Kamar-Taj: Mistyczne tereny treningowe Doktora Strange’a wyjaśnione
Jak to często bywa z elementami Marvel Cinematic Universe, pełne zrozumienie Kamar-Taj (i, jeśli o to chodzi, dużo głębszej wiedzy, do której się odnosi) Doktor Strange) po pierwsze wymaga pewnego zaplecza w zakresie wpływów kulturowych, które ich zainspirowały. Powszechnie zakładano, że czytelnicy komiksów w tamtych czasach czytali nie tylko inne komiksy, ale także absorbowali inne popularne fikcje tamtych czasów. W związku z tym podniesienie koncepcji „wielkich idei”, takich jak Kamar-Taj, z szerszej efemerydy popkultury, było po części przydatne. ponieważ można było oczekiwać, że czytelnicy rozpoznają podobieństwa do wcześniejszych podobnych pomysłów i wypełnią puste miejsca sami.
Jednak jeśli chodzi o „mistyczną” stronę Marvel Universe, wspomniane zrozumienie często wymaga drugorzędnego poziomu zaangażowania – takiego, który jest o wiele mniej wygodny. Poczęty w dużej mierze w połowie lat 60. i na początku lat 70. „mistycyzm” Marvel Universe jest w dużej mierze zakorzeniony w pan-wschodnim spirytualizmie który cieszył się wówczas popularnością w USA i jako taki niesie ze sobą wiele niewrażliwych rasowo konotacji z korzyścią dla celownik. Podobnie jak reszta kultury, twórcy takiego materiału generalnie nie działali ze złośliwości – w rzeczywistości jest jasne, że wiele intencją było podtrzymywanie „kultury azjatyckiej” (tutaj oznacza worek buddyjskiej/taoistycznej filozofii, medytacyjnej jogi i sztuk walki mitologizowania) jako rodzaj nadrzędnego ideału - ale ten zamiar jest konsekwentnie krępowany tymi samymi redukcjonistycznymi stereotypami wschodniego „kultura” jako
To drażliwa, kłopotliwa tradycja – i to dość daleko wsteczna. Czasami te wpływy z mitologii superbohaterów są niejasne i skomplikowane. Nie jest na przykład jasne, czy Stan Lee lub Jack Kirby znał wczesne historie science-fiction o „nadludzkich odmieńcach”, takie jak J.D. Beresford Cud Hampdenshire, Olafa Stapledona Dziwny John lub A.E. Vogt's Slan kiedy poczęli X-Menowie. Innym razem jest to jednak o wiele bardziej po prostu nadanie nowej nazwy znanej historii. Kamar-Taj - mityczne tybetańskie miasto ukryte w Himalajach, gdzie Doktor Strange szkoli się jako Sorcerer Supreme - jest raczej podręcznikowy przypadek tego drugiego typu, będący mniej więcej bezpośrednią windą do Shangri-La, podobnie mistycznego miasta w centrum klasyka Jamesa Hiltona powieść Zagubiony horyzont.
ZGUBIONY ZNALEZIONY
To prawda, że prawie każda historia o „zaginionym mieście” stworzona od czasu publikacji książki z 1933 r. wywarła ogromny wpływ Zagubiony horyzont i Shangri-La (w uniwersum Marvela są co najmniej 2-3 inne miejsca z mniej więcej taką samą inspiracją, w zależności od tego, jak na to spojrzeć), ale Kamar-Taj bierze tort w w kategoriach samej wielkości rzeczy zapożyczonych, jeśli chodzi o ich użycie w historii Doktora Strange'a, vis-a-vis koncepcji Stephena Strange'a jako „outsidera”, który staje się mistrz.
w Zaginiony horyzont, Hilton opisuje Shangri-La jako ukrytą wioskę i klasztor położony w wyższych Himalajach, gdzie mieszkańcy cieszą się nie tylko utopijną spokojną egzystencją, ale nienaturalnie przedłużone, prawie nieśmiertelne okresy życia poświęcone zachowaniu awangardy ludzkiej kultury (w domyśle jest to podejmowane, gdyby ludzkość ponownie zagroziła samej cywilizacji z kolejną wojną światową). szczególny nacisk kładziony jest na angielskiego uczonego o imieniu Conway, który tak przywiązuje się do Wielkiego Lamy Shangri-La, że ostatecznie zostaje poproszony o zostanie jego uczniem i ewentualny następca... brzmi znajomo?
