Pozew Scarlett Johansson dotyczący czarnej wdowy odbija się echem największej kontrowersji Marvela

Scarlett Johansson Czarna Wdowa pozew jest echem najdłużej toczącej się kontrowersji Marvela. Bez wątpienia Disney wiedział o ich decyzji o wydaniu Czarna Wdowa jednocześnie w kinach i na Disney+ byłoby kontrowersyjne, ale prawdopodobnie nigdy nie wyobrażali sobie, jak bardzo. Scarlett Johansson pozywa Disneya nad Czarna Wdowa's Disney+, argumentując, że jej pensja była powiązana z wynikami kasowymi filmu i że jednoczesne wydanie strumieniowe stanowi naruszenie umowy.

U podstaw tego leży proste pytanie: komu płaci się za historię sukcesu superbohatera? Jest uderzająco podobny do długotrwałych problemów, z jakimi borykają się pisarze i artyści pracujący dla dużych wydawców komiksów na podstawie umów o dzieło i nie otrzymują rekompensaty, gdy ich postacie i fabuły dostają się do wielkiego ekran. To problem tak stary, jak sam Marvel Comics, nawet z Jackiem Kirbym – zaangażowanym w tworzenie takich jak Kapitan Ameryka, Fantastyczna Czwórka, Iron Man i Wiecznościowcy – rozgniewani brakiem środków finansowych wynagrodzenie. Niedawno,

Ed Brubaker, twórca Zimowego Żołnierza, przyznał, że ma mieszane uczucia co do sukcesu Zimowego Żołnierza, podczas gdy płodny autor Ta-Nehisi Coates skrytykował Marvel za to, jak często traktuje twórców. Ale sytuacja Johanssona przypomina również konkretny przypadek z lat 90., kiedy praktyki Marvel Comics drogo ich kosztowały, prowadząc nawet do powstania konkurencyjnej firmy wydawniczej.

W latach 90. grupa płodnych twórców komiksów była niezadowolona z ich traktowania przez Marvela. Rob Liefeld i Todd McFarlane w ostatnich latach zyskały rozgłos dzięki udanym występom ze Spider-Manem i X-Force, i zaczęli wierzyć, że najlepszym sposobem na zmianę branży jest przeprowadzenie masowego exodusu z Marvela. W jego książce Komiksy Marvela: Nieopowiedziana historiaSean Howe zauważa, że ​​Liefeld i McFarlane wiedzieli, że muszą wziąć na pokład „człowieka do towarzystwa”, kogoś, kogo Marvel nigdy by ich nie opuścił, i skupili się na Jimie Lee. Lee był niezadowolony z faktu, że nie dostaje żadnych pieniędzy ze sprzedaży towarów związanych z jego sztuką, a kiedy Marvel poprosił go, aby poleciał do Nowego Jorku na aukcję sztuki komiksowej, był zszokowany, gdy dowiedział się, że firma nie zapłaci za jego żonę. przelot. "To zła rzecz do powiedzenia takiemu facetowi jak Jim,- zauważył McFarlane. "Jim odrabia pracę domową. Wie, że prawdopodobnie zarobił 22 miliony dolarów w ciągu ostatnich trzech miesięcy... nie mogą nawet wyskoczyć po bilet lotniczy za 200 dolarów?I tak, w końcu, Lee dołączył do tego, co stało się znane jako X-odus, nazwane tak ze względu na jego wpływ na linia X-Men i mutanty Marvela. Podobnie jak Johansson, ci ludzie mieli już dość i postanowili zająć stanowisko i odeszli, by założyć Image Comics.

Image Comics istnieje do dziś i jest uważany za trzeci z „Wielkiej Trójki”, za starszym, ustanowione firmy Marvel i DC, które czerpią korzyści ze wspólnych uniwersów i długiej historii, ale mimo to znaczny. Kluczową różnicą między Image a tymi dwiema firmami jest jednak to, że twórcy zachowują swoje prawa medialne, co oznacza, że ​​czerpią zyski z towarów, powiązań i adaptacji. Najbardziej udane franczyzy Image obejmują takie nazwiska jak Żywe Trupy oraz Niezwyciężony, dając wyobrażenie o ich wpływie w kulturze popularnej. Praktyka pracy Marvela dosłownie doprowadziła do ustanowienia nowego i trwałego rywala.

Traktowanie talentu przez Disneya nie doprowadzi do narodzin nowego konkurenta, ale grozi uszkodzeniem ich talentu. reputację i całkiem możliwe, że aktorzy, reżyserzy i producenci będą nieco bardziej ostrożni w swoich kontaktach z nimi Naprzód. Już inni aktorzy zastanawiają się nad pójściem za przykładem Johanssona - Emma Stone podobno rozważa pozwanie Disneya nad Cruellana przykład – co oznacza, że ​​będzie to tylko eskalować. Uszkodzenie reputacji i koszty relacji roboczych mogą ostatecznie przewyższyć pieniądze, które Disney zarobił dzięki podwójnemu podejściu do filmów takich jak Czarna Wdowa.

No Time To Die sprawia, że ​​kanon M Moore'a i Daltona w filmach Daniela Craiga

O autorze