18 dramatów, które są bardziej przerażające niż jakikolwiek horror

Straszny jest oczywiście czymś subiektywnym, ale kiedy dramat łączy nas z ideami, które są naprawdę realne, może to być przerażające w sposób, którego nawet nie możesz wyrazić.

To uczucie jest niesamowicie silne i może sprawić, że film pozostanie z tobą do końca życia. Ta lista obejmie 18 dramatów, które są bardziej przerażające niż jakikolwiek horror, w dużej mierze ze względu na ich nieprzyjemnie bliską tematykę i wspaniałe występy.

Zaktualizowane 29 września 2020 r. przez Dereka Dravena i Marka Birrella: Udowadniając przerażającą moc i wszechstronność dramatu, ta lista nie może być ograniczona do zaledwie 10 przykładów, więc wybraliśmy dodatkowe 8 dla wszystkich, którzy potrzebują swoich historii z trudniejszym krawędź.

18 Trwała miłość (2004)

Dziwny wypadek gromadzi nieznajomych i zmusza ich do bycia świadkami dziwnie traumatycznego wydarzenia. Wstrząśnięty i emocjonalnie kruchy, Daniel CraigNiepewny nauczyciel stale uświadamia sobie, że jeden z nieznajomych, niepokojąco osobliwy Jed, zakochał się w nim niebezpiecznie.

Rhys Ifans urzeka jako Jed w tej niepokojącej adaptacji powieści Iana McEwana o tym samym tytule a jego nieustraszony, przerażający występ czyni go jednym z najbardziej przerażająco prawdziwych prześladowców filmowych ze wszystkich czas.

17 Czarnobyl (2019)

Ta miniserialowa współpraca między telewizyjnymi gigantami HBO i Sky UK zgromadziła niesamowitą obsadę aktorów, którzy stworzyli mrożącą krew w żyłach dramatyzację niesławnej katastrofy reaktora jądrowego w Czarnobylu w 1986 roku.

Pisarz / twórca Craig Mazin znajduje współcześnie istotny przekaz dotyczący urojeniowych fantazji w upadających strukturach władzy, które uderza blisko domu, ale niewiele może się równać z czystym apokaliptycznym strachem przed odtworzeniem samej katastrofy i jej natychmiastowego następstwa.

16 Ja, Daniel Blake (2016)

Złota Palma Kena Loacha wygrywa współczesne arcydzieło socrealizmu podąża za tytułowym bohaterem z klasy robotniczej, walczącym z mocno kontrowersyjnymi środkami oszczędnościowymi nałożonymi na programy rządowe w Wielkiej Brytanii, które odmówiły mu wsparcia finansowego w sytuacji paragrafu 22 po niedawnym sercu atak.

Jego nieposłuszeństwo w obliczu niemal kafkowskiego absurdu rozgrzewa serce. Ale przerażająca rzeczywistość systemu, którego teraz jest na łasce, polega na tym, że wydaje się, że… istnieją wyłącznie po to, aby po cichu zabijać najsłabszych w brytyjskim społeczeństwie poprzez umyślne zaniedbanie.

15 Michał (2011)

Ten przerażająco, odważny dramat rzuca cień na życie doświadczonego sprawcy przemocy wobec dzieci, który porywa i więzi młodego chłopca w ukrytej celi w swoim domu.

Umysł bohatera z pewnością nie jest miejscem, które większość ludzi chciałaby odkrywać, ale Michał jest niezachwiany w badaniu swojego przerażająco prawdziwego drapieżnika i jego metod ukrywania się na widoku.

14 Syn Saula (2015)

Akcja rozgrywa się w Auschwitz pod koniec II wojny światowej w Europie i została w całości nakręcona w nieznośnie intymnym aspekcie 1,375:1 ratio, nagrodzony Oscarem dramat László Nemesa podąża za Sonderkommando, które próbuje urządzić porządny żydowski pogrzeb zamordowanemu chłopak.

Większość filmów o Holokauście ma wystarczająco dużo czci, aby dokładnie oddać horror tego tematu, ale Syn Saula jest nieugięty w przedstawianiu naprawdę piekielnej sytuacji. Ludzka udręka okrucieństw jest nieunikniona w ciągłym portretie twarzy Saula.

13 1984 (1984)

Słynne podejście George'a Orwella do dyktatur autorytarnych niestety w ostatnich latach tylko zyskało na znaczeniu.

