Jedna rzecz, która oddziela klasyczne filmy o księżniczkach Disneya od współczesnych księżniczek
Od Śnieżki do Rayi, Disney księżniczki są dobrze znanymi ikonami o ukochanych narracjach – ale pochodzenie tych bohaterek zmieniło się w ostatnich latach. Często zdarza się, że te filmy czerpią inspirację z wcześniejszych historii, ale takie historie, które… Disney wykorzystywany przez niektóre ze swoich najnowszych księżniczek jest nieco bardziej złożony w porównaniu do tych z klasyki te. Chociaż starsze pokolenia fanów Disneya dorastały oglądając takie osoby jak Aurora i Belle, młodsi fani zwracają się do Meridy i Vaiany, aby porwać ich wyobraźnię, a jest kilka kluczy różnice.
wydanie przez Disneya pierwszej księżniczki i pierwszego animowanego filmu fabularnego, Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1937), spotkał się z pozytywnym przyjęciem krytyki i utorował drogę dla całej serii księżniczek. Obecnie oficjalny skład księżniczek obejmuje Śnieżkę, Kopciuszek, Aurorę, Ariel, Belle, Jasmine, Pocahontas, Mulan, Tiana, Roszpunkę, Meridę i Moanę. Mimo że Mrożony (2013) przedstawili dwie królewskie córki,
Na pierwszy rzut oka jest kilka cech, które odróżniają współczesne księżniczki Disneya od ich odpowiedników z XX wieku. Animacja poprawiła się od lat 30. XX wieku, a postępy w funkcjach wizualnych i ruchach sprawiają, że nowsze księżniczki są znacznie bardziej dynamiczne. Z bohaterkami takimi jak Merida czy Elsa, trop damy w niebezpieczeństwie, która ostatecznie szuka prawdy miłość została porzucona, a niezależny bohater, który nie potrzebuje zainteresowania miłością, wziął to miejsce. Ponadto w ostatnich latach na dużym ekranie dominowała bardziej zróżnicowana gama księżniczek, dając fani z różnych środowisk i narodowości możliwość identyfikowania się ze swoim faworytem postacie. Ale największy trend, który wyznacza nowoczesność Księżniczki Disneya osobno leży w rzeczywistych początkach ich historii.
Podczas gdy wcześniejsze filmy o księżniczkach Disneya były oparte na baśniach, współczesne skupiają się teraz na mitach, legendach i folklorze. Królewna Śnieżkaoparto na przykład na baśni braci Grimm z 1812 roku, podczas gdy słynna baśń literacka Hansa Christiana Andersona była inspiracją dla Ariela i Mała Syrenka (1989). Większość księżniczek XX wieku wywodziła się z postaci z bajek, ale nie dotyczy to najnowszych księżniczek. Z Meridą, Odważny (2012) zawiera elementy szkocko-angielskiego folkloru, takie jak błędny ognik, którego spotyka w lesie. Vaiana (2016) czerpie z mitu polinezyjskiego ze względu na elementy fabuły i postaci, jak legendarny bohater ludowy Maui. Według Disney, wieloletnie aspekty kultury Azji Południowo-Wschodniej, takie jak sztuki walki i smoki, były inspiracją dla zespołu stojącego za nim Raya i ostatni smok.
Ponieważ współczesne filmy o księżniczkach Disneya opierają się na różnych elementach i wykraczają poza proste narracje, historie mają znacznie bardziej epicki charakter i zawierają dużo więcej akcji. Kopciuszek sprawdza wszystkie pudełka ukochanej księżniczki i chociaż ma do czynienia ze swoją wredną macochą, doświadcza bardzo niewielkiego fizycznego niebezpieczeństwa. Jej film nie zawiera tyle akcji, co Vaiana, która wyrusza w poszukiwaniu półboga i walczy z małymi piratami i wulkanicznym demonem. Oparcie filmu na mitach i legendach kultywuje wzbogacającą i pełną przygód fabułę, podobnie jak w przypadku Meridy i Rayi.
Te nowsze początki mogą wpłynąć na postrzeganie różnych filmów o księżniczkach Disneya. Bajki to historie, które są na ogół prostsze i przeznaczone dla dzieci. Mogą być historyczne, ale korzenie nie są tak głębokie jak Pochodzenie polinezyjskie lub szkocki folklor. Mity są często zakorzenione w religii lub innych systemach wierzeń i mają trwały i znaczący wpływ kulturowy. Podczas gdy film jak Raya i ostatni smok jest przeznaczony dla młodych widzów, prawdopodobnie przegapią głębsze znaczenia i odniesienia, które towarzyszą narracji opartej na mitach. I chociaż kryteria filmowe i systemy ocen zmieniły się od czasu premiery pierwszego filmu Disneya o księżniczkach, nadal warto podkreślić, że Odważny, Vaiana, Raya i ostatni smok, i nawet Mrożony wszyscy zdobyli ocenę PG. Dla kontrastu, większość klasycznych filmów o księżniczkach - jak Śpiąca Królewna, Aladyn, Pocahontas, oraz Piękna i Bestia, żeby wymienić tylko kilka - otrzymały ocenę G. Początki oparte na mitach tworzą bardziej dojrzałą treść, choć na powierzchni nadal jest to przyjemne dla dzieci.
Chociaż mit i legenda tworzą ekscytujące historie, wiążą się z ryzykiem krytyki za złe wykonanie. Nie oznacza to, że klasyczne księżniczki są odporne na krytykę, ale stawka jest wyższa, jeśli chodzi o reprezentowanie głębszych tradycji. W 2013 roku pojawiły się kontrowersje wokół „ukoronowania” Meridy jako oficjalnej księżniczki Disneya z nowym wizerunek wzmacniającej bohaterki o cieńszym kształcie i gładszych włosach, podobny do wcześniejszego projektu księżniczki. Po internetowej petycji przeciwko zmianom, która uzyskała ponad 200 000 podpisów, Disney usunął ten obraz Meridy ze swojej strony internetowej. Raya i ostatni smok ma imponującą obsadę, która obejmuje Kelly Marie Tran, ale film spotkał się z krytyką za nieuwzględnienie członków obsady głosu z rzeczywistego pochodzenia z Azji Południowo-Wschodniej. Fakt, że tego rodzaju niedopatrzenie ma miejsce w przypadku filmów, które mają na celu podkreślenie różnych kultur lub wieloletnie tradycje są rozczarowujące, ale podkreślają również wpływ, jaki mają na odbiorców.
W miarę rozszerzania się kanonu księżniczek Disneya różnice między klasycznymi i współczesnymi księżniczkami nieuchronnie staną się bardziej widoczne. Siostrzeniec Walta Disneya, zmarły Roy. E Disney początkowo był przeciwny, gdy przedstawiono nowy pomysł na franczyzę księżniczki, stwierdzając, że firma zawsze „unikał mieszania postaci z klasycznych baśni w innych narracjach, obawiając się, że osłabi to poszczególne mitologie" (przez New York Times). Jednak czas pokazał, że pochodzenie każdej księżniczki Disneya jest wciąż tak wyjątkowe i indywidualne, jak zawsze.
Powrót Batmana Michaela Keatona pokonuje sztuczkę Spider-Mana z MCU Phase 4
O autorze