Oryginalny plan Marvela na fazę 1 MCU zakończył się bardzo różnymi Avengersami

Oryginalny plan Marvel Studios dotyczący wspólnego wszechświata zakończył się zupełnie inną wersją Mściciele. Ale już Avengers: Koniec gry doprowadza historie tych oryginalnych bohaterów do odpowiednich wniosków, łatwo jest postrzegać cały Marvel Cinematic Universe jako mistrzowską klasę w planowaniu. Jednak to, co w rzeczywistości jest, jest świadectwem tego, jak często najlepsze historie pochodzą z wolnego biegu.

Rzeczywiście, chociaż teraz może się wydawać, że MCU zawsze był na drodze, która kończyła się w Thanos, tak naprawdę nie zawsze był to plan. Mściciele' w połowie kredytów drażnić Szalonego Tytana była decyzją Jossa Whedona w ostatniej chwili, który nie miał pojęcia, dokąd to ostatecznie doprowadzi, a firmament tej historii został ustanowiony dopiero lata później. W końcu różne losowe aspekty - Tesserakt jako Kamień Przestrzeni, berło Lokiego jako odrębny Kamień Umysłu, Rękawica Nieskończoności Pisanka w skarbcu Odyna - musiał zostać zrewidowany.

Ale żeby dojść do tego punktu, Marvel Studios i Kevin Feige przeszli przez różne iteracje swojej inicjatywy Avengers. Nie popełnij błędu, koniec fazy 1 MCU zawsze był

Mściciele - był to część pierwotnego finansowania Marvel Studios w 2005 roku, a wcześniej miał datę premiery wyznaczoną na 2011 rok cofnięty o rok – ale to, jak mogli wyglądać najpotężniejsi bohaterowie Ziemi, było prawie bardzo różne.

• Ta strona: Iron Man obiecał inny film o Avengersach
• Strona 2: Jak Joss Whedon całkowicie przepisał oryginalny scenariusz Avengers
• Strona 3: Jak zmiany Avengers ukształtowały całe MCU

Iron Man i The Incredible Hulk stworzyli innego Avengers

Pierwsze właściwe wyobrażenie o planie Avengers w MCU pojawia się podczas sceny po napisach dla Człowiek z żelaza. Sam film jest zwodniczo samodzielny, z tylko ciągłym gagiem na temat nazwy przed akronimem T.A.R.C.Z.Y. Następnie schowany na końcu napisów końcowych w czasie, w którym X-Men: Ostatni bastion na bok, żądła były typowymi kneblami, Samuel L. Nick Fury Jacksona wyłonił się z cienia i zaoferował Tony'emu Starkowi miejsce w jego Inicjatywie Avengers.

Dokuczanie było właśnie tym, dokuczaniem i podobnie jak Thanos cztery lata później raczej dodatkiem w ostatniej chwili bez żadnych zdecydowanych planów. Ale wszelkie wątpliwości, to tylko komiczne mrugnięcie okiem, zostały odrzucone kilka miesięcy później, kiedy in Niesamowity Hulkdrażniące napisy końcowe (przeniesione na początek, prawdopodobnie ze strachu, że zostanie pominięte) Tony Stark zwrócił się do generała Rossa o zespole, który tworzył.

To skrawki, ale czysty szkielet Mściciele może być widziane. Tony Stark zostaje sprowadzony, by poprowadzić zespół, prawdopodobnie po to, by wyśledzić wilka Hulka w historii podobnej do Avengers #1 od 1963 roku. W tej prostej historii Loki próbował uciec z wygnania, manipulując Hulkiem w celu przypadkowego zniszczenia mostu, ale przypadkowo jednoczy Thora, Iron Mana, Ant-Mana, Osa i Zielonego Goliata, którzy po klęsce Boga Zgorszenia tworzą super drużyna.

Oczywiście to, co drażniono w tych wczesnych filmach, nie jest całkiem Mściciele mamy; Tony zostałby odsunięty od zespołu i sprowadzony z powrotem dopiero w szczytowej desperacji, podczas gdy Hulk był niesamowicie inny w 2012 roku. To, co wyobraziły sobie te dwa filmy z 2008 roku, nie pasuje do tego, co miało nadejść, służąc jako niesplamiony dowód na to, jak wszystko się zmieniło.

