonej przez Zacka Snydera po Człowiek ze stali oraz Batman v Superman: Świt sprawiedliwości. W tym momencie w DC panował nastrój mrocznego realizmu, a początkowa obietnica dla Legion samobójców czegoś bardzo podobnego do Snyderverse: tak szorstkiego i brudnego jak Superman, może nie do końca na tym samym poziomie rozmyślania. Ale oficjalne zwiastuny (w przeciwieństwie do SDCC First Look, które ukazało się w Internecie dopiero po wyciekach Hall H) zmieniły bieg, z neonowym materiałem filmowym skrupulatnie edytowanym Królowa pompuje Bohemian Rhapsody i szalejący Ballroom Blitz Sweeta.

Skończony film bez ogródek odzwierciedlał konflikt tożsamości marketingu, z pospiesznie rozdzielonymi między dwoma stylami – i to nie przez przypadek. Jak powoli ujawniały raporty handlowe, niezwykle pozytywna reakcja na naczepy (w przeciwieństwie do bardzo dzielące uwolnienie Batman v Superman: Świt sprawiedliwości w marcu) doprowadził do Warner Bros. oferując Trailer Park możliwość zapewnienia pełnej edycji filmu bardziej zgodnego ze stylem marketingowym niż to, nad czym obecnie pracuje reżyser. Rezultatem był film, który miał być jedną rzeczą, zmodernizowany po kilku powtórkach i okrutnej edycji w coś zupełnie innego.

Nie jest jasne, w jakim stopniu film Ayera był lub nie miał być mieszanką tonalną, ale narracja zwiastuna wyjaśnia, co Warner Bros. chciał, gdy spadł w sierpniu 2016 r. Chcieli mieć szaloną, komercyjną, pop-punkową wrażliwość… strażnicy Galaktyki z dodatkową krawędzią, aby jeszcze bardziej się wyróżniać. Sztuczka polegała na tym, aby wziąć zespół nieprzyjemnych postaci drugoplanowych i zamienić je we własne ikony porównywalne z Rocketem lub Grootem. Niestety zostało to zredukowane do agresywnej kłótni i współczucia na poziomie powierzchni.

Nie chodziło tylko o to, by widzowie mogli zachwycić się tym jednym filmem. Co Legion samobójców miał ostatecznie doprowadzić do ekspansji wszechświata: spin-offów, sequeli i innych modnych haseł studyjnych. Przed premierą i po premierze solowe filmy dla takich jak Deadshot Willa Smitha, Jai Courtney Bumerang i grillowany Joker Jareda Leto były podobno we wczesnej fazie rozwoju. DC wiedziało, że złoczyńcy są ich najsilniejszym atutem – zwłaszcza, że ​​w tym momencie Liga Sprawiedliwości rozpoczynała własną, rujnującą filmy modernizację – i zamierzali pójść na całość. Problemem były oczywiście słabe fundamenty.

Birds of Prey to sequel samobójców... I odrzucenie

Co prowadzi nas do Ptaki drapieżne. Zasadniczo jest to Legion samobójców spinoff dla Harley Quinn. Historia zaczyna się tam, gdzie zakończył się ostatni film z jej rozstaniem z panem J., tworzy wiele podziękowania dla znaczenia jej czasu w grupie zadaniowej X, a nawet wspominają o kilku kluczowi gracze.

Jednak jest to również twarde odrzucenie tego, co zrobił ten film. gangster Jared Leto Joker zostaje zastąpiony z ogólną kreskówką bardziej zgodną z Batman: serial animowany projekt i zasłonięty stand-in, pozostawiając go bardzo otwarty na proste przekształcenie w przyszłym filmie. Co bardziej uderzające, cała podróż Harley Quinn i reszty Ptaków obala ich status pomocników, cała ich postać jest zdefiniowana przez ich relacje z mężczyznami, co z kolei wiąże się z samym statusem tego filmu jako odkręcić.

To imponująca równowaga. Ptaki drapieżne kończy się uczuciem, że jest spójną częścią DCEU, jak pierwotnie zdefiniowano, ale jest całkowicie do tego niezobowiązana; zręczna równowaga narracyjna, która może uspokoić wszystkie strony fandomu, nie szkodząc filmowi. W przeciwieństwie do agresywnej korekty kursu Liga Sprawiedliwych lub Gwiezdne wojny: Skywalker narodziny (które spędzili więcej czasu nie będąc ich poprzednikami, niż definiując własną historię) lub nadmiernie winni dług wobec oryginału, jak w przypadku Solo: Gwiezdne wojny – historie lub Obecność's Annabelle oraz Zakonnica, to niestety rzadkie osiągnięcie.

Birds of Prey kończy misję oddziału samobójców cztery lata później

W takich warunkach Legion samobójców interesujące połączenia w Ptaki drapieżne są mniej wspólnym zaangażowaniem wszechświata, a bardziej wspólnymi celami. Film Cathy Yan to ugruntowana, ale pełna życia prezentacja Gotham, w której walczą kolorowe, odtworzone na nowo postaci z komiksów przez świat do specjalnie opracowanej popowej ścieżki dźwiękowej, ostatecznie mając nadzieję na przeskok w różnorodnej, jeszcze nie zdefiniowanej historii wskazówki. I w przeciwieństwie do tego, co było wcześniej, przybija to.

