Dlaczego Wolfman był jedynym dobrym filmem o uniwersalnych potworach z 2010 roku?

Próba Universalu ponownego uruchomienia swoich klasycznych potworów dla wspólnego Dark Universe była bombami kasowymi i krytycznymi porażkami; Wilkołak nie różnił się pod tym względem, ale zdecydowanie jest najlepszym z najgorszych.

2010 Wilkołak, wyreżyserowany przez Joe Johnstona, w którym wystąpił legendarny Anthony Hopkins, Emily Blunt i Benicio del Toro jako tytułowy wilkołak, Lawrence Talbot. Mroczna, klimatyczna sceneria była z pewnością bardziej przerażająca niż inne przeróbki z tej samej epoki, takie jak Aaron Eckhart pod wodzą ja, Frankenstein i pełen akcji Mumia, z Tomem Cruisem na czele w całości, Niewykonalna misja postać bohatera. Wilkołak miał poczuć się jak legenda i mroczna tradycja ludowa o tragicznej bestii — człowieku, przeklętym jako potwór.

Wiele filmów o Mrocznym Wszechświecie pod koniec 2000 roku – a nawet wcześniej z Mumia filmy, które postawiły Brendana Frasiera na czele - do każdego obrazu dołączono obiecujący talent. Nazwiska takie jak Yvonne Strahovski, Eckhart i 

Legion samobójców's Jai Courtney zaokrąglony ja, Frankenstein; Drakula nieopowiedziana na czele umieścić Luke'a Evansa i Dominica Coopera; mówiono, że inne filmy to Angelina Jolie, Russell Crowe i Próba Johnny'ego Deppa Niewidzialny mężczyzna. Universal zainwestował dużo czasu i pieniędzy w tworzenie tych filmów, celowo wybierając każdy element produkcji, od talentu po ekipę. Wilkołak udało mu się wyprzedzić resztę, mimo że cierpiał z powodu tych samych przeładowanych CGI, nadmiernie stylizowanych i pełnych akcji sekwencji, które ostatecznie ściągnęły na dół dobry film o potworach. To powiedziawszy, dobre cechy sprawiają, że warto go oglądać w sekcji i pomagają wzmocnić jego status jako najlepszy z grupy, chociaż konkurencja nie jest tak ciasna.

Poza imponującym talentem przypisanym do Wilkołak przed kamerą do projektu dołączył legendarny wizażysta Rick Baker, tworząc przerażające oblicze łubinu, które było idealną mieszanką człowieka i potwora do filmu. Baker nie jest obcy wilkołakom, ponieważ pracował nad dwoma najbardziej znanymi do tej pory — Amerykański wilkołak w Londynie oraz Wycie. Wielu fanów horrorów uważa efekty stworzeń – w szczególności sceny transformacji wilkołaków – w Amerykański wilkołak w Londynie być punktem odniesienia dla filmów o wilkołakach, nawet do dziś. Chociaż niektórzy mogą powiedzieć, że CGI zostało użyte w Wilkołak rozwodnił niektóre prace protetyczne Bakera, jego obecność i pasja są nadal odczuwalne tam, gdzie to się liczy. Makijaż Bakera z Davem Elseyem był właściwie jednym z niewielu aspektów filmu, który otrzymał jakiekolwiek uznanie krytyków i przyniósł do domu Oscara za najlepszą makijaż podczas 83. rozdania Oscarów.

Wilkołak położył również nacisk na szczegóły, z wielką pracą wchodząc w nawet najmniejsze obszary filmu, takie jak kultowe wycie potwora. Niektóre inspiracje, które zostały przytoczone przy wycie The Wolfman, to między innymi wyraźne wokale gwiazd rocka Gene Simmonsa i Davida Lee Rotha. Del Toro, Hopkins i Blunt robią wszystko, co w ich mocy, tworząc scenariusz, który później został w pełni opracowany ze wzbogaconymi szczegółami i bardziej istotnymi elementami fabuły w Wilkołakwydłużony krój. Estetyka Wilkołak wyczarować to samo, co bardziej współczesne podejście do klasycznej literatury gotyckiej i opowieści z tej epoki, takie jak przebojowy serial Showtime, grosz straszny, który przybrał również postać Wilkołaka.

Ostatecznie film cierpiał z powodu tego, że studio chciało stworzyć bardziej usprawniony, pełen akcji film o potworach, a nie wolno spalający się, skoncentrowany, naprawdę przerażający film. To ostatnie było czym Wilkołak Czasami czułem się tak, jakby chciał, a potem po prostu chybił celu. Pomimo aktorstwa, designu i talentu, które przyczyniły się i pracowały razem, aby stworzyć wysokiej jakości remake Wilkołak, cierpi najbardziej z tych samych powodów, co inni — był zbyt schematyczny, przewidywalny i przykuty do niewłaściwego pudełka: a mianowicie Nieudana próba Universalu w Dark Universe.

Gra w kalmary: Jun-ho wciąż żyje — wyjaśnienie teorii

O autorze