Wywiad z Lily Cowles: sprzed wojny

Po utrzymywaniu opóźnień związanych z koronawirusem Przedwojenny od swojej pierwotnej premiery kinowej w kwietniu, Thriller Lionsgate w końcu zadebiutuje na VOD 18 września. Społecznie świadomy horror, autorstwa duetu reżyserskiego Bush i Renz, przedstawia okropności niewolnictwa w Antebellum South i zestawia je z tymi, z którymi borykała się odnosząca sukcesy pisarka Veronica (Janelle Monáe) w obecny.

Ale film nie jest nieustannym strachem, a Veronica ma szansę spędzić czas ze swoimi najlepszymi przyjaciółmi, Dawn (Gabourey Sidibe z Imperium) i Sarah. Lily Cowles gra Sarah, beztroską kobietę, która uwielbia się bawić i mocno kocha swoich przyjaciół, nawet jeśli nie zawsze rozumie ich zmagania.

Cowles rozmawiał z Screen Rant o tym, jak ona i jej kostiumy wydobyli naturalną lekkość i lojalność w materiału, a także czego osobiście dowiedziała się o mikroagresji w życiu codziennym, pracując nad film.

Jak po raz pierwszy dołączyłeś do projektu i co przyciągnęło Cię do historii?

Lily Cowles: Cóż, scenariusz przesłał mi mój menedżer. Początkowo brałem udział w przesłuchaniu do roli, jaką grała Jena, co było zupełnie innym rodzajem roli. Przeczytałem scenariusz i to było wstrząsające. To było tak poruszające i uderzyło mnie tak głęboko, że usiadłem na kanapie i nie poruszałem ani jednym mięśniem, dopóki nie skończyłem. Potem wstałem i zadzwoniłem do mojego przełożonego i powiedziałem: „Co muszę zrobić, aby stać się częścią tego projektu? Bo to jest takie niesamowite”.

W tym momencie myślę, że Jena była w trakcie prac nad podpisaniem umowy. Zarzucili szeroką sieć, ale słyszałem, że pojawiła się oferta. I tak przesłuchałem, a na taśmie musiało być coś, na co odpowiedzieli, bo poprosili mnie, żebym wróciła po Sarah.

Spotkałem się z Gerardem na ten temat, ale Sarah była postacią, która czuła się bardzo mi bliska. Jest bardzo dobrze wykształcona, mądra, zabawna, głupkowata i zabawna - mógłbym się do niej odnieść na tym poziomie. Właściwie, znacznie łatwiej było dostać się do postaci Sarah, niż gdybym grała inną rolę, co by… wymagały pójścia w bardzo ciemne miejsce i wzięcia na siebie czegoś, co wiąże się z ogromną odpowiedzialnością. A Jena wykonała z tym fenomenalną robotę, więc jestem bardzo zadowolona z tego, jak się sprawy potoczyły.

Ale to był rodzaj tego, jak się spotkaliśmy; jak to się wszystko zaczeło. Po prostu od razu wiedziałem, kiedy przeczytałem scenariusz, że będzie to coś niezwykle wpływowego i potężnego, i wiedziałem, że chcę być jego częścią.

Chociaż Sarah nie zabiera cię do tego ciemnego miejsca, jest kluczowa dla naprawdę rozwinięcia Veroniki jako w pełni zrealizowanej kobiety. Jak to było, kiedy budowałeś to koleżeństwo na planie z Janelle i Gabourey?

Lily Cowles: Nie mieliśmy na to zbyt wiele czasu, bo przyjeżdżasz tam, spotykasz osobę, robisz test kamery i jest włączony. I to był zakres tego, co mieliśmy wcześniej, ale Janelle wzięła mnie na bok, gdy się przygotowywaliśmy i powiedziała: „Po prostu znajdźmy. Jesteśmy najlepszymi przyjaciółmi. Istnieje między nami intymność, po prostu ją znajdźmy.

Wiele się nauczyłem od niej i od Gaboreya Sidibe, który grał Dawn. Obie te kobiety pracowały w taki otwarty, ciekawy i płynny sposób; nie tkwiła w strukturze tego, co musiało być lub musiało wyglądać, lub co było na stronie. Była taka zdolność do zabawy i odkrywania, i myślę, że robiąc to, natychmiast znaleźliśmy te ciepłe części nas, które reagowały na siebie nawzajem.

