Mudbound (2017) Recenzja filmu

Napędzany fascynującymi występami i współczującą opowieścią, Mudbound jest potężnym badaniem amerykańskiego społeczeństwa po II wojnie światowej.

Adaptacja powieści o tym samym tytule (napisanej przez Hilary Jordan i wydanej w 2008 roku), Zabłocony to najnowsza propozycja scenarzysty/reżysera Dee Reesa. Po premierze jej przełomowego hitu Festiwalu Filmowego w Sundance w 2011 roku Parias - film LGBTQI o dojrzewaniu oparty na oryginalnym filmie krótkometrażowym Reesa z 2007 roku - Rees przeszedł na reżyserię filmów historycznych na małym ekranie, z projektami takimi jak film telewizyjny HBO Bessie i ABC miniserialu Kiedy powstajemy. Z Zabłocony, jej drugi reżyserski film pełnometrażowy, który nie był emitowany w telewizji, Reese kontynuuje eksplorację społecznego, kulturowego i rasowego dziedzictwa Ameryki poprzez sztuki wizualne. Powstały tutaj film dalej ustanawia Reesa jako początkującego autora do oglądania, uzbrojonego w wyjątkowy głos i twórczą wrażliwość. Napędzane fascynującymi występami i współczującą opowieścią,

Zabłocony jest potężnym badaniem amerykańskiego społeczeństwa po II wojnie światowej.

ZabłoconyHistoria zaczyna się w 1939 roku, kiedy Henry McAllan (Jason Clarke) spotyka swoją przyszłą żonę Laurę (Carey Mulligan), koleżankę z południa, która urodziła się i wychowała do życia w mieście. Gdy druga wojna światowa zbliża się do zamorskiego świata, Henry postanawia przenieść swoją rodzinę – w tym Laurę, ich dwie córki i Ojciec Henry'ego Pappy (Jonathan Banks) - z dala od wygód swojego domu w Memphis i zajmuje się rolnictwem w delcie Missisipi, zamiast. Jednak sprawy nie idą zgodnie z planem Henry'ego i McAllanowie wkrótce mają problemy z dostosować się do wiejskiego stylu życia, w miejscu, w którym częsty deszcz często pozostawia je w błocie i woda.

Dzieląc pola uprawne z McAllanami to jeden Hap (Rob Morgan) i Florence Jackson (Mary J. Bilge), czarnoskórych farmerów, których rodzina od pokoleń pracuje na roli i którzy aktywnie poszukują własnego marzenia o szczęściu. Jednak w większości McAllanie i Jacksonowie są w stanie utrzymać ze sobą pokój, pomimo hierarchii rasowej, według której mają działać. Wszystko się zmienia, gdy brat Henry'ego Jamie (Garrett Hedlund) i dorosły syn Jacksonów Ronsel (Jason Mitchell) wracają do domu z II wojny światowej, w proces łączący ich podobne doświadczenia i tworzący przyjaźń, która na zawsze wpłynie na ich życie – i życie ich rodzin.

Dostosowany Zabłocony scenariusz: Rees i Virgil Williams (Umysły kryminalistów) zachowuje znaczną część swojej wartości literackiej materiału źródłowego, nawet jeśli przekłada treść oryginalnej książki Jordana na język kina. Czyni to, eksplorując swoją narrację z wielu punktów widzenia, używając lektora i wewnętrznych monologów z różne postacie, aby namalować bogatszy i bardziej zniuansowany portret ludzi, którzy zajmują jej historyczne południe ustawienie. Nieco dosłownie oddając głos graczom, od których oczekuje się, że zachowają swoje uczucia i myśli prywatne - przez tych, którzy wyprzedzili ich w hierarchii społecznej w filmowej wersji Ameryki z lat 40. XX wieku - Zabłocony oferuje bardziej wnikliwe badanie tego, w jaki sposób różnice rasowe i klasowe wpływają na relacje i interakcje między jego bohaterami. Sam film jest czymś w rodzaju staromodnego melodramatu, który podąża dość wyraźną trajektorią, ale ZabłoconyGotowość do przyjrzenia się większej fabule z więcej niż jednej perspektywy i odmalowania konfliktów w odcieniach szarości, a nie czerni i bieli, pozwala na zastosowanie tej formuły narracyjnej.

