10 feministycznych cytatów z opowieści służebnej

Opowieść podręcznej niedawno zakończył trzeci sezon z bardziej ekscytującym klifem niż w poprzednich sezonach. June aka Ofjoseph (Elisabeth Moss) traci równowagę psychiczną, wykrada pięćdziesiąt dzieci z Gilead i eliminuje wielu przywódców z Nowego Porządku w zaledwie trzynastu odcinkach.

Totalitarna saga jest inspirowana powieścią Margaret Atwood z lat 80. o tym samym tytule. I pomimo tego, że książka została już nakręcona na pełnometrażowy film w 1990 roku, feministyczne przesłanie zakorzenione w oryginalnej serii Hulu nie mogłoby być bardziej zachęcające w dzisiejszym społeczeństwie klimat. Walka i dosłowna „girl power”, która obecnie rośnie w serialu, jest na równi ze współczesnymi ruchami (choć w znacznie bardziej barbarzyński sposób).

I nie musisz być feministką, żeby cieszyć się szybkimi biczami June i sarkastycznym strumieniem świadomości. Oto najlepsze feministyczne cytaty z całości Opowieść rękodzieła.

10 „Nawet sprawiedliwi potrzebują małego show-biznesu”.

Zaczynając od Sereny Joy, mimo że jest antytezą feminizmu. Ten cytat pochodzi z pierwszego sezonu, kiedy to posiadanie dziecka jest na czele myśli Sereny, a drogi Gilead są dla niej ślepe. Ten cytat jest prawdopodobnie twórczą wersją fragmentu Biblii, który często przemawia do sprawiedliwych. Jedno przysłowie mówi: „Sprawiedliwi dostają to, czego chcą, ale bezbożni dostaną to, czego najbardziej się boją”.

W tym przypadku Serena uważa się za prawą, choć kosztem innych kobiet. Jest jedną z niewielu pozostałych kobiet, które mają w sobie odrobinę władzy, więc jej punkt widzenia jest zarówno odświeżający, jak i niepokojący.

9 „Idź się pieprzyć, Fred”.

Ten cytat został wykonany przez Offreda w „The Word” sezonu 2, kiedy jasne jest, że June ma dominację nad Fredem Waterfordem. Fred, będąc na szczycie totemu jako dowódca, uwalnia swoje słabości z rąk służebnicy.

W trakcie serialu staje się coraz bardziej podatny na czerwiec jako całość, dając jej swobodę mówienia mu takich rzeczy bez reperkusji.

8 „Nigdy nie powinni dawać nam mundurów, jeśli nie chcieli, żebyśmy byli armią”.

To niezwykle śmiała obserwacja, którą June poczyniła po tym, jak odmówili ukamienowania jej przyjaciółki, Janine. Sama myśl o buncie wystarczy, aby służebnica na ścianie, ale ta myśl tylko popchnęła czerwiec do przodu. Właśnie w tej jedności June uświadamia sobie dziurę w planie Gileada.

Służebnice, Marty, a nawet dzieci służą szerszemu frontowi, tak że nawet jeśli nie sprawują władzy wprost, mają potencjał, by kierować swoim społeczeństwem w ich kierunku.

7 "Czy to ci wystarczy?"

June ponownie spotyka się ze swoją najlepszą przyjaciółką, Moirą (Samira Wiley), w pierwszym sezonie i jasne jest, że jej przyjaciółka (kiedyś energiczna zawodniczka) została pokonana przez okoliczności.

 W przygnębiających ścianach Jezebels, lokalny bar i burdel, June odrzuca tę negatywność, działając jako jedyne źródło powód, przypominając koleżance dokładnie, jaka jest (a nie powinna być) rzeczywistość ich nowej tzw życie.

6 – Nie pozwól, by dranie cię zmiażdżyły.

Rzeczywisty cytat z serialu (i książki) to zmyślona łacińska fraza, która mówi „Nolite te bastardes carborundorum”, co luźno tłumaczy się jako „Nie pozwól draniom cię zmiażdżyć”.

W prawdziwym życiu ten cytat stał się sławny wśród feministek, ponieważ odzwierciedla narastającą troskę o represje dotyczące równości kobiet. Oczywiście sytuacja, w której znajduje się June i jej koleżanki, są znacznie bardziej ekstremalne, ale i tak przemawia ona do dzisiejszych wizjonerek.

5 „Nigdy nie myl kobiecej łagodności ze słabością”.

Ten cytat z pierwszego sezonu Opowieść podręcznej służy jako zapowiedź przyszłych wydarzeń. Zabryna Guevara, która gra rolę ambasadora Castillo, recytuje tę kwestię, aby przypomnieć June, że nie należy lekceważyć tych, których się unika.

Przypadkowo pani Własna pokora Castillo staje na przeszkodzie, gdy odmawia pomocy pokojówkom z powodu komplikacji związanych z rozrodem w jej kraju.

4 „Ale może jesteśmy silniejsi, niż nam się wydaje”.

W tym sezonie cytat z trzeciego sezonu przyniósł widzom pewną ulgę, biorąc pod uwagę, że cała osobowość June wydawała się niebezpiecznie rosnąć. W chwili słabości zdaje się przypominać, że była wystarczająco silna, by pokonać przeszkody Gilead.

Co więcej, przypomina innym, aby o tym pamiętali, insynuując, że jako zjednoczona partia są silniejsi niż Gilead może sobie z tym poradzić.

3 „W takim razie musisz trzymać [to] razem”.

Ta linijka staje się swego rodzaju mantrą na czerwiec. Moira przypomina swojej przyjaciółce, że musi się martwić o córkę. Aby oboje znów się zobaczyli (i przeżyli), to jest dokładnie to, co musi zrobić.

Nie żeby Moira sama od czasu do czasu nie potrzebowała tego przypomnienia. June powtarza to samo zdanie swojej przyjaciółce, kiedy Moira wydaje się wierzyć, że cała nadzieja jest stracona. Wydaje się, że służy jako iskra, której potrzebują, aby iść dalej.

2 „Teraz nie śpię na świat”.

W tym monologu June opowiada o wydarzeniach, które dały wskazówki do powstania Gilead. Dalej mówi: „Kiedy wyrżnęli Kongres, nie obudziliśmy się. Kiedy obwinili terrorystów i zawiesili konstytucję, wtedy też się nie obudziliśmy. Nic się nie zmienia natychmiast."

Wers, w którym mówi, że „obudziła się” światem, nawiązuje do faktu, że June nie odważy się pozwolić, by tego typu środowisko rozwijało się znacznie dłużej. Cytat pochodzi z pierwszego sezonu i jest jednym z pierwszych objawień, jakie ma czerwiec, które prowadzą do jej powstania.

1 – Nie będę tą dziewczyną w pudełku.

W tej scenie Serena Joy próbuje manipulować emocjami June, dając jej prezent. W małej pozytywce znajduje się delikatna baletnica, która będzie tańczyć tylko wtedy, gdy otrzyma pozwolenie otwierając pudełko.

June dostrzega w tym darze ironię iw tym momencie obiecuje sobie, że nie stanie się tą dziewczyną w pudełku: uwięzioną, kontrolowaną i manipulowaną.

NastępnyZałożenie: 10 najmądrzejszych postaci

O autorze