Zarówno Kamar-Taj, jak i sanktuarium Przedwiecznego (są nie to samo miejsce, które przez lata myliło nawet zwykłych pisarzy Marvela i wygląda na to, że film zdecyduje się je połączyć i znacznie uprościć) są zazwyczaj przedstawione bardzo zgodnie z opisami Hiltona z Shangri-La. Oznacza to, że należą one do wysoce zromantyzowanej zachodniej interpretacji samopodtrzymującej się przedindustrialnej Tybetańskie społeczności pogranicza spopularyzowane przez dziennikarzy National Geographic i odkrywców, takich jak Joseph Rock – botanik, który „odkrył” autonomiczny tybetański hrabstwo Muli w Lata 20. XX wieku. W obu przypadkach zachodni pisarze nie tylko wyolbrzymiają ogólne funkcje takich społeczności, ale także snują mityczny scenariusz, w którym lokalizacja jest izolowana od reszty świata. jest wybraną częścią utopijnego stylu życia mieszkańców, a nie odwrotnie, jak w rzeczywistości (tj. przetrwanie w odosobnionym miejscu możliwe tylko dzięki współzależność).
Ta orientalistyczna egzotyka jest w obu przypadkach niepokojąca, ale też nieco osobliwa; w równym stopniu opiera się na założeniu, że te pozornie prostsze miejsca i narody są w rzeczywistości tak zaawansowane duchowo/filozoficznie, że nie potrzebują nawet nowoczesnych zachodnich udogodnień. Dzielą się również dodatkowym haczykiem, że przywódcy duchowi z każdego miejsca są obarczeni wyższym obowiązkiem, wokół którego została całkowicie zorganizowana reszta społeczności. Zachowanie ludzkiej wyższej kultury jest celem Shangri-La, podczas gdy Kamar-Taj, cóż... to się komplikuje.
HISTORIA STAROŻYTNA
Większość historii Kamar-Taj została uzupełniona z mocą wsteczną na przestrzeni lat komiksów Doctor Strange, zamiast układać je na początku. Początkowo było to po prostu szeroko pojęte miejsce Shangri-La-esque, do którego Strange udał się, by poprosić Przedwiecznego o uzdrowienie jego niegdyś potężne dłonie chirurga, a zamiast tego uratował życie starca i został zaproszony do zostania Najwyższym Czarownikiem zamiast. Dopiero dużo później Marvel zaczął przedstawiać informacje na temat tego, jak to miejsce powstało, dokładnie jak starożytne Przedwieczny tak naprawdę jest i co to wszystko ma wspólnego z wampirami i Conan Barbarzyńca (nie naprawdę).
Oto historia: wiele wieków temu Kamar-Taj był zwykłą wioską rolniczą, a Przedwieczny był niezbyt starym dzieckiem (istnieje spór co do jego imienia) którego starszy przyjaciel Kaluu starał się uczyć różnych sztuk mistycznych i dzielił się z nim częścią tej wiedzy - zarówno stając się uczniami takich praktyk, jak i szybko uczniów. Jednak Kaluu nie podzielał tego, że niektóre sztuki, na których zaczął się koncentrować, miały czarną perswazję i miały niszczący wpływ – nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że został im przedstawiony przez demonicznego Varnae, żyjącego od eonów uchodźcę z Atlantydy (wersja nadwodna), znanego również jako „Najstarszy z prawdziwych wampirów” i półregularny nemezis z Widmowy jeździec oraz Ostrze. A jeśli wydaje ci się to zawiłe, zastanów się nad faktem, że zarówno Varnae, jak i Mroczna Twierdza nie pochodzą ze stronic Doktorze Dziwnym, ale w licencjonowanych komiksach Marvela, opartych na Robercie E. Howarda Conan Barbarzyńca, Król Kull orazCzerwona Sonja historie - które same w sobie są półkanoniczną częścią Mity Cthulhu (ale to zupełnie inny artykuł).
Dwaj niegdyś najlepsi kumple w końcu nie zgadzają się, jakiego rodzaju miejsca powinni używać prawie nieograniczone moce, które mogą zmienić Kamar-Taj, gdy skończą używać magii, aby wyeliminować choroby i starzenie się ludność. Przedwieczny chce stworzyć sanktuarium magicznych studiów, podczas gdy Kaluu woli użyć kontroli umysłu, by zebrać armię i zmienić swoją maleńką wioskę w podbijające świat supermocarstwo. Prawie to też robi, ale Przedwieczny wyrzuca go do mrocznego wymiaru Raggador i przysięga, że będzie ciężej trenował i kształtował się w jednoosobowy bastion przeciwko jeszcze większym zagrożeniom międzywymiarowym na pięć wieków, ostatecznie zajmie Stephen Strange, aby przyjść pukanie. (Kaluu następnie uciekł, został odepchnięty przez Strange'a, ponownie uciekł, zrezygnował z czarów na giełdzie i ostatecznie pomógł Strange'owi pokonać Starszego Boga Shuma-Goratha).
