Objaśnienie zakończenia Boogie Nights

Noce taneczne to uznany przez krytyków dramat opisujący życie w przemyśle pornograficznym, ale jak to wszystko się skończyło? Film przedstawiający karierę fikcyjnej gwiazdy filmów dla dorosłych, Dirka Digglera, umocnił kwalifikacje gwiazdy Marka Wahlberga jako poważnego aktora dramatycznego. Był to również dopiero drugi film reżyserski Paula Thomasa Andersona, który od tego czasu ugruntował swoją pozycję jednego z najlepszych współczesnych filmowców.

Historia zaczyna się w 1977 roku, przedstawiając Dirka jako wyrzutka z liceum, Eddiego Adamsa, który ucieka z domu, by dołączyć do reżysera filmów dla dorosłych Jacka Hornera (Burt Reynolds) i jego ekipy. Andersona Noce taneczne przedstawia życie różnych odmieńców, w tym bardziej doświadczonych aktorów porno Amber Waves (Julianne Moore), „Rollergirl” (Heather Graham), Reed Rothchild (John C. Reilly) i Buck Swope (Don Cheadle). W kulminacyjnym momencie filmu zespół zmagał się z poruszaniem się po oszałamiającym świecie amoralnego nadmiaru, w tym bogactwa, narkomanii i prostytucji. Gwiazda Dirka osłabła, pozostawiając go w tragicznej sytuacji.

Jednak mimo całego swojego prowokacyjnego hedonizmu, Noce taneczne jest pełen serca. Tragiczna historia Dirka zatacza koło, a tylko kilku jego przyjaciołom udaje się polepszyć swoje życie. Film jest fascynującym studium kapryśnej natury sławy i kultury, która chętnie zostawia za sobą tych, którzy się nie adaptują. Jednak w istocie jest to historia dysfunkcyjnej rodziny która widzi siebie nawzajem takimi, jakimi naprawdę są pod tak zwanym przepychem.

Zakończenie Boogie Nights Dirka Digglera (Czy to trwa?)

Upadek Dirka sprowadza go z powrotem do miejsca, w którym zaczął. Po ucieczce swojej emocjonalnie znęcającej się matki, która wielokrotnie do niego dzwoniła „głupi” i „nieudacznik”, stworzył nowe życie w branży porno, której bronił Jack. Jednak wciąż był zagubionym dzieckiem, łatwo sprowadzanym na manowce. Sukces doprowadził do ogromnego ego i uzależnienia od narkotyków i został zwolniony przez Jacka. Po nieudanej próbie rozpoczęcia kariery muzycznej Dirk zostaje pobity podczas prostytucji i prawie zostaje zabity podczas nieudanej transakcji narkotykowej, co skłania go do powrotu do Jacka i błagania przebaczenie. Noce taneczneScena pojednania jest świadectwem Talent Marka Wahlberga, z miękkim, drżącym głosem Dirka i wiercącym się, przedstawia obraz małego chłopca desperacko poszukującego akceptacji.

Jack wita Dirka z otwartymi ramionami, ale jego powrót do branży sugeruje, że jego przeznaczeniem jest powtórzenie tych samych błędów. Od płaczu na kolanach Amber do recytowania kwestii z wymuszonym stoicyzmem przed lustrem – powtórzenie Roberta DeNiro w WściekłyByk - Dirk znów daje przedstawienie. Jego powtarzane zdanie „jestem gwiazdą” mówi, że łudzi się w nadziei powrotu na wczesne wyżyny swojego sukcesu. Ponowne połączenie z Jackiem jest rozwiązaniem krótkoterminowym i sprowadza go z powrotem do miejsca, w którym zaczęło się uzależnienie od narkotyków Dirka. Biorąc pod uwagę jego prawdziwą inspirację, John Holmes, nadal walczył z narkotykami, zanim zmarł na AIDS w wieku 43 lat, jest mało prawdopodobne Noce taneczne oferuje lepszą przyszłość dla Dirka.