Zabłocony jest również bogaty w atmosferę, wykorzystując motyw błota i wody, aby stworzyć żywy obraz życia klasy robotniczej w delcie Missisipi. Dzięki często malarskim zdjęciom Rachel Morrison (Stacja Fruitvale, Narkotyk) oraz drobiazgową scenografię Davida J. Bomba (który pracował także nad nadchodzącym westernem Netflixa) Bezbożny), prawie wszystko, od sklepów wielobranżowych po chaty rolnicze Zabłocony czuje się tak autentycznie i wiarygodnie zamieszkany, jak to miało być. Chociaż zdecydowana większość filmu rozgrywa się na południu Stanów Zjednoczonych, zawiera sceny rozgrywające się po drugiej stronie stawu w rozdartej wojną Europie, poszerzając zakres i skalę tej historii w tym procesie. Jest to również obszar, w którym trzeba przyznać Zabłocony brakuje w odniesieniu do rzemiosła; sekwencjom z II wojny światowej brakuje realizmu reszty filmu i w porównaniu z nimi wydają się bardziej wyreżyserowane. Nie jest to oczywiście poważny problem, biorąc pod uwagę, że: Zabłocony skupia się bardziej na doświadczeniach żołnierzy wracających do domu po walkach w II wojnie światowej, ale jest to jednak aspekt, który pozostawia miejsce na ulepszenia.

Będąc filmem, który bada, jak wyglądało życie żołnierzy powracających do domu do USA po II wojnie światowej, Zabłocony nie stroni od bezpośredniego zajęcia się tematem PSTD. Różne sposoby, w jakie żołnierze radzili sobie z chorobą – w wyniku takich czynników, jak ich indywidualne osobowości, a także ich klasę społeczną i rasę - jest tutaj badane bezpośrednio przez postacie Jamiego McAllana i Ronsel Jacksona. Hedlund i Mitchell stają na wysokości zadania, wykonując dwa najlepsze występy ich wciąż młodych kariery tutaj, ponieważ przyjaźń, która tworzy się między ich weteranami wojennymi, ostatecznie służy jako serce film. Podczas gdy dynamika między innymi członkami rodzin McAllana i Jacksona jest fascynująca sama w sobie i przyciąga większość uwagi podczas Zabłoconyw pierwszym akcie, później skupiamy się na Jamie i Ronselu, a ostatecznie to ich wątek fabularny okazuje się być najbardziej wpływowy i najlepiej rozwinięty.

Podczas Zabłocony ma pewne problemy ze spłatą wszystkich wątków narracyjnych i wątków postaci w równym stopniu, podróż po drodze jest zawsze wciągająca dzięki występom z filmu ensemble. Szanowani aktorzy charakterystyczni, tacy jak Morgan, Mulligan, Bilge i Clarke, są tutaj silni w swoich rolach, grając zwykłych ludzi którzy mają bardzo różne poglądy na świat i swoje dziedzictwo (w dużej mierze z powodu różnicy w przywilejach, którymi się cieszyli, lub nie przez całe życie). Podobnie Banks jest równie wspaniały, jak zawsze, grając rolę Pappy, postaci, która grozi popadnięciem w stereotyp (z jego toksyczne poczucie męskości i rasowej bigoterii), ale w końcu jest bardziej przerażająco realistycznym antagonistą niż kreskówkowym złoczyńca.

Ogólnie rzecz biorąc, Zabłocony to doskonały melodramat historyczny, a także delikatne spojrzenie na kwestie takie jak powojenna trauma i wartości kulturowe przez pryzmat rasy i klasy. To może nie być tak innowacyjne i/lub pomysłowe, jak niektórzy z innych tegorocznych, szumiących o nagrody pretendentów do sezonu (zobacz filmy takie jak Kształt wody oraz Nazywaj mnie swoim imieniem), ale Zabłocony jest godnym dodatkiem do większej rozmowy o Oscara i daje Netflixowi własnego konia w tym wyścigu. Dostępność za pośrednictwem usługi przesyłania strumieniowego oznacza, że Zabłocony będzie łatwiej dostępny dla szerszego grona odbiorców, niż byłby w innym przypadku, ale tak jest warto również sprawdzić na dużym ekranie dla tych, którzy mieszkają w pobliżu teatru, który się wyświetla to.

ZWIASTUN FILMU

Zabłocony jest teraz odtwarzany w wybranych kinach w USA i jest dostępny do przesyłania strumieniowego przez Netflix. Ma 132 minuty i jest oceniany jako R za niepokojącą przemoc, krótki język i nagość.

Daj nam znać, co myślisz o filmie w sekcji komentarzy!

Nasza ocena:

4 z 5 (doskonały)

Dlaczego Marvel właśnie opóźnił 5 filmów fazy 4 (ponownie)