Wyjaśnienie zakończenia Cruelli i 101 dalmatyńczyków

Ostrzeżenie: główne SPOILERY dla Cruella.

Disneya Cruella kończy się śmiercią alter-ego, wymierzeniem sprawiedliwości i możliwością nowego początku. Wyreżyserowane przez Craiga Gillespiego, Cruella gwiazdy Emma Stone w tytułowej roli i zagłębia się w historię pochodzenia tradycyjnie ekstrawaganckiego złoczyńcy, od momentu jej narodzin. Rozkładanie w formie bildungsroman, Cruella rysuje ekscytującą trajektorię swojego pierwotnego charakteru, budując swoje motywacje, jednocześnie inwestując w głębię i niuanse.

Akcja rozgrywa się w Londynie w latach 70. XX wieku i pojawia się nurt punk rocka. Cruella opowiada o życiu Estelli (Stone), zbuntowanej, ombre włosy dziecka, która marzy o zostaniu kiedyś odnoszącą sukcesy projektantką mody. Matka Estelli, Catherine (Emily Beecham) robi co w jej mocy, aby nasycić Estellę poczuciem życzliwości, jednocześnie czule prosząc ją o „dopasowanie się”, aby uniknąć bólu ostracyzmu w społeczeństwie. Chociaż Catherine nigdy nie prosi córki, aby zmieniła swoje wrodzone ja, Estella doskonale zdaje sobie sprawę z tego walczące w niej jaźnie, druga to lekkomyślna, buntownicza „Cruella”, jak czule nazwana przez Katarzyna. W drodze do Londynu dochodzi do tragedii, a Estella zostaje sierotą, co na zawsze zmienia jej życie.

Następuje walka o przetrwanie, proces, który znosi dwóch kieszonkowców, a mianowicie Jasper (Joel Fry) i Horace (Paul Walter Hauser), którzy z biegiem lat dorastają do siebie i tworzą bliską, rodzinną obligacja. Właśnie wtedy, gdy Estella jest na skraju spełnienia swoich marzeń podczas pracy dla Baronowa von Hellman (Emma Thompson), wstrząsająca rewelacja na temat śmierci jej matki niszczy wszystko, w co wierzy i za czym się opowiada.

Transformacja Estelli w Cruellę i Śmierć Niewinności

Już w wieku formacyjnym Estella doskonale zdaje sobie sprawę z istnienia w niej dwóch alter ego, które są wizualnie reprezentowane przez jej piękne, naturalnie czarno-białe włosy. Podczas gdy tradycyjna symbolika przedstawiałaby to jako wojnę między dobrem a złem, takie dwuwymiarowe, binarne rozumienie świata służy jedynie ograniczeniu rozwoju postaci. Podczas Cruella uznaje istnienie wyraźnych, szarych obszarów oraz fakt, że te dwie tożsamości często się przenikają i nakładają się, ta metafora jest świadomie używana do odzwierciedlenia symboliki wizualnej, takiej jak futro Dalmacji. Dzięki wpływowi Catherine i delikatnej przyjaźni Jaspera i Horacego Estella jest w stanie powstrzymać Cruellę, co jest świadomym wyborem na wskroś. Jednak gdy dowiaduje się, że baronowa jest odpowiedzialna za śmierć jej matki, w Estelli coś pęka, co prowadzi ją do powolnego przyjęcia swojego mrocznego alter ego: Cruelli.

Bezwzględna i przebiegła, a jednocześnie odważna i nienaganna moda, osobowość Cruelli wydaje się być inspirowana zasadami ruchu punk rockowego, chociaż znajduje to głównie odzwierciedlenie w Cruella's over-the-top estetyka wizualna. Decydując się na zmierzenie się z baronową, pracując dla niej jako Estella, Cruella jest w stanie rzuć wyzwanie baronowej publicznie i upewnij się, że świat mody liczy się z jej wybuchową kreatywnością talent. Te małe zwycięstwa mają wysoką cenę – natura Cruelli jest z natury skrywana podłością, która sprawia, że ​​nie jest w stanie traktować ludzi wokół niej z czułością i szacunkiem. Przejawia się to w postaci jej napiętej relacji z Jasperem i Horace'em, którzy są traktowani jak najemni poplecznicy, a nie członkowie zespołu zasługujący na szacunek.