Co się dzieje z innymi głównymi postaciami Boogie Nights

Burta Reynoldsa Jack Horner uważał się za autora „egzotyczne zdjęcia”, ale ostatecznie wydaje tanie kasety wideo, aby utrzymać swój biznes na powierzchni. Czasy się zmieniają, Jack przełyka swoją dumę i zgadza się wyprodukować filmy niespełniające norm dla Floyda Gondolli (Philip Baker Hall). Światło znika z jego oczu, gdy akceptuje swoją sytuację, wstydliwie przechodząc przez magazyn, w którym znajdują się niezliczone filmy. Jack naprawdę uważał się za filmowca, dlatego widok go sprzedającego się budzi współczucie dla człowieka, który stracił wiarę w swoją pracę. Ostatecznie jest liderem Noce taneczne” dziwaczną grupę i zmusza się do pchania się do przodu dla ich dobra. Tymczasem Amber przegrała walkę o opiekę ze swoim byłym mężem. Uznana za matkę niezdolną do pracy ze względu na swój zawód i zażywanie narkotyków, po prostu nadal pracuje dla Jacka i opiekuje się swoimi kolegami.

Heather Graham Rollergirl nie próbuje odejść z branży. Po wstrząsającej sekwencji, w której jest lekceważona przez byłego koleżankę z klasy, zabraną do amatorskiej sesji zdjęciowej, próbuje udowodnić swoją wartość, wracając do edukacji. Nadal mieszka w domu Jacka, ostatnio widziana w Noce taneczne błogo słuchając muzyki, gdy zachęca ją do posprzątania swojego pokoju. Reed również pozostaje blisko z grupą, z wyjątkiem tego, że rozgałęził się, aby wykonać magiczny akt w klubie ze striptizem. Buck otrzymuje jaśniejszą przyszłość, choć wyraźnie związaną z ciemnością. Jego żona i koleżanka z gwiazd porno, Jessie St. Vincent (Melora Walters), rodzi dziecko, a on w końcu otwiera swój sklep ze sprzętem stereo, ale zapłacił za to krwawymi pieniędzmi z napadu. On i jego rodzina nadal spotykają się z innymi, sprawiając wrażenie, że nie w pełni opuścili branżę,

Czy Boogie Nights mają szczęśliwe zakończenie?

W towarzystwie doskonałego wykorzystania „Bóg tylko wie” The Beach Boys i przesiąkniętych słońcem miejscach LA, Noce taneczne zakończenie wydaje się zwodniczo obiecujące. Zespół sprawia wrażenie, jakby byli w innym momencie swojego życia, ale w rzeczywistości nic się nie zmieniło. Przyszłość Bucka wydaje się najbardziej obiecująca, ale nie osiągnął on uczciwie swojego celu. Teraz jest także ojcem, trudno nie zastanawiać się, czy jego działania nie zagroziły jakiemukolwiek przyszłemu szczęściu. Reszta postaci pozostaje uwięziona w tej samej sytuacji.

Anderson zamyka ujęcie śledzące przedstawiające Jacka poruszającego się po swoim domu, witającego wszystkich swoich przyjaciół i kolegów, ponownie w rzekomym bezpieczeństwie ich patriarchy. Jednak ich obecność sugeruje, że może to być najlepsze, na co mogą liczyć. Dirk jest zdesperowany, by po prostu wznowić swoją starą karierę i nie brać narkotyków. Amber wraca do sytuacji, w której gwiazda straciła swoją rodzinę. W korytarzu wisi obraz Billa (Williama H. Macy), którzy wcześniej w filmie popełnili morderstwo-samobójstwo, jako stałe przypomnienie tragedii, która ich spotkała. Udają, że są szczęśliwi, ale w rzeczywistości wszyscy są nieszczęśliwi. Sam Anderson wyraził rozczarowanie każdym, że zakończenie jest optymistyczne, wymowny IndieWire, “Wszyscy są dokładnie tymi samymi ludźmi, co na początku filmu”.