Filmowa adaptacja jego kultowej powieści 1984 został wydany w tytułowym roku i spotkał się z wielkim uznaniem krytyków i nadal przetrwał próbę czasu.

12 Historia Ameryki X (1998)

Wadliwe, ale ważne Historia amerykańska x śledzi korzenie bigoterii, opowiadając historię byłego neonazisty Dereka Vineyarda, którego gniew wpędza go w więzienia za morderstwo, pokazując, jak najgorsze idee kiełkują w umysłach tych, którzy pozwalają gniewowi rządzić swoim lepszym Natura.

Po tym, jak zaprzyjaźnił się z czarnym więźniem i opuścił więzienie na zwolnieniu warunkowym, Derek jest przerażony, gdy dowiaduje się, że jego brat Danny poszedł tą samą ścieżką. Całą swoją energię poświęca na naprawę swojej rozbitej rodziny, próbując odciągnąć Danny'ego od tej samej grupy neonazistowskiej, z którą się związał. To przerażające, aż nazbyt realne spojrzenie na to, jak podatni są ludzie na nienawiść i uprzedzenia, a także na ich bezsensowność.

11 Nieodwracalne (2002)

Być może najbardziej przerażająca rzecz Nieodwracalny jak prawdopodobny jest jego przedmiot. Film zyskał powszechny rozgłos dzięki 10-minutowej, poruszającej scenie przedstawiającej najgorszą odmianę ataku, który spowodował, że widzowie wylecieli z pokazów.

Opowieść toczy się w odwrotnym porządku chronologicznym, co sprawia, że ​​kilka ostatnich scen jest jeszcze bardziej bolesnych. Poziom przemocy, brutalności i nihilizmu w filmie jest komentarzem do stanu współczesnego życia i ma moc pozostania z widzem na całe życie.

10 Polowanie (2012)

Mads Mikkelsen gra nauczyciela przedszkola fałszywie oskarżonego o molestowanie dzieci w dramacie życia Thomasa Vinterberga Duńska społeczność wiejska, która pod ciężarem jednego nieporozumienia zmienia się z idyllicznej w koszmar.

Paranoja i pogłoski są z pewnością czynnikami grającymi w tym nieugiętym dramacie, ale Vinterberg podkreśla znaczenie izolacji społecznej i psychicznej oskarżonego. Polowanie to przerażająca historia, ponieważ przedstawia zbyt powszechny scenariusz, w którym niewinni są bezsilni, a najgorsi w społeczności są w stanie działać bezkarnie.

9 Normalne serce (2014)

amerykański horror oraz Królowe Krzyku twórca Ryan Murphy walczy z terrorem z zupełnie innej perspektywy w tym uznanym i znakomicie zagranym filmie dla HBO.

Zaadaptowana ze sztuki Larry'ego Kramera o tym samym tytule, jest kroniką rozkwitu kryzysu AIDS w Ameryce, a konkretnie tego, jak w ogóle nie była traktowana jako kryzys. Normalne serce zawiera szereg interesujących spostrzeżeń na temat koncepcji gejowskiej polityki i tożsamości we współczesnej Ameryce. Ale przerażającą prawdą jest to, że grupy zmarginalizowanych ludzi mogą wierzyć, że są akceptowane, a przynajmniej tolerowane w społeczeństwie, które potajemnie życzy im śmierci.

8 Pamięć podręczna (2005)

Niepokojący dramat Michaela Haneke opowiada o człowieku nękanym przez tajemnicze nagrania wideo z jego życia, które zostały mu wysłane. Bez wyjaśnienia i jedynie niejasnych wskazówek do naśladowania, jego wygodne życie klasy średniej zaczyna się odkrywać, gdy głęboko osobiste sekrety z jego przeszłości wychodzą na powierzchnię.

Pełen postkolonialnej winy, Pamięć podręczna umieszcza współczesne życie na Zachodzie pod mikroskopem i to wystarczy, aby ktoś się trochę pokręcił.

7 Strefa wojny (1999)

Aktor Tim Roth reżyseruje rodzinny dramat, w którym młody człowiek powoli pogodzi się z bolesną prawdą, że ojciec znęca się nad siostrą.

Strefa wojny jest filmem trudnym do obejrzenia w tak wielu przypadkach, ale występy takich gigantów jak Tilda Swinton i Ray Winstone, a także względni nieznani (w tym pre-sławny Colin Farrell), sprawiają, że równie trudno jest odwrócić wzrok.

