ทุกตอนของ Cabinet of Curiosities ของ Guillermo del Toro และคู่ภาพยนตร์ของพวกเขา

คณะรัฐมนตรีแห่งความอยากรู้อยากเห็นของ Guillermo del Toro เป็นคอลเลกชั่นเรื่องราวสยองขวัญที่สมบูรณ์แบบสำหรับการรับชมในวันฮัลโลวีนนี้ DelToro รวบรวมรายชื่อที่มีแนวโน้มมากที่สุดในฉากสยองขวัญเพื่อให้เสียงของพวกเขาในเรื่องราวของเขา และผลลัพธ์ที่ได้ เป็นโมเสกที่น่ากลัวของนิทานที่น่าขนลุกเกี่ยวกับแม่มด ปีศาจ ผี และสิ่งแปลกประหลาดอื่นๆ ทุกประเภท สิ่งมีชีวิต.

หนึ่งในผู้กำกับภาพยนตร์ที่สำคัญที่สุดในยุคของเขา เดล โทโรไม่ปิดบังอิทธิพลของเขา และแต่ละตอนของซีรีส์นำเสนอการอ้างอิงถึงภาพยนตร์สยองขวัญที่น่าตื่นเต้น

Lot 36 - บ้านของปีศาจ (2009)

"Lot 36" เริ่มต้นค่อนข้างช้า ทำให้ผู้ชมมีพื้นที่มากมายในการคาดเดาและพยายามเดาว่าสิ่งใด ความน่าสะพรึงกลัวซ่อนอยู่ใน Lot 36 อันลึกลับ ซึ่งเป็นล็อกเกอร์เก็บของที่เพิ่งซื้อมาโดยผู้คลั่งไคล้ชาตินิยมผู้ขมขื่น อดีตสัตว์แพทย์ ล็อตนี้เป็นของชายชราผู้แปลกประหลาดที่มีของเก่ามีค่าและอดีตสัตว์แพทย์ผู้ไม่สนใจความหมายของสิ่งของและ กังวลแต่เรื่องเงิน ได้รับมากกว่าที่เขาต่อรองเมื่อเห็นได้ชัดว่าชายชรามีความสัมพันธ์ลึกลับกับ ไม่ทราบ

การเล่าเรื่องที่เนิบช้าและไคลแมกซ์ของ ล็อต 36 มีความคล้ายคลึงกับของ Ti West อย่างมาก บ้านของปีศาจ. ในภาพยนตร์เรื่องนี้ เด็กสาวที่มีปัญหาเรื่องเงินตัดสินใจรับเลี้ยงเด็กแปลกหน้าที่มีความลับอันน่าสะพรึงกลัว ขณะที่เธอค่อยๆ เริ่มสงสัยว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้นในบ้าน เธอก็เข้าสู่พิธีกรรมแปลกประหลาดที่เกี่ยวข้องกับปีศาจ การบูชายัญ และจันทรุปราคา

หนูสุสาน - กะสุสาน (1990)

"สุสานหนู" เป็นส่วนผสมที่ลงตัวของ กะสุสาน และตรอกฝันร้ายซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่กำกับโดย Guillermo del Toro เอง ผู้กำกับ Vincenzo Natali ยังไม่เปิดใจเกี่ยวกับอิทธิพลของเขาในตอนนี้ แต่มีหลายฉากที่ดูเหมือนจะสร้างบางแง่มุมขึ้นมาใหม่จาก ภาพยนตร์ที่น่ากลัวที่สุดเกี่ยวกับหนูซึ่งสร้างจากเรื่องราวของสตีเฟน คิง

ในขณะที่ "Graveyard Rats" มีฉากที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงและมีรูปแบบที่มีสไตล์มากกว่าเดิมมาก ตัวเอกของเรื่องได้ลงมาตามสุสานที่เต็มไปด้วยหนูซึ่งเต็มไปด้วยหนูเพื่อปลุกสิ่งที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้คลาสสิก สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับทั้ง "สุสานหนู" และ กะสุสาน คือวิธีที่พวกเขาใช้สิ่งเหนือธรรมชาติในการหักมุมที่น่าตกใจในตอนสุดท้าย ซึ่งรวมถึงสัตว์ฟันแทะที่น่าสะพรึงกลัวและการนองเลือดอันน่าสยดสยองมากมาย

การชันสูตรศพ - การบุกรุกของฉกฉวยร่างกาย (2521)

