Wyjaśnienie zakończenia Little Women 2019: Dlaczego wielka zmiana jest niesamowita

Grety Gerwig nowa adaptacja Małe kobietyLouisa May Alcott zwróciła uwagę zarówno fanów, jak i krytyków, w dużej mierze ze względu na sposób, w jaki rozbija klasyczną powieść przed ponownym złożeniem jej na nowe i interesujące sposoby. Na przykład, zamiast podążać liniową fabułą (jak robi to książka), film przeskakuje tam i z powrotem w mieszka czterech sióstr March - Meg, Jo, Beth i Amy - dorastających w Nowej Anglii z czasów wojny secesyjnej.

Sama Louisa May Alcott dorastała w Massachusetts w latach poprzedzających wojnę, a wiele z wątków fabularnych Małe kobiety śledzić uważnie szczegóły z życia Alcotta. Rodzina March pochodzi z Concord; Alcott wychował się w Concord. Rodzina March jest społecznie liberalna i ceni sztukę; Rodzina Alcotta była częścią ruchu transcendentalistów, utrzymując sławnych przyjaciół, takich jak Ralph Waldo Emerson i Henry David Thoreau. Rodzina March jest abolicjonistką; Rodzina Alcotta była zawiadowcami stacji kolei podziemnej. Podobieństwa trwają i trwają.

Kiedy Alcott napisał 

Małe Kobiety, pisała z własnego doświadczenia, co jest jednym z powodów, dla których te postacie rezonują z czytelnikami wtedy i teraz. Miłość Gerwig do jej materiału źródłowego jest oczywista w jej restrukturyzacji Małe kobiety. Wyraźnie splata razem życie Louisy May Alcott i Jo March, tworząc dodatkową warstwę, która znakomicie łączy się w kilku ostatnich scenach.

Małe kobiety 2019 dodaje meta narrację

Film rozpoczyna się, gdy Jo bezskutecznie podejmuje negocjacje. Twardy nowojorski wydawca o nazwisku Mr. Dashwood, grany z suchym humorem przez zdobywcę nagrody Pultizera Tracy Letts, czyta jej opowiadanie, przekreślając całe strony i sapiąc ze złości, zanim zaoferuje jej ryczałtową sumę gotówka. Jo akceptuje, szczęśliwa z powodu pieniędzy, ale niepewna swojej pracy i siebie. Pod koniec filmu Jo wraca do tego samego biura, ponownie negocjując, ale nabrała pewności siebie i bystrości, której brakowało jej na początku. Jej nowa praca, powieść osobista zatytułowana Małe kobiety, jest dobra i ona o tym wie. Nie rezygnuje z praw autorskich i udaje jej się wynegocjować wyższy procent sprzedaży książek.

Służy to jednemu z nadrzędnych tematów Gerwig - relacji między kobietami, pieniędzmi i niezależnością. Wolność ekonomiczna jest czymś, czego wszystkie marcowe dziewczyny pragną na swój własny sposób i wszystkie znajdują ją poprzez swego rodzaju poświęcenie. Dla Amy oznacza to zawarcie korzystnego małżeństwa bez względu na miłość, a dla Meg jest to dostosowanie jej oczekiwań, aby mogła być szczęśliwa z tego, co ma. Dla Jo, pisarza na wskroś, kompromis jest artystyczny. Pan Dashwood ostatecznie poddaje się warunkom Jo, ale tylko pod warunkiem, że zgodzi się ona iść dalej i poślubić głównego bohatera.

Gerwig przerywa negocjacje w biurze pana Dashwooda i kanoniczną historię Małe kobiety które widzowie obejrzeli w trakcie filmu. Jako postać Jo pędzi przez deszcz, by złapać prof. Bhaer i wyznać swoją miłość, pisarka Jo zgadza się jednocześnie napisać taki wielki romantyczny moment. Przecinając te sceny razem i tworząc metanarrację, Gerwig sugeruje, że miłość Jo do Bhaera i ich późniejsze zaręczyny są mniej romantycznym zwycięstwem, a bardziej ekonomicznym; emocjonalny punkt kulminacyjny filmu żyje nie w romansie, ale w Jo posiadanie jej własną historię.