Boogie Nights opowiada historię o sławie, latach 80. i przemyśle pornograficznym

Film Andersona to klasyczna opowieść o wzroście i upadku sławy, aczkolwiek ma swój własny pokręcony obrót. Publiczność jest świadkiem imprez i ekscesów oczami naiwnego Dirka. Na początku jest daleki od niewinności Noce taneczne, ale jego grzeczna nerwowość znakomicie oddaje ideę dziecka, które po raz pierwszy styka się z wolnością i niebezpieczeństwami świata dorosłych. Odnosi natychmiastowy sukces, a bogactwo prowadzi do narkotyków, które powodują jego upadek. Dirk wpada w pułapkę wiary we własny szum, gdy jest obsypany niesłusznymi pochwałami.

Począwszy od ery disco lat 70., Paula Thomasa Andersona Noce taneczne pokazuje beztroską postawę nieustannych imprez i ujmuje rzekome wyzwolenie seksualne tego okresu. Branża prezentowała się w aurze niskobudżetowego hollywoodzkiego szyku, a Jack wierzył, że widzowie uznali jego filmy za atrakcyjne dla historii. Dirk i Buck przekonali się, że są prawdziwymi aktorami i bardzo dbali o tworzenie fikcyjnych postaci, aby przyciągnąć uwagę ludzi. To jednak tylko złudzenia, bo błoga ignorancja ustępuje miejsca samozniszczeniu. Lata osiemdziesiąte są powszechnie znane z nadmiaru – zwłaszcza narkotyków – odzwierciedlonego w postaci ulegających przywarom bohaterów filmu. Widzowie stracili również zainteresowanie kinami dla dorosłych, preferując szybkie dreszcze wideo. Lata 80. przywoływały bardziej konserwatywne podejście, co ilustruje portret Prezydent Ronald Reagan wisi na ścianie podczas rozprawy sądowej Amber. Grupa walczyła o przystosowanie się do świata, który nie ubóstwiał już ich zachowania.

Wyjaśnienie prawdziwego znaczenia Boogie Nights

W jego sercu Noce taneczne dotyczy rodziny. Anderson jest wyraźnie zafascynowany branżą, ale film by się rozpadł, gdyby nie emocjonalna historia odmieńców potrzebujących miejsca, do którego mógłby przynależeć. Dirk pragnie wspierającej rodziny, a Jack zastąpi swojego dalekiego ojca, który naprawdę dba o dobro Dirka. Mimo wspólnych występów w filmach, Amber jest dla Dirka perwersyjną postacią matki. Podziwia młodego wykonawcę, ale też wprowadziła go w narkotyki, przyczyniając się do jego upadku. Rodzina zastępcza Dirka jest zdecydowanie pomocna, ale nadal zapewnia więcej pocieszenia, niż kiedykolwiek otrzymał od swoich rodziców.

Za udział Amber w Noce taneczne, potrzebuje, aby młodzi wykonawcy czuli się jak matka. Dirk i Rollergirl są zamiennikami jej dziecka, a ona troszczy się o nie w jedyny sposób, w jaki potrafi – kształtując je na swój własny wizerunek i wspierając ich kariery. Nie jest w stanie pojąć, jak uzależnienie od narkotyków wpłynęło na jej życie, postanawiając zamiast tego zanurzyć się w wypaczonej fantazji. Mieszka z Jackiem i przyjęli Rollergirl i Dirka jako adopcyjnych rodziców, którzy myślą, że mogą zaoferować swoim wykonawcom miłość, której nie otrzymują w świecie zewnętrznym.

Film mógłby z łatwością rozwodzić się nad bezsensownością życia bohaterów, gdyby nie głębokie współczucie Andersona dla grupy ludzi potrzebujących akceptacji. Żyjąc taką amoralną egzystencją, lgną do siebie, aby mieć poczucie, że w ogóle mają jakiś cel, i taki jest blask Noce taneczne.

Disney opóźnia 5 dat premier MCU, usuwa 2 filmy Marvela z Slate

O autorze