"การชันสูตรพลิกศพ" เป็นหนึ่งในตอนที่แปลกประหลาดที่สุดของรายการด้วยการแสดงร่างกายอันน่าสยดสยองที่น่าสยดสยอง ความจริงแล้ว ร่างกายคือกุญแจสำคัญในการสืบสวนคดีสยองขวัญในจักรวาลนี้ โดยตำรวจต้องทึ่งเมื่อพวกเขาพยายามเชื่อมโยงคดีต่างๆ ของผู้สูญหายกับการระเบิดใต้ดินอย่างลึกลับ ในขณะที่ผู้รักษากฎหมายธรรมดาใช้เวลาไม่นานในการเชื่อมต่อกับ จุด

ตอนนี้มีความคล้ายคลึงกันมากกับ ความสยองขวัญของร่างกายไซไฟคลาสสิก การบุกรุกของนักฉกฉวยร่างกาย. ทั้งตอนและภาพยนตร์ถือเป็นภัยคุกคามขนาดเล็กจากนอกโลกที่มีสัดส่วนมาก ในภาพยนตร์เรื่องนี้ เมล็ดพืชแปลกๆ ลอยจากอวกาศมายังโลกและเก็บเกี่ยวสิ่งมีชีวิตนอกโลกที่สามารถจำลองร่างกายมนุษย์ได้ ใน "The Autopsy" สิ่งต่างๆ ก็หลุดมือไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากความยากลำบากในการระบุตัวตนของมนุษย์ต่างดาว โฮสต์ โชคดีที่ตัวเอกมีไพ่ตายที่ยอดเยี่ยมและเจ็บปวดในการหลอกล่อ สิ่งมีชีวิต. ข้อความที่ยังคงอยู่ก็เหมือนกัน: ชะตากรรมบางอย่างเลวร้ายยิ่งกว่าความตายอย่างแท้จริง

ภายนอก - สาม... สุดขั้ว (2547)

สาม... สุดขั้ว เป็นกวีนิพนธ์สยองขวัญที่มีภาพยนตร์ที่โดดเด่นสามเรื่อง ซึ่งทำให้เป็นภาพยนตร์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับการรับชม คณะรัฐมนตรีแห่งความอยากรู้อยากเห็นของ Guillermo del Toro เนื่องจากใช้รูปแบบและพลังงานเดียวกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หนึ่งในเรื่อง "เกี๊ยว" นำเสนอข้อความที่น่าตกใจเกี่ยวกับรูปแบบความงามเช่นเดียวกับ "ภายนอก"

น่าขยะแขยงและน่ารังเกียจ "เกี๊ยว" แนะนำนาง หลี่ นักแสดงหญิงสูงวัยที่สามารถทำทุกอย่างเพื่อฟื้นคืนความงามที่อ่อนเยาว์ของเธอได้ สะดุดเข้ากับพ่อครัวท้องถิ่น และเกี๊ยวคืนความอ่อนเยาว์อันน่าอัศจรรย์ของเขา ปรุงด้วยส่วนผสมลับอันน่าสะพรึงกลัว: มนุษย์ ทารกในครรภ์ เช่นเดียวกับใน "The Outside" ตัวเอกจะขัดต่อหลักศีลธรรมทั้งหมดของเธอในการค้นหาความงามและยังคงค้นหาส่วนผสมโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา

โมเดลของ Pickman - บ้านที่มีหน้าต่างหัวเราะ (2519)

สร้างจากเรื่องเล่าของปรมาจารย์เรื่องสยองขวัญ H.P. Lovecraft ไม่มีทางเดาได้เลยว่า "Pickman's Model" มุ่งเป้าไปที่อะไรในช่วงเวลาส่วนใหญ่ของมัน ตอนนี้นับการกระโดดหลายครั้ง ผสมผสานสิ่งเหนือธรรมชาติเข้ากับภาพหลอนที่น่าขนลุก และแรงจูงใจของตัวละครแต่ละตัวยังคงเบลอจนถึงไคลแม็กซ์สุดท้าย ตัวร้ายหรือตัวร้ายของตอนนี้ไม่ค่อยได้เห็นจริงๆ แต่พลังที่น่าสะพรึงกลัวที่พวกเขามีต่อตัวละครหลักนั้นน่าตกใจ ผู้ชมอดไม่ได้ที่จะสงสารความพยายามที่ไร้จุดหมายของเขาในการใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

"แบบจำลองของ Pickman" แบ่งปันความคล้ายคลึงกันที่น่าตื่นเต้นกับ บ้านที่มีหน้าต่างหัวเราะโดยเฉพาะอย่างยิ่งการที่เรื่องเล่าทั้งสองพึ่งพาโลกศิลปะเพื่อทำให้ผู้ชมหวาดกลัวได้อย่างมีประสิทธิภาพ ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหนึ่งใน Giallo ที่ดีที่สุดแห่งยุค 70 และติดตามนักบูรณะอายุน้อยที่ถูกเรียกตัวไปช่วยชีวิตปูนเปียกในหมู่บ้านเล็กๆ ปูนเปียกซึ่งแสดงถึงการพลีชีพของนักบุญ วาดโดยศิลปินลึกลับผู้ล่วงลับที่ใช้วิธีการอันน่าสยดสยองในการถ่ายทอดงานศิลปะของเขา เมื่อความลับเริ่มเปิดเผย ความตึงเครียดเริ่มก่อตัวขึ้น และเงามืดจากอดีตคุกคามชีวิตทุกคนให้ตกอยู่ในอันตราย

