10 Cloverfield Lane i 9 innych filmów, które zaszczepiają klaustrofobię

W czasach, gdy „kwarantanna” stała się terminem domowym, filmy wywołujące klaustrofobię, takie jak 10 Cloverfield Lanesą bardziej istotne i powiązane z nimi niż kiedykolwiek. To wyjaśnia, dlaczego wielu widzów gromadzi się teraz na platformach streamingowych, aby znaleźć nowe, niepokojące filmy osadzone w ciasnych, ograniczonych przestrzeniach i zamkniętych gospodarstwach domowych.

W kinie klaustrofobia jest obszarem oklepanym, a filmowcy często używają kreatywnych scenografii i kątów kamery, aby ją zaszczepić. Jednak jak Newsweek wspomina, niektórzy filmowcy, tacy jak Alfred Hitchcock, wykraczają daleko poza normę, aby widzowie czuli się nie mniej niespokojni niż ich filmowi bohaterowie. Działając w podobnym duchu, filmy te doskonale równoważą napięcie i konflikt, jednocześnie ekscytując i wyczerpując widzów.

10 10 Cloverfield Lane

Co sprawia, że 10 Cloverfield Lane tak skutecznym thrillerem sci-fi jest to, że jest nie tylko satysfakcjonującą duchową kontynuacją filmu znaleziony materiał filmowy klasyczny, pole koniczyny

ale działa również bardzo dobrze jako samodzielny film. Dla widzów dobrze zaznajomionych z prequelem film zamknięty postapokaliptyczny bunkier wzbudza dreszcze i dreszczyk emocji, stwierdzając, że chociaż świat zewnętrzny jest atakowany przez potworne stworzenia, ciemna strona ludzkości stanowi nie mniejsze zagrożenie.

Z drugiej strony widzowie niezorientowani w jego prequelu mogą uznać go za tym bardziej przerażający, że będą rozdarci między kibicowaniem, a pogardą dla jego niejednoznacznych postaci. Prawie nic w 10 Cloverfield Lane jest tak, jak się wydaje.

9 127 godzin

Jeden z Najlepsze filmy Danny'ego Boyle'afilm przetrwania 127 godzin rozwija się w palącym słońcu i wstrząsających kanionach Utah. Na jego czele stoi alpinista Arona Ralstona (James Franco), który chwyta rękę pod głaz w kanionie. Dryfując tam iz powrotem między retrospekcji wspinacza a obecną desperacją, by przeżyć, film tworzy błyskotliwy dramat, który sprawia, że ​​widzowie stają się biali.

Podczas gdy ciasny kanion w filmie i kreatywna praca kamery są wystarczająco chłodne i zabawne, jest Godny pochwały występ Jamesa Franco to dodaje więcej wagi jego genialnemu podejściu do prawdziwej historii Ralstona.

8 1408

Być może jedna z najbardziej niedocenianych adaptacji Stephena Kinga, 1408 występuje w roli Johna Cusacka jako pisarza zjawisk paranormalnych, który obala legendy i fanaberie otaczające słynne upiorne miejsca. Ale wystarczy jedna wizyta w niesławnym pokoju numer 1408 w Dolphin Hotel, aby ponownie rozważyć swoje przekonania – lub ich brak – dotyczące zjawisk paranormalnych.

Na pozór nie ma nic więcej do założenia filmu niż dążenie protagonisty do przetrwania i ucieczki z tytułowego pokoju. Ale wykorzystując kreatywne opowiadanie historii, film podnosi stawkę z każdym łukiem, znajdując nowe sposoby na uwięzienie głównego bohatera i dokonując filozoficznych eksploracji jego ukrytego smutku.

7 Nieskończony

Nieskończony udowadnia, że ​​wystarczy intrygujące założenie, przyzwoita obsada i reżyserskie umiejętności, by stworzyć niezapomniany kosmiczny horror. W większości film rozgrywa się w zamknięciu kultu śmierci UFO – przebranego za obóz rekreacyjny – gdzie bracia Justin i Aaron powracają po niewielkiej ucieczce dekadę wcześniej.

Im dłużej pozostają w pobliżu, tym więcej dowiadują się o wszechobecnym bóstwie, które więzi członków sekty w klaustrofobicznych, zakręconych kopułach czasu. Pozornie inspirowane twórczością H.P Lovecrafta, Nieskończony tchnie nowe życie w meta-horror, przedstawiając „lęk przed nieznanym” jak nikt inny.

6 Pochowany

Ustaw w czasie rzeczywistym, Pochowany zabiera widzów sześć stóp pod ziemię, gdzie pochowany jest kierowca ciężarówki Paul z zapalniczką i telefonem komórkowym. Pomimo ograniczenia do objętości trumny, reżyser Rodrigo Cortes i pisarz Chris Sparling pomysłowo stwórz film w taki sposób, aby był pełen nowych szans, że bohater musi pokonać.