Pierwotna obsada Avengers też była inna

Wczesna mapa drogowa Avengers nie tylko prowadzi do innej historii, ale ma różnych ludzi za kierownicą. Jest to bardziej znane, biorąc pod uwagę, że trudno przeoczyć ponowne rzutowanie, nawet jeśli jest bagatelizowane. Ze względu na spory płacowe, Terrence Howard został zastąpiony jako James Rhodes w Iron Man 2 dalej przez Dona Cheadle, wyjaśnione prostym „Spójrz, to ja, jestem tutaj. Sobie z tym poradzić. Przejdźmy dalej." Następnie w Mściciele, Mark Ruffalo wcielił się w rolę Bruce'a Bannera i Hulk śledzenie twórczych różnic między Marvelem i Edwardem Nortonem (a także bycie częścią zauważalnej próby zdystansowania MCU od Niesamowity Hulk ogólnie).

Ale na tym zmiany się nie kończą. Emily Blunt pierwotnie miała zagrać w Czarną Wdowę - ona była Iron Man 2 pierwszy wybór reżysera Jona Favreau – ale musiał ustąpić, gdy Fox skorzystał z klauzuli umownej z Diabeł ubiera się u Prady mieć swoją gwiazdę w Podróżach Guliwera. Scarlett Johannson, która wcześniej miała test ekranowy, potem wkroczyła do akcji.

Żadna z tych sytuacji nie miałaby tak bezpośredniego wpływu na fabułę, jak scenarzyści lub reżyserzy, których zobaczymy (przynajmniej dopiero później, kiedy postacie takie jak Hulk i Stark był bardziej dostosowany do wydajności), ale wszystkie te dostosowania miały wpływ na rozwój i odegrały rolę w przekształceniu tego, jak rozkwitający MCU może mieć spojrzał.

Jak Iron Man 2 rozpoczął obrót?

jest w Iron Man 2 w 2010 roku, kiedy widać wyraźną zmianę w planie MCU Phase 1. Szerszy wszechświat filmu zmienia kurs dla Tony'ego Starka, a Czarna Wdowa ocenia jego wydajność i decyduje, że nie nadaje się jako członek zespołu. Powoduje to anulowanie scen z poprzednich filmów, które ze względu na nieliniowy harmonogram fazy 1 MCU (Iron Man 2, Thor oraz Niesamowity Hulk wszystko dzieje się w tym samym czasie, nazwanym Wielkim Tygodniem Fury'ego) stworzyło coś w rodzaju dziury w fabule. To zostało podłączone przez Marvel One-Shot Konsultant, który pokazał, że podejście Starka do Rossa było w rzeczywistości wybiegiem T.H.I.E.L.D. oszukać generała w trzymanie Abominationa w zamknięciu (te post-filmowe retcony były czymś aż do wczesnych dni Fazy 2).

Do czasu Thor w maju 2011 r. kluczowe aspekty Mściciele są wprowadzane, które pasują do oryginalnej konfiguracji, chociaż nadal istnieje kilka mylących aspektów. Scena post-kredytów tego filmu przedstawia Selviga, do którego Nick Fury podszedł głęboko w Projekcie Pegasus w sprawie pracy nad filmem. Teserakt (które już drażniono za pomocą rysunków w Iron Man 2), tylko po to, aby domniemany-martwy Loki pojawił się w refleksji i kontrolował fizyka. To jest bliżej Mściciele - Loki kontroluje umysły Selviga, a Tesserakt jest rdzeniem MacGuffina - ale to, że Bóg już jest na Ziemi, bezpośrednio przeczy jego późniejszemu wprowadzeniu. Niezależnie od tego zamieszania, kiedy Kapitan Ameryka: Pierwszy Mściciel wydany w lipcu 2011 roku wszystko wydawało się spójne; Zrzuty nazw Asgardu, role drugoplanowe Starka i Tesserakt drażnią wszystkie miejsca w narracji.

Rozumowanie stojące za tą dość zawiłą zmianą – zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak Tony zostałby ponownie wezwany w Mściciele' pierwsze dwadzieścia minut - sprowadza się do większego obrazu produkcji. Zak Penn pracował nad scenariuszem dla Mściciele od 2006 roku i nieustannie dostosowywał plan przez następne pół dekady, gdy reżyserzy wywierali wpływ, a postacie zaczęły się w pełni formować. Stąd wydają się pochodzić wahania, zwłaszcza dotyczące Tony'ego Starka; Pierwszy projekt Penna został złożony na początku 2010 roku, kilka miesięcy wcześniej Iron Man 2i prawie cztery lata po tym, jak stwierdził. Ale sytuacja zmieniła się zasadniczo niedługo po tym, jak film znalazł reżysera.

Strona 2 z 3: Jak Joss Whedon całkowicie przepisał oryginalny scenariusz Avengers

Producent Eternals ujawnia, jak dewianci filmu różnią się od komiksów

O autorze