ความฝันในบ้านแม่มด - Insidious (2010)

แฟนของ ร้ายกาจจะมีความสุขที่รู้ว่า "Dreams In The Witch House" ดูเหมือนจะสร้างมาเพื่อพวกเขาเพราะนับรวมกับหลายๆ องค์ประกอบที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้และแฟรนไชส์โดยรวมโด่งดังมาก ได้แก่ การช่วยเหลือเหนือธรรมชาติ อาณาจักรเหนือธรรมชาติ และ สิ่งน่ากลัวที่แฝงตัวอยู่ในความมืด.

อย่างไรก็ตาม "Dream In The Witch House" ไม่ใช่แค่นั้น ตอนนี้ยังมีอารมณ์ขันและผู้ชมสามารถโต้แย้งได้ ราตาตุย การอ้างอิงแพร่กระจายไปทั่ว ตอนนี้จะก่อให้เกิดการอภิปรายอย่างเผ็ดร้อน ไม่เพียงเพราะมันผสมผสานความสยองขวัญเข้ากับเรื่องราวของเด็กที่มืดมิดได้ดีเพียงใด แต่ยังเป็นเพราะการแสดงที่มีเสน่ห์ของ Rupert Grint อันเป็นที่รัก

The Viewing - สีนอกอวกาศ (2019)

"The Viewing" เป็นสิ่งที่สร้างขึ้นโดยความคิดของ Lovecraft หากเขาสร้างมันขึ้นมาในปี 1970 ตอนนี้นำเสนอความเป็นจริงที่งดงามและหรูหราเมื่อแขกผู้มีไหวพริบสูงสี่คนเข้าร่วม คำเชิญจากเจ้าของที่พักผู้มั่งคั่งสำหรับประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตที่กลายเป็นเรื่องชวนเคลิบเคลิ้มอย่างรวดเร็ว ฝันร้าย

ด้วยบรรยากาศที่ชวนดื่มด่ำและแปลกประหลาดจากภาพยนตร์ของ Panos Cosmatos ทำให้ "The Viewing" ผสมผสานภาพยนตร์และประเภทต่างๆ มากมาย บางครั้งรู้สึกเหมือน การรักษาเพื่อสุขภาพ. อย่างไรก็ตาม ทันทีที่พูดถึงเรื่องสยองขวัญที่คาดไม่ถึง สีนอกอวกาศ นึกถึงทันที; เรื่องราวของ Lovecraftian เกี่ยวกับอุกกาบาตที่ดูเหมือนไร้เดียงสาซึ่งตกลงมาใกล้กับสวนของครอบครัวและเริ่มที่จะกลายพันธุ์ทุกรูปแบบของสิ่งมีชีวิตที่พบ สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับทั้งตอนและภาพยนตร์เรื่องนี้คือการที่บางสิ่งที่ดูเหมือนเล็กน้อยกลายเป็นหายนะในตอนท้าย

บ่นพึมพำ - สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า (2550)

คณะรัฐมนตรีแห่งความอยากรู้อยากเห็นของ Guillermo del Toroตอนสุดท้ายของเรื่องเป็นเรื่องราวผีที่น่ากลัวเกี่ยวกับความเศร้าโศก กำกับโดย Jenniffer Kent ตอนนี้มีความคล้ายคลึงกันมากมายกับภาพยนตร์แหกตาของเธอ บาบาดุคจากความสยองขวัญเชิงจิตวิทยาไปจนถึงตัวเลือกที่มีสไตล์เดียวกัน แม้ว่า "The Murmuring" ตัดสินใจที่จะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากขึ้น การไถ่โทษที่สะเทือนใจของตัวละครหลัก ตื่นตาตื่นใจกับความหลอนและความสยดสยองที่เธอพบเห็น คล้ายๆ กัน คืออะไร สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำ.

ภาพยนตร์เรื่องนี้อำนวยการสร้างโดยกิลเลอร์โม เดล โทโรเองและกำกับโดยเพื่อนสนิทของเขา เจ. ก. Bayona ติดตามผู้หญิงคนหนึ่งที่กลับมายังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เธอเคยเรียกว่าบ้านในอีกหลายปีต่อมา ลูกชายของเธอเริ่มสื่อสารกับเพื่อนลึกลับที่มองไม่เห็น