Pragnienie zemsty popycha Cruellę na skraj rozsądku, co na chwilę prowadzi do śmierci niewinności i wrażliwości. Zahartowana przez okrucieństwa, jakie rzuciło jej życie, Cruella traktuje wszystkich z taką samą zimną, wyrachowaną pogardą. Wkrótce jednak uświadamia sobie swój błąd i znajduje sposób na publiczne „zabicie” Estelli w ręce baronowej, co okazuje się koniecznością, która wspomaga jej plan powrotu do świata jako Okrutna. Pomimo zabicia alter, który oznacza delikatną dobroć, Cruella wydaje się objąć szarą strefę, nigdy nie wkraczając w trop „złoczyńcy”, jak zasadniczo rozumiemy. A może jest niczym tym, czym się wydaje, w którym Cruella gra w długą grę i całym sercem przyjęła to, co oznacza jej alter?

Dlaczego Cruella używa punk rocka jako środka tożsamości i artystycznej ekspresji?

Podczas gdy subkultura punkowa obejmuje szeroką gamę ideologii i form wyrazu, ruch, zwłaszcza w szczytowym momencie zajęła rażące stanowisko antyestablishmentowe, z naciskiem na jednostkę tożsamość. Działa to dobrze z motywami osadzonymi w Cruella, w którym tytułowa bohaterka jest w stanie objąć ukrytą stronę siebie poprzez twórczą ekspresję i stać się twarzą odważnego, nieokiełznanego buntu idei w świecie mody. Podczas gdy etyka „zrób to sam” tego podgatunku płynnie współgra z pasją Estelli/Cruelli jako projektantki, przekonania antykonsumpcyjnej i antykorporacyjnej chciwości wydają się być w konflikcie z tym, jak wygląda branża modowa dla. Może to nieco powierzchownie odmalować działania Cruelli, ale ważne jest, aby przyznać, że na swój sposób rzuca wyzwanie autorytarnym utrzymują, że baronowa ma nad trendami i estetyką, co obejmuje przedefiniowanie znaczenia nie bycia „wyprzedanym”. Nie trzeba dodawać, estetyka punk, czy to kostiumy, oświetlenie, czy muzyka, działają na korzyść filmu niesamowicie, ponieważ służą do zwiększenia dramatycznej kampowości narracji jako cały.

Jak Cruella wplata stratę, zemstę i szaleństwo w historii o sympatycznym pochodzeniu

Cruella de Vili zawsze była kultową łotrem, głównie będąc uroczą londyńską dziedziczką z zamiłowaniem do tworzenia futrzanych płaszczy z dalmatyńczyków. Machinacje Cruelli zawsze kanonicznie wypływały z wendety na dalmatyńczykach i m.in pewna nonszalancja wobec losu zwierząt, byleby służyła jej potrzebom, by wyglądać uderzająco w społeczeństwo. Chociaż można i należy to nazwać złem, Cruella postanawia całkowicie wykorzenić to, co definiuje jej tytułowy charakter, i zamiast tego wyryć sympatyczną narrację antybohatera. Kiedy Estella postanawia objąć ciemniejszy aspekt swojej tożsamości, całkowicie pogrąża się w roli i podejmuje pewne wątpliwe działania, aby zrealizować swój plan. Jednak nigdy nie posuwa się wystarczająco daleko, aby zrazić widzów, czego najlepszym przykładem jest fakt, że wydaje się całkowicie niezainteresowana ze skóry Dalmatyńczyków na futra, a także kiedy zdaje sobie sprawę, że jej przyjaciele nie zasługują na chłodne, obojętne Cruelli zachowanie.

Po wielkim ujawnieniu, że Cruella jest córką baronowej, ciężar prawdy miażdży Cruellę. Oprócz poczucia odmienności w niewyobrażalny sposób, fakt, że jej matka chciała pozbyć się nowo narodzonego dziecka, otwiera ranę, która jest uważana za nieuleczalną. Jest to szczególnie traumatyczne dla Cruelli, ponieważ jej początkowa motywacja do pomszczenia baronowej jest zabarwiona świeżą warstwą bólu, straty i absolutnej utraty autonomii. Najlepszym przykładem jest scena, w której Cruella podjeżdża do rezydencji baronowej rowerem pocztowym i wygłasza swego rodzaju monolog o pragnieniu bycia kochanym i akceptowanym przez własną matkę. Przyznając, że prawie pogrążyła się w szaleństwie, Cruella przysięga objąć to, kim jest, bez poświęcania jej najlepszego ja. Wreszcie jest gotowa wziąć to, co słusznie jej się należy.