Nawet po dostosowaniu się do ciasnej konfiguracji filmu, Ryan Reynolds prezentuje wiarygodne przedstawienie, które zwiększa pilność sytuacji jego bohatera. Nie wspominając o tym, że film całkowicie rozwija się z jego punktu widzenia i nigdy nie pokazuje niczego ponad ziemią, pod którą został pochowany, jego klaustrofobiczny „apel” jest bardzo niepokojący.

5 Zielony pokój

Według People.com, Patrick Stewart, który gra wiodącą rolę w Zielony pokój, był tak zaniepokojony scenariuszem filmu, że chodził po swoim domu, upewniając się, że wszystkie jego okna i drzwi są zamknięte. Podobne poczucie zagrożenia odczuwało także wielu widzów, którzy chwalili dość proste, ale wyjątkowo zrealizowane założenie filmu.

Napięty dramat filmu koncentruje się na zaciekłej grze w kotka i myszkę, która toczy się między zespołem punkrockowym a gangiem neonazistowskich skinheadów, którzy są zdeterminowani, aby ich wyeliminować. Z każdą mijającą minutą film wzmacnia intensywność dramatu dzięki nieugiętej przemocy i konsekwentnym wątkom. Dodatkowo wisienką na torcie są motywy punk rocka, które współgrają z krwawym dramatem.

4 Das Boot

Uznanie dla mistrzowskiego tworzenia filmów Wolfganga Petersena, Das Bootokazuje się być głęboki pod każdym względem i zamiast przedstawiać krytyczne, dydaktyczne podejście do tematów wojennych, po prostu skupia się na elemencie ludzkim.

Chociaż klaustrofobia może nie być centralnym elementem dramatu II wojny światowej Das Boot, z pewnością jest powszechne w jego obrazach, które podkreślają życie niemieckiej załogi U-Boota. To właśnie te obrazy tworzą niezwykle wciągającą atmosferę dla widzów tam, gdzie się znajdują zapakowani w załogę łodzi podwodnej, doświadczając ich stale rosnącej desperacji, nudy i głód.

3 Łódź ratunkowa

Mimo że stosunkowo mniej znany w porównaniu do innych filmów Hitchcocka, ten thriller o przetrwaniu wraku statku pokazuje w pełni techniczne i artystyczne atuty autora. Akcja filmu rozgrywa się w zatłoczonej łodzi ratunkowej, która mieści załogę storpedowanego statku. W miarę postępu narastają napięcia między ośmioma członkami załogi, podczas gdy populacja na łodzi odwrotnie maleje.

Ale bez względu na to, jak zmienia się dynamika lub populacja załogi, na pokładzie zawsze panuje przytłaczająca klaustrofobia. Sam w sobie staje się jednym z wielu narzędzi narracyjnych, których Hitchcock używa do badania podziałów społecznych między jego bohaterami.

2 Rzecz

Poczucie klaustrofobii, które towarzyszy Johnowi CarpenterowiRzeczjest zarówno psychologiczny, jak i fizyczny — pierwszy bardziej niż drugi. Podczas gdy ponure, pokryte śniegiem antarktyczne otoczenie już samo w sobie niepokoi wielu widzów, jego fabuła zagłębia się w psychiczny teren horroru i sprawia, że ​​widzowie wątpią we własne postrzeganie.

W rezultacie prawie nikt nie przechodzi przez film bez poczucia zdumienia, jak jego bohaterowie. Jest wstrząsający wydźwięk Lovecrafta — podobny do W Górach Szaleństwa — prawie we wszystkim, co dzieje się w Rzecz, która stanowi, że nawet bez odległego otoczenia jego postacie byłyby nie mniej uwięzione niż są.

1 Latarnia

Wszystkie dziwne obrazy i chwile w Latarnia, zwłaszcza w jego drugiej połowie, są lepiej doświadczone niż wyjaśniane na papierze. Jego fabuła jest niemal celowo niejasna, ponieważ koncentruje się przede wszystkim na zabawie z percepcją widza i pozostawieniu reszty wyobraźni.

Od szarości 4:3 po niekończące się dźwięki rogów mgłowych, film cuchnie klaustrofobią. To, czy jest to tylko eksperymentalne przedsięwzięcie, czy instynktowny obraz niematerialnych lęków, należy do widza. Oczywiste staje się jednak to, że tak samo Roberta Eggersa Czarownica, również ten film teleportuje widzów w swoje mroczne, odosobnione otoczenie i sprawia, że ​​czują desperację i bezradność swoich bohaterów.

Następny9 zakulisowych faktów na temat Halloween II (1981)

O autorze