Czym różni się zakończenie 2019 roku dla małych kobiet

W ostatnich momentach filmu Gerwig kontynuuje cięcie między książkową narracją – radosną uroczystością rodzinną w szkole Jo – a metanarracją, w której Saoirse Ronan Jo patrzy, jak drukarz pieczołowicie oprawia swoją pierwszą książkę. Nie była to jednak chwila, której doświadczyła Jo in Małe kobiety powieść, ale przez Alcott w prawdziwym życiu, która zawarła podobną umowę ze swoim wydawcą, aby poślubić Jo March, jednocześnie pozostając starą panną. W oryginalnej powieści metanarracja w ogóle nie istnieje. Chociaż Jo zaczyna pisać bardziej osobiste historie, nie napisała pełnej, osobistej powieści pod koniec książki Alcotta. Zamiast tego to Alcott mogła zobaczyć, jak jej książka pojawia się na świecie i odniosła natychmiastowy sukces, a Ronan uchwycił podekscytowanie, triumf i oczekiwanie doskonale w ostatnim ujęciu filmu, zacierając granicę między Jo March i Louisą May Alcott nawet dalej.

Ta wielka zmiana – dodanie metanarracji – wyróżnia film Gerwiga spośród wszystkich innych Małe kobiety adaptacje i jest zdecydowanie dużym odejściem od książki, która jest klasycznie liniową opowieścią. Zmiany te są niezwykle skuteczne w przekazywaniu niektórych z głównych tematów autorstwa kobiet i niezależności, które były dla Alcott tak samo ważne wtedy, jak dla Gerwig obecnie. Otwierają również niejednoznaczność, która może prowadzić do interesującej debaty. Czy metanarracja Jo, siedząca w biurze wydawcy, po prostu wymyślała scenę, w której wychodzi za mąż za Bhaera, by udobruchać pana Dashwooda? Czy to się nigdy nie wydarzyło? A może Gerwig zachowuje te same elementy fabuły (Jo i Bhaer zaręczają się, Jo z powodzeniem otwiera swoją szkołę itp.), ale po prostu dodaje metanarrację, aby podciąć te wydarzenia tematycznie? Gerwig pozostawia to widzowi, a to bez wątpienia będzie pytaniem, które zadają Małe kobiety fanów, którzy umieszczają adaptację Gerwiga w długiej historii historii Alcotta na ekranie.

Dlaczego zakończenie Little Women 2019 jest takie dobre

W ostatnich momentach filmu udaje się uchwycić ducha pracy i życia Louisy May Alcott, mimo że subtelnie obalają kanon prostszej książki. Chociaż Alcott musiała zakończyć swoją powieść schludnym romansem, była w swoim czasie kobietą transgresyjną i niezależną. Ten etos prześwituje w Małe kobiety, a Gerwig upewnia się, że wyciąga go na powierzchnię i stawia go w centrum uwagi. Być może dlatego film Gerwig wydaje się tak żywotny i świeży – ponieważ Jo, Alcott i Gerwig wszyscy wiedzą, co to znaczy być kobietą piszącą własną historię i jak ważne jest poznanie jej wartości.

Mówiąc na Gildia reżyserów podcastu Ameryki, powiedział Gerwig

„Częścią tego, co chciałem zrobić, było 150 lat później dać [Louisie May Alcott] zakończenie, które mogła polubić. Pomyślałem, że jeśli teraz nie możemy tego zrobić, to naprawdę nie zrobiliśmy żadnych postępów i wszyscy powinniśmy zwiesić głowy (śmiech). Ale struktura naprawdę powstała z chęci wprowadzenia wszędzie tej warstwy autorstwa, w jaki sposób tworzymy nasze własne życie, nawet jeśli nie jesteśmy pisarzami i jak w pewnym sensie opowiadamy i powtarzamy historię o tym, jak staliśmy się tym, kim jesteśmy”.

Gerwig absolutnie osiągnęła swój cel, dokonując wielkiej zmiany polegającej na dodaniu metanarracji do końcowych scen książki, tworząc Małe kobiety która ma ważne rzeczy do powiedzenia nowemu pokoleniu widzów.

Jak scena z napisami Venom 2 została wyjaśniona przez Marvel Head

O autorze