Jak wygląda przyszłość Cruelli – możliwa konfiguracja dla 101 dalmatyńczyków

CruellaScena w połowie napisów jest interesującą scenerią dla możliwej kontynuacji, a mianowicie dla powszechnie lubianych 101 dalmatyńczyków. Po odziedziczeniu fortuny baronowej jako Cruella de Vil i przemianowaniu posiadłości na Hell Hall, Cruella jest ostatnio widziana jako ustawiająca scenę dla własnej marki modowej i zwiększająca swój wpływ na świat mody. Na scenie po napisach pojawia się Roger (Kayvan Novak), były prawnik baronowej, który teraz wydaje się kontynuować karierę pianisty na pełen etat. Scena przenosi się do Anity Darling (Kirby Howell-Baptiste), przyjaciółki Cruelli z dzieciństwa i obecnie dziennikarki plotkarskiej, która pomaga promować jej nową postać w filmie. Zarówno Roger jak i Anita otrzymują szczenięta po Cruelli, dalmatyńczykach o imionach odpowiednio Pongo i Perdita. To idealnie dopasowuje się do łuku w obu wersjach 101 Dalmatyńczyków, w której Roger i Anita zakochują się, a ich psy rodzą nienaturalnie duży miot 15 szczeniąt. Nawiasem mówiąc, są to te same szczenięta, które Cruella próbuje zebrać razem z 86 innymi, aby stworzyć zimowy płaszcz.

Oglądana przez ten konkretny obiektyw, skądinąd wzruszająca scena kryje w sobie nieco… złowrogi ton, ponieważ wydaje się, że sama Cruella odgrywa kluczową rolę w aranżowaniu tego scenariusz. Czy to tylko miły gest, czy element dłuższej gry? Ponieważ Disney spędza większość filmu, próbując umieścić Cruellę jako buntowniczą postać z sercem we właściwym miejscu, zamiast wręcz złoczyńcą, przeciwstawia się stworzenie przesłanki, w której staje się zabójcą zwierząt w celu stworzenia mody oświadczenie. Ponieważ ten sentyment nie jest do końca zgodny z rozwojem Cruelli jako postaci, nie jest jasne, w jakim kierunku rozwinie się jej opowieść. Nie trzeba dodawać, że w Cruelli panuje pewna ciemność, która może objawić się w dowolnym momencie z powodu osobistej tragedii lub zbyt daleko idącej ślepej ambicji.

Co tak naprawdę oznacza zakończenie Cruelli

Cruella kończy się tym, że baronowa zostaje uznana za winną morderstwa Estelli i zabrana do więzienia za jej zbrodnie. Podczas gdy baronowa jest eksponowana w oczach opinii publicznej, okazuje się, że posiada znaczne wpływy ze względu na swoją pozycję społeczną. Czy baronowa naprawdę zostanie postawiona przed wymiarem sprawiedliwości, czy też znajdzie sposób na ucieczkę z systemu prawnego i urzeczywistnienie swojego planu pokonania Cruelli? Poza tym pojawia się również kwestia własnych motywacji Cruelli i tego, co dokładnie sobie wyobraża, wraz z ceną, jaką jest gotowa za to zapłacić. Czy zostanie złapana w pułapkę tych samych toksycznych wzorców i powtórzy błędy swojej matki? To trudne pytanie, ponieważ nie jest jasne, czy rzeczywiście znajduje pocieszenie w towarzystwie lojalnych jej osób, czy też potajemnie postrzega je jako środek do celu. Podczas gdy Cruella jest uważana za z natury dobra, ciemny żar często wkrada się w brzegi jej szerokich, zamazanych kohl oczu, co może równie dobrze być atramentem, który oznacza początek końca.

Drugi Barry Allen Flasha ma na sobie kostium Batmana Keatona — wyjaśnienie teorii

O autorze