Jest coś alchemicznego, co dzieje się, gdy dwoje ludzi potrzebuje. Jako aktor nie możesz wybrać, z kim będziesz pracować. Czasami myślisz: „O rany, muszę udawać, że ta osoba jest moim najlepszym przyjacielem?” Ale zaufaj mi, chcesz Janelle Monáe jako swojej najlepszej przyjaciółki. Naprawdę chcesz, żeby Gabby Sidibe była twoją najlepszą przyjaciółką. Są tacy zabawni, a hojność, z jaką pracują, jest dokładnie tym, w jaki sposób tak szybko dotarliśmy do tego miejsca. Sama Gabby jest najzabawniejszą osobą, jaką kiedykolwiek spotkałem. Ona jest takim empatą i po prostu błyszczy - po prostu riffowała. Za każdym razem miała nową histeryczną rzecz, z której wszyscy się śmialiśmy.

Wszystko, co widzisz przed kamerą, to nie jest aktorstwo. Zaskakiwała nas; za każdym razem odkrywaliśmy coś nowego. I myślę, że dlatego tak się zbliżyliśmy. Myślę, że to właśnie talent kobiet, z którymi pracowałam, przywiódł nas do tego miejsca. Jestem bardzo wdzięczny, że mogłem z nimi pracować.

Wspomniałeś o mikroagresji obecnych na scenie obiadowej, w kontekście tego, jak Veronica i Dawn są traktowane tylko za to, że są czarnymi kobietami. Czy było to coś, czego byłeś świadomy, zanim wszedłeś w tę rolę, czy też Antebellum uczyniło cię bardziej świadomym społecznie w tym sensie?

Lily Cowles: Myślę, że na pewno się z tego nauczyłam. Myślę, że prawdopodobnie, podobnie jak Sarah, istnieją mikroagresje, o których jestem świadom, i takie, o których nie jestem świadomy. Myślę, że ona sama tego doświadcza. Gerard i Chris wykonali tak świetną robotę, by uczynić to tak zniuansowanym, że ta nowoczesna, wykształcona, „obudziła się” kobieta, która nie była cytowana w cudzysłowie, wyłapywała pewne rzeczy, a nie inne.

I myślę, że tak jest w przypadku wielu z nas. Kiedy jest tuż przed twoją twarzą i widzisz, jak twoi znajomi odpowiadają, mówisz: „Och! Coś tu jest nie tak. Chwileczkę, to nieprawda”. Ale z drugiej strony siedzą przy stole, a Veronica mówi o tym, że w jej pokoju jest bałagan, a to po prostu przechodzi nad głową Sarah. Ona na to: „To takie dziwne. Mój pokój jest świetny”. Ponieważ jej uwaga nie musi być tam, ponieważ żyje życiem, w którym nie jest to rzeczywistość, która jest obecna.

To samo dla mnie. Jestem pewien, że są chwile, w których zupełnie nie zdawałem sobie sprawy z tego, co się dzieje, tylko dlatego, że nie ma tego w moim codziennym leksykonie, aby być ich świadomym. nie musiałem być. A z drugiej strony, prawdopodobnie są rzeczy, które mi to uchodzi na sucho i które po prostu uważam za oczywiste, jako takie, jakim jest świat. Myślę, że to świetna postać w filmie, ponieważ jest przyjaciółką, sojuszniczką, a jednocześnie niedoskonałą przyjaciółką i niedoskonałym sojusznikiem. Jest kimś, kto, jak sądzę, reprezentuje tak wielu z nas, którzy są w podróży. Masz nadzieję, że ludzie obejrzą ten film i powiedzą: „Mogę robić lepiej, mogę się uczyć. Mogę z tego wyrosnąć."

Między Przedwojenny oraz Roswell, Nowy Meksyk, wydaje się, że bardzo lubisz swoją rozrywkę ze stroną sprawiedliwości społecznej. Czy jest to coś, czego aktywnie szukasz w swoich projektach, czy po prostu jesteś nimi pobłogosławiony?

Lily Cowles: Myślę, że odpowiadam na te projekty. Wydaje mi się, że czytam taki scenariusz i dzieje się coś, co sprawia, że ​​moje serce trzepocze i porusza duszę. Jest coś, co się dzieje, kiedy słucham czegoś, co mnie naprawdę pasjonuje, co prawdopodobnie sprawia, że ​​chętniej to zarezerwuję.

Poza tym jestem gigantyczną kobietą, mam ten głęboki głos – nie ma zbyt wielu ról, do których będę brał udział, gdzie nie gram silnej kobiety. Czuję, że mój instrument sam w sobie brzmi jak potężna kobieta. Myślę, że nie ma wielu innych ról, w których zostałbym obsadzony – może jako czarny charakter. To jest możliwe; Podszedłem do drugiej roli i chciałbym zagrać złoczyńcę. Nie mam problemu z zaciemnieniem, byłoby świetnie. Ale generalnie myślę, że silne kobiety, na których grałem, są czynnikiem wpływającym na reagowanie mojej duszy w określony sposób, a także po prostu charakterem instrumentu, z którym pracuję.

Przedwojenny staje się dostępny wyłącznie na żądanie 18 września.