9 najzabawniejszych scen z Boardwalk Empire

Ostrzeżenie o treści: ten artykuł zawiera odniesienia do morderstwa i przemocy

zakazane imperiumznany jest z tego, że jest poważnym dramatem z epoki o Prohibition Era Atlantic City i wybitnymi postaciami, które ukształtowały go poprzez bootlegging. Pomimo napiętych kontaktów na zapleczu, rodzinnej wrogości i szerzącej się przemocy nieodłącznie związanej z przemytem alkoholu przez Stany Zjednoczone, w całej serii jest podszyty czarny humor.

Niezależnie od tego, czy pochodzi z zabawnych mądrych facetów, takich jak Al Capone, śmiertelnego poczucia humoru Nucky Thompson, emocjonalnych wybuchów Gypa Rosettiego, czy nawet dziwna trajektoria podróży agenta Nelsona Van Aldena od agenta prohibicji do sprzedawcy żelaza, żarty są tak powszechne jak alkohol i kule.

9 Eddie opisuje dziedzictwo Nucky Thompson

Lojalność trudno znaleźć wśród przestępczego podziemia Atlantic City, ale Nucky wie, że Eddie jest prawdziwym przyjacielem, który zobowiązał się służyć Nucky'emu i jego rodzinie bez względu na koszty. Eddie traktuje swoją rolę niezwykle poważnie, co nieumyślnie prowadzi do zabawnych rozmów między nim a pracodawcą. W pewnym momencie, podczas przejażdżki, Nucky pamiętnie pyta Eddiego o opinię na temat jego charakteru, wpływów i wkładu w miasto. Nie tracąc rytmu, jego lokaj dramatycznie włóczy się dalej.

Podczas gdy Eddie jest zajęty wychwalaniem, że jego pracodawcę można „znaleźć na niebie i morzu” i „snach dzieci”, scena urywa się na wyraźnie zdezorientowanej twarzy Nucky'ego. Poruszający monolog w kontraście do surowego milczenia Nucky'ego jest wystarczająco zabawny, a jednocześnie, jak na ironię, odsłania zakazane imperium fani, że Nucky nie uważa, że ​​jest w połowie geniuszem jego pracownik.

8 Nucky występuje na przyjęciu urodzinowym Emily

Z jego gwałtownymi waśniami o murawę, zakazane imperium to jeden z najbardziej makabrycznych programów w telewizji, ale przemytnicy nadal muszą organizować przyjęcia urodzinowe dla swoich dzieci. Po niedawnym ataku Gypa Rosettiego, Nucky jest w stanie dotrzymać swoich rodzinnych zobowiązań, pomagając córce w świętowaniu jej urodzin. Jednak romans staje się bardziej stonowany, niż ktokolwiek by chciał.

W nieoczekiwanym pokazie fantazji Nucky próbuje ożywić nastrój i rozśmieszyć Emily podczas występu. Jest to nie tylko zabawna scena, ale także pokazuje inną stronę postaci Nucky'ego, która zwiększa jego głębię.

7 Kiedy Eddie Sasses Nucky nad Bourbon

Do czasu rozpoczęcia drugiego sezonu nawet Eddie – pod każdym względem fan numer jeden Nuckiego – zaczyna być mniej pochlebny wobec swojego pracodawcy. Ich związek toczy się w wygodnym rytmie, naznaczonym napadami lekkiego antagonizmu, czego dowodem jest pewnego wieczoru, gdy Nucky szorstko pyta Eddiego, dlaczego jego karafka po bourbonie jest pusta.

– Ktoś to wypił. Eddie wskazuje sprytnie, na co Nucky pyta: „Jesteś teraz mądry?” Fani wiedzą, że tylko ktoś taki jak Eddie mógł ujść na sucho z sassingiem Nucky Thompson i żyć, ale nawet on wie lepiej, żeby nie oskarżać go wprost o pobłażanie sobie, co sprawia, że ​​jego sardoniczna obserwacja jest bardzo żartobliwa.

6 Kiedy Gyp piecze wszystkich w sylwestra

W sezonie 3, pod presją swoich przyjaciół z polityki, Nucky musi przekazać wiadomość na intymnej imprezie sylwestrowej swojej firmy współpracowników, że będzie sprzedawał wyłącznie Arnoldowi Rothsteinowi i że każdy, kto chce kupić alkohol, będzie musiał przejść przez jego. To bardzo denerwuje Gypa Rosettiego, który chciał zawrzeć umowę na 500 skrzynek rumu.

Nie mogąc się powstrzymać, Gyp rozpoczyna zabawną pieczeń wszystkich przy stole, mimo że wszyscy otrzymali te same złe wieści. Wśród kolorowych obelg, które rzuca, nazywa Nuckiego „pałeczkiem chlebowym w muszce”. Ponieważ każdy inny członek kadry jest taki… opanowani i opanowani fani z radością czekali na jedną z niesławnych tyrad Gypa, ponieważ prawie zawsze przynosiły niezręczny humor napięta sytuacja.