6 Zgodność (2012)

Dramatyzacja bardzo realnej – i niesamowicie dziwacznej – zbrodni autorstwa Craiga Zobla prawie wymyka się uwierzeniu. Ale wszystkie sytuacje bezradności, których pracownik może doświadczyć w obliczu rażącej niekompetencji, są zbyt miarodajne i wkrótce zobaczysz, jak ten odrażający schemat może działać na co dzień życie.

Fabuła zasadniczo opisuje incydent spowodowany w restauracji typu fast-food przez dowcipnisia udającego policjanta. Skromny nikczemnik naiwnej, lub po prostu okrutnej przełożonej Ann Dowd, pogarsza tę złą sytuację do punktu, z którego nie ma odwrotu. Zgodność to mrożące krew w żyłach badanie winy i eksperyment Milgrama rozegrany na niczego niepodejrzewającej publiczności.

5 Opieka (2017)

Dramat rozwodowy Xaviera Legranda może wstrząsnąć nawet najbardziej zatwardziałym fanem horrorów. W filmie nie ma ucieczki przed potężnym udziałem Denisa Ménocheta jako potwornie agresywnego człowieka, który nie cofnie się przed niczym, by wepchnąć swoją byłą żonę w piekło.

Opieka jest niezachwianym portretem psychiki oprawcy, pozornie nieuniknionej siły, która powie czegokolwiek lub wykorzystać kogokolwiek w swojej wyjątkowej misji terroryzowania swoich ofiar tym, co, jak twierdzą, jest kocham.

4 Widmowa nić (2017)

Paul Thomas AndersonW dramacie z epoki o doskonałej tonacji, mistrzyni krawcowa Daniela Day-Lewisa ulega urokowi młodej Niemki w powojennym Londynie, która również ulega jego. Ale obsesyjna perfekcja jego życia zaczyna zatruwać ich związek do tego stopnia, że ​​nie ma innego wyjścia, jak tylko odpowiedzieć w naturze.

Urzekające występy idealnie komponują się z piękną i sporadycznie denerwującą partyturą Jonny'ego Greenwooda w tym eleganckim portrecie współzależności.

3 Miasto śniegu (2011)

Chociaż dramat kryminalny Justina Kurzela nie jest technicznie klasyfikowany jako horror, łatwo jest zobaczyć, jak to może być. Muzyka Jeda Kurzela jest tak pulsująca, że ​​została zaadaptowana i wkomponowana w partyturę dla Ridley Scott's Obcy: Przymierze lata później.

To film, który z przerażająco przekonującym poziomem realizmu zagłębia się w metodologię makabrycznego seryjnego mordercy i jego relacje ze wspólnikami. Jednak najbardziej przerażające jest to, że przedstawia zubożały świat tak apokaliptycznie ponury, że widzisz, jak łatwo potworom wydaje się charyzmatyczny.

2 Znikanie (1988)

Holenderska legenda kultowa George'a Sluizera jest jednym z tych filmów, których na pewno nigdy nie zapomnisz. Wynika to w dużej mierze z zakończenia, ale także ze względu na szczere przedstawienie naprawdę pokręconego umysłu.

Film zasadniczo podąża za wszechogarniającą potrzebą mężczyzny, aby dowiedzieć się, co stało się z jego zaginioną dziewczyną. Prawda jest oczywiście straszna, ale może nie tak straszna jak amerykański remake, który stał się synonimem… Hollywoodzkie sukcesy zagraniczne, co było tym bardziej kłopotliwe, że oba filmy mają to samo dyrektor.

1 Szymon zabójca (2012)

Scenarzysta i reżyser Antonio Campos tworzy z Bradym boleśnie prawdziwego socjopatę epoki współczesnej Rola Corbeta jako tytułowego Simona, uprawnionego i niestabilnego Amerykanina przezwyciężającego zerwanie Paryż.

W ciekawym stylu muzycznym i wizualnym, Szymon Zabójca skręca w kierunku gatunku thrillerów kryminalnych, ale prawdę mówiąc, Simon jest zbyt bezcelowy, by osiągnąć coś znacznie więcej niż bycie emocjonalnym, finansowym i psychologicznym pasożytem każdego, kto ma nieszczęście spotkać się z nim. To nie tylko psychol, którego możesz spotkać w prawdziwym życiu, to psychol, którego najprawdopodobniej spotkałeś w pewnym momencie swojego życia.

Następny10 najlepszych filmów dla nastolatków, które nie są Rom-Coms

O autorze