Wiele z sukcesu koncentruje się na Harley Quinn. Margot Robbie była wyjątkowa w Legion samobójców, ale został uduszony przez bałagan Leto Jokera i niezdefiniowaną dynamikę zespołu. Czyni ją liderem Ptaki drapieżne film może nie jest komiczny (i daje Oracle naprawdę krótki dystans), ale pozwala na jasne główny nacisk, który daje silną linię i ugruntowanie niezliczonych relacji w ensemble. Cele i osobowość są jasne, a każda interakcja z nimi gra, a nie restrykcyjna konfiguracja. Można sobie wyobrazić, że istnieje Drapieżne ptaki 2 który wykorzystuje Huntress, Black Canary i Renee Montoya w przygodzie, która omija Harley Quinn dla Batgirl lub innej ikony.

Jest nawet przesadny złoczyńca, który idealnie pasuje. Ponownie wyobrażając sobie Clown Prince of Crime jako grillowanego gangstera, Legion samobójców rzucił Jokera jako dziką kartę w filmie, ale pomimo wyeksponowania w marketingu i mnóstwa metody aktorskie horrory o Jared Leto w handlu rola została ostatecznie przycięta do kamei napędzanej Harleyem Quinnem, co sprawiło, że występ poza typem był jeszcze bardziej frustrujący. Jest zaskakujące podobieństwo do obozu Roman Silonis Ewana McGregora, spodziewaj się, że będąc głównym antagonistą, jest w stanie powiązać całą historię (co jest wyraźnym kontrastem do ograniczonego związku Enchantress z Suicide Squad poza Rick Flag).

To z kolei umożliwia ostrożny balans tonalny. Ptaki drapieżne jest zabawny i lekceważący, ale dokładnie wie, kiedy być szczerym, a kiedy zwiększyć zagrożenie. Jest stale świadomy tego, kim chce być, traktując siebie tylko tak poważnie, jak to konieczne. Yan może sprawić, że Harley Quinn będzie mrugać do kamery lub pokazać zniszczenie w zwolnionym tempie pysznego śniadania kanapkę, a następnie wkrocz w emocjonalne rytmy dotyczące radzenia sobie z traumą lub nagłym dreszczem Dinah Lance, używając Płacz kanaryjski. Fantazja i rzeczywistość, dramat i komedia – wszystko, co frustrowało Legion samobójców czuje się celowo i wyraźnie w Ptaki drapieżne.

Birds of Prey pokazuje, jak zmieniły się filmy DC od 2016 roku

Jakość filmu to tylko połowa pakietu. Wola Ptaki drapieżne prowadzić do sub-franczyzy Legion samobójców wędkował? A odpowiedź na to pytanie jest kluczem.

Sam w sobie jest potencjał. Ptaki drapieżneprojekcje kasowe powoli wiją się w górę i mają niższy budżet, co sprawia, że ​​ostateczny sukces jest uczciwym zamkiem. Harley Quinn Margot Robbie jest jednym z wielu doskonałych castingów DCEU, a pytanie nie brzmi, czy wróci (jest już potwierdzona Oddział samobójców w 2021 r.), ale który tytuł franczyzy będzie prowadzić w następnej kolejności (Syreny Gotham City, Drapieżne ptaki 2 lub film solowy są możliwe). Pozostała część zespołu ma wystarczająco dużo entuzjazmu, aby rozbudować ten zakątek Gotham na swój własny temat.

Ale tak naprawdę to, co dalej, nie zależy od Ptaki drapieżne. Żartowniś jest już wielkim hitem, w przyszłym roku zobaczymy miękki restart Jamesa Gunna Oddział samobójców zastosuj podejście Srebrnego Wieku, 2021 kończy się Dwayne Johnson w końcu zostaje Czarnym Adamem, oraz Aquaman's The Trench są gotowe do spinoff zabarwione horrorem. Przyszłość DC jako złoczyńca, ten wrodzony ideał Legion samobójców, już tu jest. I to naprawdę pozwoliło Ptaki drapieżne dostarczyć.

Wczesny DCEU został przyćmiony przez poczucie, że Warner Bros. musiałem dogonić Marvela i jedno i drugie Batman kontra Superman oraz Legion samobójców byli wypełnieni kanonicznymi rozważaniami i kontynuacją, w przekonaniu, że zbudują one połączenie publiczności z punktem, w którym zaciążyli na historii; to nie była zasadnicza wada żadnego z filmów, ale sprawiły, że ich porażka była jeszcze bardziej sejsmiczna. Od tego czasu, filmy DC, które osiągają najlepsze wyniki, to te, które nie mają na swoich barkach ciężaru największej serii studia: Cudowna kobieta, Aquaman oraz Shazamie! były pozornie samodzielne, a zatem działały w jaśniejszy, bardziej skoncentrowany sposób. Ptaki drapieżne dołącza do tych szeregów, trafiając w cel Legion samobójców brakowało jej z racji bycia sobą.

Disney opóźnia 5 dat premier MCU, usuwa 2 filmy Marvela z Slate

O autorze