5 Kiedy Jimmy wysyła Mickeya przez balkon

Po spędzeniu młodego przestępczego życia w cieniu postaci, takich jak Nucky Thompson, Jimmy próbuje iść własną drogą. Nie spłacając swoich zobowiązań wobec uznanych weteranów, takich jak Manny Horvitz, ryzykuje rozgniewanie potencjalnych sojuszników. Kiedy Eli próbuje ostrzec Jimmy'ego przed Nuckym, porzuca go, a kiedy Mickey próbuje go ostrzec przed Mannym, robi coś jeszcze gorszego.

Ledwie Mickey poskarżył się, że Jimmy zlekceważył Manny'ego, Jimmy chwyta Mickeya za kark i rzuca go przez balkon, by wylądować u stóp Manny'ego. Z każdą inną postacią byłaby to gwałtowna i szokująca scena. Jednakże, ponieważ Mickey jest komiczną ulgą i zarządza zdezorientowanym „Hej!” tak jak płynie przez reling, staje się slapstickowym kneblem, który ma wywołać podniecenie publiczności, a nie westchnienie.

4 Al Capone żartuje ze swoimi przyjaciółmi

Kiedy Al Capone zaczyna serial, pracuje dla Johnny'ego Torrio w ramach operacji bootleggingu w Chicago. W końcu rozgałęzia się i rozpoczyna własne, bardzo lukratywne przedsięwzięcie. Capone zachowuje swoją dowcipną osobowość, a także odznakę z całego życia, która sprawiała mu lekceważenie, zapewniając, że jego nastrój szybko zmieni się z biesiadnego na złowrogi po kropli ani grosza.

Kiedy zaczyna wpadać w paranoję, że jego operacja jest infiltrowana przez federalnych, zakazane imperium fani widzą, jak Al Capone spędza wiele swoich najlepszych chwil używanie humoru, aby rozproszyć sytuację. Ale w chwili, gdy jeden z jego chłopców przyłącza się do swoich własnych żartów, Capone nagle staje się śmiertelnie poważny. Capone postanawia z nim zadzierać, podczas gdy widzowie nie wiedzą, czy się wzdrygnąć, śmiać, czy też przemyśleć żart ze swojego szefa.

3 Kiedy Van Alden i Eli kradną pieniądze od Al Capone

Losowo nakreślone narracje z sezonu 5 są częściowo zakotwiczone przez jedną podstawową fabułę; były agent prohibicji Nelson Van Alden współpracujący z byłym przemytnikiem Eli Thompsonem. Para jest razem jako część kadry Ala Capone, ale w końcu próbują ukraść mu pieniądze.

Praca idzie strasznie źle pomimo ich najlepszych wysiłków, w tym bałaganu w strzelaninie i przyciągającej uwagę ucieczce, co prowadzi do jedna z najbardziej pamiętnych linii w zakazane imperium z Van Alden: „Dlaczego zawsze musi to być pandemonium?!” Czy to wewnętrznie z jego własnym kodeksem moralnym, czy… w sensie zewnętrznym, namacalnym rzadko zdarza się chwila spokoju dla skonfliktowanych agent, który stał się egzekutorem mafii.

2 Van Alden i Eli jadą windą

Ze względu na swoją szczególną naturę jako byłego agenta ds. Zakazu, Van Alden nigdy nie przestaje być obserwatorem nawet najdrobniejszych szczegółów. Jest to pokazane w scenie, w której on i Eli są w windzie, gdzie obaj zostali przydzieleni do wspólnej pracy, a Van Alden kwestionuje higienę Eli.

Jeżdżą razem w milczeniu, aż Van Alden od niechcenia mówi do Eliego: „Przy okazji śmierdzisz. Z moczu. Eli był już w drodze na… jeden z najbardziej rozczarowujących kończy się zakazane imperium, po tym, jak wypadł z łask w Atlantic City i stracił rodzinę. Chicago jest jego ostatnią nadzieją, więc uwaga Van Aldena wydaje się być obrazą dla kontuzji, ale fani nie mogą powstrzymać się od śmiechu z przypadkowości sceny.

1 Kiedy Remus próbuje uciec

Przemytnik i spekulant z Cincinnati, który ma brud na wszystkich, Remus nie różni się zbytnio od swoich wielkomiejskich rówieśników - poza tym, że przemawia w trzeciej osobie. Śmiertelny sposób, w jaki odnosi się do siebie, dodaje humoru każdej scenie, w której się znajduje, zwłaszcza w połączeniu z odrobiną slapstickowej fizyczności.

Kiedy agenci federalni w końcu przychodzą go aresztować w trzecim sezonie, wysyła ich w pościg, biegając po śliskich marmurowych podłogach w szlafroku. W końcu zostaje zatrzymany po wykonaniu skomplikowanego slajdu ze skórką od banana, cały czas krzycząc: „Remus nie zostanie aresztowany!” Fani nie mogli powstrzymać się od chichotu na wybitnego członka podziemia Cincinnati, który został zredukowany do takiego infantylnego zachowania – zwłaszcza, że ​​większość jego konfrontacji kończy się strzelaniną.

NastępnySupernatural: 10 niepopularnych opinii na temat Sama Winchestera (według Reddita)

O autorze