Pięć wieków to oczywiście dużo czasu nawet dla czarodzieja - więc po zdobyciu Kamar-Taj Przedwieczny kończy podróżując po świecie zbierając relikwie i inne narzędzia handlu, skutecznie budując sobie działające muzeum Magiczne Marvel MacGuffins. Może to najlepsze, że postanowił nie trzymać tam takich rzeczy jak Księga Vishanti czy Oko Agamotto i zamiast tego zbudował własny pałac.
RZECZY, KTÓRE NADCHODZĄ
Jak wspomniano wcześniej, Doktor Strange Wygląda na to, że film znacznie uprościł sytuację Przedwiecznego/Kamar-Taj. Ze zwiastuna filmu wydaje się, że „zaginione miasto” jest częścią dość zaludnionego obszaru (Mordo Chiwetel Ejiofor zauważa nawet, że Wi-Fi chronione hasłem) – i możliwe, że nazwa będzie tutaj po prostu przypisana do świątyni/związku, w którym Przedwieczny prowadzi biznes mistyczno-artystyczny. Nie jest jasne, w jakim stopniu, jeśli w ogóle, komiksowe pochodzenie tego miejsca, jako podobnego do Shangri-La, przeniesie się do tej nowoczesnej przeróbki koncepcji.
Może tak będzie najlepiej. Podczas gdy fani Marvela (i ogólnie fani komiksów/pulpów) mają wiele zamiłowania do tego rodzaju mitologizacji starej szkoły przygodowej, która była podstawą oryginalnej koncepcji, fakt jest „autentycznym” Kamar-Taj prawdopodobnie dodałby tylko do i tak już ogromnego pola minowego kwestii politycznych, kulturowych i społecznych, którymi Marvel musiał się poruszać, aby przynieść Doktor Strange na ekran. Z chińskim rządem, który podobno nadal chce zablokować zwolnienie zachodnich filmów, które zbyt konkretnie przypisują tradycyjnemu wschodniemu spirytualizmowi (lub które są postrzegane jako: nadmiernie szanujący Tybet) i różne głosy sprzeciw wobec castingu przedstawiający Tildę Swinton jako białą Przedwieczną kobietę, Disney prawdopodobnie poczułby ulgę, gdyby nie musiał zadawać pytań o problematyczne stereotypy i egzotykę charakterystyczną dla oryginalnej konfiguracji.
Rodzi to jednak pytanie, jak Marvel planuje sobie poradzić, gdy problem pojawi się ponownie. Jak wspomniano, Kamar-Taj jest tylko jedną z kilku lokalizacji Marvel Universe zapożyczających swoje fundamenty od Zagubiony horyzont i Shangri-La. Żelazna Pięść jest obecnie w fazie rozwoju dla Netflix i przedstawia kolejnego zachodniego intruza w postaci Danny'ego Randa, który staje się ulubionym synem kolejnej zagubionej himalajskiej utopii w skupionym na kung-fu K'un-Lun. Wola Doktor Strange rewizjonizm daje wgląd w to, jak traktowane są wszystkie takie historie? Może to zależeć od tego, w jaki sposób widzowie otrzymają to, co już jest nazywane najbardziej niezwykłym filmem Marvel Cinematic Universe.
Doktor Strange otwiera 4 listopada 2016; Strażnicy Galaktyki Cz. 2 – 5 maja 2017 r.; Spider-Man: Powrót do domu– 7 lipca 2017 r.; Thor: Ragnarok – 3 listopada 2017 r.; Czarna pantera – 16 lutego 2018 r.;Avengers: Wojna bez granic – 4 maja 2018 r.; Ant-Man i Osa – 6 lipca 2018 r.; Kapitan Marvel – 8 marca 2019 r.; Niezatytułowani Avengers– 3 maja 2019 r.; i jeszcze nie zatytułowane filmy Marvela w dniu 12 lipca 2019 r. oraz 1 maja, 10 lipca i 6 listopada 2020 r.
Zwiastun Flasha: Zakrwawiony kaptur i kostium Batmana wyjaśnione